< Salmos 49 >

1 Oigan esto, pueblos todos, Escuchen todos los habitantes del mundo,
Kuom jatend wer. Zaburi mar yawuot Kora. Winjuru wachni, un ji duto: chikuru itu, un duto mudak e pinyni,
2 Tanto los humildes como los de alto nivel, Ricos y pobres juntamente.
un joma odhier kod joma idew, jo-mwandu gi jodhier machalre:
3 Mi boca hablará sabiduría, Y la meditación de mi corazón entendimiento.
Dhoga biro wacho weche mag rieko, weche moa e chunya biro miyo ji winjo tiend weche.
4 Inclinaré al proverbio mi oído. Declararé con el arpa mi dicho.
Abiro chiko ita ne ngero moro; abiro nyiso tiend midhiero mara ka agoyo nyatitina:
5 ¿Por qué tengo que temer en días de adversidad Cuando me rodea la iniquidad de mis adversarios,
En ngʼa monego aluor ka ndalo mag richo obiro, ka jo-miriambo ma timbegi richo olwora.
6 Que confían en la abundancia de sus posesiones, Y se jactan de sus inmensas riquezas?
Joma oketo genogi kuom mwandu kendo masungore kuom mwandugi mathoth?
7 Ninguno de ellos puede de algún modo redimir al hermano, Ni pagar su rescate a ʼElohim.
Onge ngʼama nyalo waro ngima nyawadgi kata manyalo chulo Nyasaye nengo moromo ware.
8 Porque la redención de su vida es costosa, Y nunca será suficiente,
Nikech yor waro dhano tek ahinya, maonge nengo madichul marom,
9 Para que viva eternamente Y jamás pase a corrupción.
ma dimi odag nyaka chiengʼ kendo kik odhi e liel.
10 Porque ve que aun los sabios mueren Igual como perecen el ignorante y el necio, Y dejan a otros sus riquezas.
Nikech ongʼere ne ji duto ni joma riek tho, mana kaka joma ofuwo gi joma omingʼ, bende tho mi giwe mwandu ne joma moko.
11 Su íntima aspiración es que sus casas sean eternas, Sus moradas, por todas las generaciones. A sus tierras dan sus nombres.
Lietegi ema biro siko kaka utegi nyaka chiengʼ kendo ema gibiro dakie higni gi higni ma ok rum, kata obedo ni negimako lope mathoth koni gi koni.
12 Pero el hombre no permanecerá con honra. Es como las bestias que perecen.
To ongʼere ni dhano ok siki e piny, kata obed gi mwandu mathoth machal nade, to otho mana kaka le bende tho.
13 Esta es la senda de los necios, Y de aquellos que tras ellos aprueban sus palabras. (Selah)
Mano e gima biro timore ne joma ogenore kendgi giwegi, kendo ne joma luwogi, moluwo wechegi. (Sela)
14 Como un rebaño están destinados al Seol, La muerte los pastorea. Los rectos se enseñorearán de ellos por la mañana, Se consumirá su buen parecer, Y el Seol será su morada. (Sheol h7585)
Gichomo liete mokuny nigi mana kaka rombe kendo tho biro lokogi chiembe. Joma ngimagi oriere tir biro loyogi ka piny oru, to dendgi biro towo e liete, ka gin mabor gi utegi madongo machalo ute ruodhi. (Sheol h7585)
15 Pero ʼElohim redimirá mi alma del poder del Seol, Porque me llevará consigo. (Selah) (Sheol h7585)
Anto Nyasaye biro reso chunya mi ogola e liel adier, obiro kawa mi odhi koda ire. (Sela) (Sheol h7585)
16 No temas cuando alguno se enriquece, Cuando aumenta el esplendor de su casa.
Kik chunyi thagre ka ngʼato mwandune medore, kata ka duongʼ mar ode medore;
17 Porque nada llevará al morir, Ni descenderá su esplendor tras él.
nikech onge gima obiro kawo odhigo ka otho, duongʼ ma en-go ok bi dhi kode e liel,
18 Aunque se congratule mientras vive, Aunque sea alabado porque prospera,
kata obedo ni ne okawore kaka ngʼama ogwedhi kane pod ongima nikech ji nyaka paki ka mwanduni medore,
19 Se irá a la generación de sus antepasados Y nunca jamás verá la luz.
to obiro dhi mi oriwre gi tiengʼ machon mar kwerene, ma ok nyal neno ler mar wangʼ chiengʼ kendo.
20 El hombre que vive con honor, Pero no entiende [esto], Es como las bestias que perecen.
Ngʼat man-gi mwandu mathoth to onge winjo, chalo gi le ma otho.

< Salmos 49 >