Salmos 44

1 Oh ʼElohim, escuchamos con nuestros oídos, Nos contaron nuestros antepasados Las obras que Tú hiciste en sus días, En los tiempos antiguos.

Al la ĥorestro. Instruo de la Koraĥidoj. Ho Dio, per niaj oreloj ni aŭdis, niaj patroj rakontis al ni, Kion Vi faris en iliaj tagoj, en tempo antikva.

2 Con tu mano expulsaste a las naciones Para establecerlos a ellos. Abatiste a los pueblos y los echaste.

Vi per Via mano forpelis popolojn, kaj ilin Vi enloĝigis; Popolojn Vi pereigis, kaj ilin Vi vastigis.

3 No poseyeron la tierra por su espada, Ni los libró su brazo, Sino tu mano derecha, tu brazo y la luz de tu rostro, Porque te complaciste en ellos.

Ĉar ne per sia glavo ili akiris la teron, Kaj ne ilia brako helpis ilin; Sed nur Via dekstra mano kaj Via brako kaj la lumo de Via vizaĝo, Ĉar Vi ilin favoris.

4 Tú eres mi Rey, oh ʼElohim. ¡Ordena las victorias de Jacob!

Vi estas mia Reĝo, ho Dio; Disponu helpon al Jakob.

5 Por medio de Ti sacudiremos a nuestros enemigos. En tu Nombre pisotearemos a los que se levantan contra nosotros.

Per Vi ni disbatos niajn malamikojn; Per Via nomo ni piedpremos niajn kontraŭbatalantojn.

6 Porque no confiaré en mi arco, Ni mi espada me salvará.

Ĉar ne mian pafarkon mi fidas, Mia glavo min ne helpos.

7 Pero Tú nos salvaste de nuestros adversarios Y avergonzaste a los que nos aborrecen.

Sed Vi helpas nin kontraŭ niaj malamikoj, Kaj niajn malamantojn Vi kovras per honto.

8 En ʼElohim nos gloriaremos todo el día Y alabaremos tu Nombre para siempre. (Selah)

Dion ni gloros ĉiutage, Kaj Vian nomon ni dankos eterne. (Sela)

9 Pero nos desechaste y nos avergonzaste. No sales con nuestros ejércitos.

Tamen Vi nin forlasis kaj hontigis, Kaj Vi ne eliras kun nia militistaro.

10 Nos haces retroceder del adversario. Los que nos aborrecen nos saquean.

Vi devigas nin forkuri de nia malamiko, Ke niaj malamantoj nin prirabu;

11 Nos entregas como ovejas para el matadero Y nos esparciste entre las naciones.

Vi fordonas nin por formanĝo, kiel ŝafojn, Kaj inter la popolojn Vi disĵetis nin;

12 Vendes a tu pueblo por nada. Ningún beneficio exiges por ellos.

Vi vendis Vian popolon por nenio, Kaj prenis por ili nenian prezon;

13 Nos convertiste en oprobio de nuestros vecinos, En escarnio y burla de los que nos rodean.

Vi faris nin malestimataĵo por niaj najbaroj, Mokataĵo kaj insultataĵo por niaj ĉirkaŭantoj;

14 Nos pusiste como refrán entre las naciones, Un objeto de burla en medio de los pueblos.

Vi faris nin instrua ekzemplo por la popoloj, Ke la nacioj balancas pri ni la kapon.

15 Todo el día mi deshonor está delante de mí Y la confusión cubre mi cara,

Ĉiutage mia malhonoro estas antaŭ mi, Kaj honto kovras mian vizaĝon,

16 Por la voz del que me critica y deshonra Por causa del enemigo y del vengativo.

Pro la voĉo de mokanto kaj insultanto, Antaŭ la vizaĝo de malamiko kaj venĝanto.

17 Todo esto nos vino, Pero no nos olvidamos de Ti, Ni fuimos infieles a tu Pacto.

Ĉio tio trafis nin, sed ni Vin ne forgesis, Kaj ni ne perfidiĝis al Via interligo.

18 Nuestro corazón no se volvió atrás, Ni nuestros pasos se desviaron de tu senda.

Ne retiriĝis nia koro, Kaj niaj paŝoj ne deflankiĝis de Via vojo.

19 Pero Tú nos aplastaste en un sitio de chacales, Y nos cubriste con la sombra de muerte.

Kiam Vi batis nin sur loko de ŝakaloj Kaj kovris nin per ombro de morto,

20 Si nos olvidamos del Nombre de nuestro ʼElohim O alzamos nuestras manos a un ʼelohim extraño,

Tiam se ni forgesus la nomon de nia Dio Kaj ni etendus niajn manojn al fremda dio:

21 ¿ʼElohim no demandaría esto? Porque Él conoce los secretos del corazón.

Ĉu Dio tion ne trovus? Li ja scias la sekretojn de la koro.

22 Pero por tu causa nos matan cada día. Somos considerados como ovejas para el matadero.

Pro Vi ni ja estas mortigataj ĉiutage; Oni rigardas nin kiel ŝafojn por buĉo.

23 Despiértate, ʼAdonay. ¿Por qué duermes? Despiértate, no nos rechaces para siempre.

Leviĝu, kial Vi dormas, mia Sinjoro? Vekiĝu, ne forpuŝu por ĉiam.

24 ¿Por qué escondes tu rostro Y te olvidas de la aflicción y de nuestra opresión?

Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon, Forgesas nian mizeron kaj nian suferon?

25 Porque nuestra alma está agobiada hasta el polvo Y nuestro cuerpo está pegado a la tierra.

Nia animo estas ja ĵetita en la polvon; Nia korpo kliniĝis al la tero.

26 Levántate, sé nuestra Ayuda. Redímenos por tu misericordia.

Leviĝu; helpu kaj savu nin pro Via boneco.