< Salmos 35 >

1 ¡Oh Yavé, contiende con los que contienden contra mí! ¡Pelea contra los que combaten contra mí!
Ipsi David. Judica, Domine, nocentes me; expugna impugnantes me.
2 ¡Echa mano al escudo y al broquel, Y levántate en mi ayuda!
Apprehende arma et scutum, et exsurge in adjutorium mihi.
3 Saca la lanza y cierra el paso a mis perseguidores. Dí a mi alma: ¡Yo soy tu Salvación!
Effunde frameam, et conclude adversus eos qui persequuntur me; dic animæ meæ: Salus tua ego sum.
4 Sean avergonzados y confundidos Los que buscan mi vida. Sean vueltos atrás y confundidos Los que traman mi mal.
Confundantur et revereantur quærentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.
5 Sean como la cáscara de grano arrebatada por el viento, Y acóselos el Ángel de Yavé.
Fiant tamquam pulvis ante faciem venti, et angelus Domini coarctans eos.
6 Sea su camino tenebroso y resbaladizo, Y el Ángel de Yavé los persiga.
Fiat via illorum tenebræ et lubricum, et angelus Domini persequens eos.
7 Porque sin causa me tendieron su red, Sin motivo cavaron fosa para mi vida.
Quoniam gratis absconderunt mihi interitum laquei sui; supervacue exprobraverunt animam meam.
8 Véngale destrucción inesperada. Atrápelo la red que él mismo tendió, Y caiga en ella con igual destrucción.
Veniat illi laqueus quem ignorat, et captio quam abscondit apprehendat eum, et in laqueum cadat in ipsum.
9 Mi alma se deleitará en Yavé. Se regocijará en su salvación.
Anima autem mea exsultabit in Domino, et delectabitur super salutari suo.
10 Todos mis huesos dirán: Oh Yavé, ¿quién como Tú, Que libras al débil del que es demasiado fuerte para él, Y al pobre y menesteroso del que lo despoja?
Omnia ossa mea dicent: Domine, quis similis tibi? eripiens inopem de manu fortiorum ejus; egenum et pauperem a diripientibus eum.
11 Se levantan testigos falsos De lo que no sé me preguntan.
Surgentes testes iniqui, quæ ignorabam interrogabant me.
12 Me devuelven mal por bien Para desolación a mi alma.
Retribuebant mihi mala pro bonis, sterilitatem animæ meæ.
13 Yo en cambio, al estar ellos enfermos, Me vestía de ropa áspera Y afligía mi alma con ayuno, Hasta que mi súplica a favor de ellos me era concedida.
Ego autem, cum mihi molesti essent, induebar cilicio; humiliabam in jejunio animam meam, et oratio mea in sinu meo convertetur.
14 Como por mi amigo o hermano actuaba, Como el que llora por su madre, Afligido me humillaba.
Quasi proximum et quasi fratrem nostrum sic complacebam; quasi lugens et contristatus sic humiliabar.
15 Pero ellos, en mi adversidad se alegraron, Y se reunieron contra mí. Atacantes se reunieron contra mí, Y yo no lo entendía. Me despedazaban sin cesar.
Et adversum me lætati sunt, et convenerunt; congregata sunt super me flagella, et ignoravi.
16 Como profanos burladores en las fiestas Rechinaron contra mí sus dientes.
Dissipati sunt, nec compuncti; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione; frenduerunt super me dentibus suis.
17 Oh ʼAdonay, ¿hasta cuándo consentirás esto? ¡Libra mi vida de sus destrucciones, Mi única vida de los leones!
Domine, quando respicies? Restitue animam meam a malignitate eorum; a leonibus unicam meam.
18 Yo te daré gracias en la gran congregación, Te alabaré entre un pueblo numeroso.
Confitebor tibi in ecclesia magna; in populo gravi laudabo te.
19 No se alegren de mí los que sin causa son mis enemigos, Ni guiñan el ojo los que me aborrecen sin causa.
Non supergaudeant mihi qui adversantur mihi inique, qui oderunt me gratis, et annuunt oculis.
20 Por cuanto no hablan de paz, Sino inventan palabras calumniosas contra los mansos de la tierra.
Quoniam mihi quidem pacifice loquebantur; et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitabant.
21 Ensanchan su boca contra mí, y dicen:
Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: Euge, euge! viderunt oculi nostri.
22 ¡Oh Yavé, Tú lo viste! ¡No calles! ¡Oh ʼAdonay, no estés lejos de mí!
Vidisti, Domine: ne sileas; Domine, ne discedas a me.
23 ¡Despierta y levántate a hacer justicia, ʼElohim mío y ʼAdonay mío!
Exsurge et intende judicio meo, Deus meus; et Dominus meus, in causam meam.
24 Júzgame conforme a tu justicia, oh Yavé ʼElohim mío, Que no se alegren ellos de mí.
Judica me secundum justitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.
25 No digan ellos en su corazón: ¡Ajá, aquí está lo que queríamos! No digan: ¡Lo devoramos!
Non dicant in cordibus suis: Euge, euge, animæ nostræ; nec dicant: Devoravimus eum.
26 Sean avergonzados y confundidos juntos Los que de mi mal se alegran. Vístanse de vergüenza y deshonor Los que se engrandecen sobre mí.
Erubescant et revereantur simul qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia qui magna loquuntur super me.
27 Canten de júbilo y alégrense los que favorecen mi justicia, Y digan continuamente: ¡Engrandecido sea Yavé, Quien se complace en la prosperidad de su esclavo!
Exsultent et lætentur qui volunt justitiam meam; et dicant semper: Magnificetur Dominus, qui volunt pacem servi ejus.
28 Mi lengua hablará de tu justicia y de tu alabanza todo el día.
Et lingua mea meditabitur justitiam tuam; tota die laudem tuam.

< Salmos 35 >