Salmos 49

1 Oigan esto, pueblos todos, Escuchen todos los habitantes del mundo,

برای رهبر سرایندگان. مزمور پسران قورَح. ای همهٔ قومهای روی زمین این را بشنوید! ای تمام مردم جهان گوش فرا دهید!

2 Tanto los humildes como los de alto nivel, Ricos y pobres juntamente.

ای عوام و خواص، ای ثروتمندان و فقیران، همگی

3 Mi boca hablará sabiduría, Y la meditación de mi corazón entendimiento.

به سخنان حکیمانهٔ من گوش دهید.

4 Inclinaré al proverbio mi oído. Declararé con el arpa mi dicho.

می‌خواهم با مثلی معمای زندگی را بیان کنم؛ می‌خواهم با نوای بربط این مشکل را بگشایم.

5 ¿Por qué tengo que temer en días de adversidad Cuando me rodea la iniquidad de mis adversarios,

چرا باید در روزهای مصیبت ترسان باشم؟ چرا ترسان باشم که دشمنان تبهکار دور مرا بگیرند

6 Que confían en la abundancia de sus posesiones, Y se jactan de sus inmensas riquezas?

و آنانی که اعتمادشان بر ثروتشان است و به فراوانی مال خود فخر می‌کنند مرا محاصره نمایند؟

7 Ninguno de ellos puede de algún modo redimir al hermano, Ni pagar su rescate a ʼElohim.

هیچ‌کس نمی‌تواند بهای جان خود را به خدا بپردازد و آن را نجات دهد.

8 Porque la redención de su vida es costosa, Y nunca será suficiente,

زیرا فدیهٔ جان انسان بسیار گرانبهاست و کسی قادر به پرداخت آن نیست.

9 Para que viva eternamente Y jamás pase a corrupción.

هیچ‌کس نمی‌تواند مانع مرگ انسان شود و به او زندگی جاوید عطا کند.

10 Porque ve que aun los sabios mueren Igual como perecen el ignorante y el necio, Y dejan a otros sus riquezas.

زیرا می‌بینیم که چگونه هر انسانی، خواه دانا خواه نادان، می‌میرد و آنچه را اندوخته است برای دیگران برجای می‌نهد.

11 Su íntima aspiración es que sus casas sean eternas, Sus moradas, por todas las generaciones. A sus tierras dan sus nombres.

آنان املاک و زمینهای خود را به نام خود نامگذاری می‌کنند و گمان می‌برند که خانه‌هایشان دائمی است و تا ابد باقی می‌ماند.

12 Pero el hombre no permanecerá con honra. Es como las bestias que perecen.

غافل از اینکه هیچ انسانی تا به ابد در شکوه خود باقی نمی‌ماند بلکه همچون حیوان جان می‌سپارد.

13 Esta es la senda de los necios, Y de aquellos que tras ellos aprueban sus palabras. (Selah)

این است سرنوشت افرادی که به خود توکل می‌کنند و سرنوشت کسانی که از ایشان پیروی می‌نمایند.

14 Como un rebaño están destinados al Seol, La muerte los pastorea. Los rectos se enseñorearán de ellos por la mañana, Se consumirá su buen parecer, Y el Seol será su morada. (Sheol h7585)

آنها گوسفندانی هستند که به سوی هلاکت پیش می‌روند زیرا مرگ، آنها را شبانی می‌کند. صبحگاهان، شروران مغلوب نیکان می‌شوند و دور از خانه‌های خود، اجسادشان در عالم مردگان می‌پوسد. (Sheol h7585)

15 Pero ʼElohim redimirá mi alma del poder del Seol, Porque me llevará consigo. (Selah) (Sheol h7585)

اما خداوند جان مرا از عالم مردگان نجات داده، خواهد رهانید. (Sheol h7585)

16 No temas cuando alguno se enriquece, Cuando aumenta el esplendor de su casa.

نگران نشو وقتی کسی ثروتمند می‌شود و بر شکوه خانه‌اش افزوده می‌گردد!

17 Porque nada llevará al morir, Ni descenderá su esplendor tras él.

زیرا هنگامی که بمیرد چیزی را از آنچه دارد با خود نخواهد برد و ثروتش به دنبال او به قبر نخواهد رفت.

18 Aunque se congratule mientras vive, Aunque sea alabado porque prospera,

هر چند او در زندگی خوشبخت باشد و مردم او را برای موفقیتش بستایند،

19 Se irá a la generación de sus antepasados Y nunca jamás verá la luz.

اما او سرانجام به جایی که اجدادش رفته‌اند خواهد شتافت و در ظلمت ابدی ساکن خواهد شد.

20 El hombre que vive con honor, Pero no entiende [esto], Es como las bestias que perecen.

آری، انسان با وجود تمام فرّ و شکوهش، سرانجام مانند حیوان می‌میرد.