Salmos 49
1 Oigan esto, pueblos todos, Escuchen todos los habitantes del mundo,
Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının məzmuru. Siz, ey bütün xalqlar, Bunu dinləyin! Ey dünya sakinləri,
2 Tanto los humildes como los de alto nivel, Ricos y pobres juntamente.
Ey sadə insanlar, əsilzadələr, Ey zənginlər, fəqirlər, Hamınız qulaq asın!
3 Mi boca hablará sabiduría, Y la meditación de mi corazón entendimiento.
Dilimdən hikmətli sözlər çıxacaq, Bu müdrik fikirlər qəlbimdən gəlir.
4 Inclinaré al proverbio mi oído. Declararé con el arpa mi dicho.
Bu məsəllərə qulaq asacağam, Bu müəmmamı mən lira ilə açacağam:
5 ¿Por qué tengo que temer en días de adversidad Cuando me rodea la iniquidad de mis adversarios,
Niyə yaman günlərdən, Ətrafımda məni təqib edənlərin pis niyyətindən qorxum?
6 Que confían en la abundancia de sus posesiones, Y se jactan de sus inmensas riquezas?
Onlar var-dövlətlərinə güvənirlər, Bol sərvətləri ilə öyünürlər.
7 Ninguno de ellos puede de algún modo redimir al hermano, Ni pagar su rescate a ʼElohim.
Amma kimsə öz ömrünü satın ala bilməz, Həyatının haqqını Allaha ödəyə bilməz.
8 Porque la redención de su vida es costosa, Y nunca será suficiente,
Çünki insanın canının haqqı çox dəyərlidir, Ən üstün qiymətlər ona kifayət etmir ki,
9 Para que viva eternamente Y jamás pase a corrupción.
İnsan əbədi ömür sürsün, Məzarı heç görməsin.
10 Porque ve que aun los sabios mueren Igual como perecen el ignorante y el necio, Y dejan a otros sus riquezas.
Aydındır ki, həm hikmətlilər ölür, Həm axmaqlar, həm də səfehlər tələf olur, Hamının sərvəti başqasına nəsib olur.
11 Su íntima aspiración es que sus casas sean eternas, Sus moradas, por todas las generaciones. A sus tierras dan sus nombres.
Torpaqlara sahib olsalar belə, Son mənzilləri qəbirdir, Yenə nəsillərdən-nəsillərədək yerləri məzardır.
12 Pero el hombre no permanecerá con honra. Es como las bestias que perecen.
İnsan dəyərli olsa da, qalmır, Həlak olan heyvana oxşayır.
13 Esta es la senda de los necios, Y de aquellos que tras ellos aprueban sus palabras. (Selah)
Özünə güvənənlərin yolu ölümə aparır, Özündən razı lovğaların sonu belədir. (Sela)
14 Como un rebaño están destinados al Seol, La muerte los pastorea. Los rectos se enseñorearán de ellos por la mañana, Se consumirá su buen parecer, Y el Seol será su morada. (Sheol h7585)
Onlar sürü kimi ölülər diyarına aparılar, Onları ölüm otarar. Səhər açılanda əməlisalehlər onlara hakim olar. Yurd-yuvasından uzaq bir yerdə, ölülər diyarında Cəsədləri çürüyüb qalar. (Sheol h7585)
15 Pero ʼElohim redimirá mi alma del poder del Seol, Porque me llevará consigo. (Selah) (Sheol h7585)
Amma Allah ölülər diyarının əlindən canımı qurtaracaq, Məni oradan alacaq. (Sela) (Sheol h7585)
16 No temas cuando alguno se enriquece, Cuando aumenta el esplendor de su casa.
Qorxma bir adam varlı olanda, Evinə sərvət yığılanda.
17 Porque nada llevará al morir, Ni descenderá su esplendor tras él.
Çünki öləndə heç nə apara bilməz, Sərvəti ardınca getməz.
18 Aunque se congratule mientras vive, Aunque sea alabado porque prospera,
Sağ ikən özünü xoşbəxt saysa da, Uğur qazananda təriflənsə də,
19 Se irá a la generación de sus antepasados Y nunca jamás verá la luz.
Ata-babalarının yanına gedəcək, Sonsuzadək orada işıq görməyəcək.
20 El hombre que vive con honor, Pero no entiende [esto], Es como las bestias que perecen.
İnsan dəyərli olsa da, anlamır, Həlak olan heyvana oxşayır.
