Salmos 22
1 ¡ʼEL mío, ʼEL mío! ¿Por qué me desamparaste? ¿Por qué estás lejos de mi salvación y de las palabras de mi clamor?
Müzik şefi için - “Tan Geyiği” makamında - Davut'un mezmuru Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
2 ʼElohim mío, clamo de día, y no respondes, Y de noche, y no hay descanso para mí.
Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
3 Pero Tú eres santo, ¡Tú, que moras entre las alabanzas de Israel!
Oysa sen kutsalsın, İsrail'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.
4 En Ti confiaron nuestros antepasados. Confiaron, y Tú los libraste.
Sana güvendiler atalarımız, Sana dayandılar, onları kurtardın.
5 Clamaron a Ti, y fueron librados. Confiaron en Ti, y no fueron avergonzados.
Sana yakarıp kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadılar.
6 Pero yo soy gusano y no hombre, Oprobio de los hombres y despreciado por el pueblo.
Ama ben insan değil, toprak kurduyum, İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
7 Todos los que me ven me escarnecen. Hacen una mueca con los labios. Menean la cabeza y dicen:
Beni gören herkes alay ediyor, Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
8 Se encomendó a Yavé. Líbrelo Él. Que Él lo rescate, Puesto que se complacía en Él.
“Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu, Madem onu seviyor, yardım etsin!”
9 Pero Tú eres el que me sacó del vientre. Me diste confianza aun cuando estaba a los pechos de mi madre.
Oysa beni ana rahminden çıkaran, Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
10 A Ti fui entregado desde la matriz, Desde el vientre de mi madre Tú eres mi ʼEL.
Doğuşumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrım sensin.
11 No te alejes de Mí, porque la angustia está cerca, Porque no hay quien ayude.
Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda, Yardım edecek kimse yok.
12 Me rodearon muchos toros. Fuertes toros de Basán me rodearon.
Boğalar kuşatıyor beni, Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
13 Abren su boca contra mí Como león voraz y rugiente.
Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi Ağızlarını açıyorlar bana.
14 Soy derramado como aguas Y todos mis huesos se descoyuntan. Mi corazón se volvió como cera. Se derritió entre mis órganos.
Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
15 Mi vigor está seco como tiesto Y mi lengua se pega a mis mandíbulas. ¡Me pones en el polvo de la muerte!
Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.
16 Perros me rodearon. Me cercó cuadrilla de perversos. Horadaron mis manos y mis pies.
Köpekler kuşatıyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sarıyor, Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
17 Puedo contar todos mis huesos. Ellos me miran y me observan.
Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
18 Reparten entre sí mis ropas, Y sobre mi túnica echan suertes.
Giysilerimi aralarında paylaşıyor, Elbisem için kura çekiyorlar.
19 Pero Tú, oh Yavé, ¡no te alejes! Fortaleza mía, ¡Apresúrate a socorrerme!
Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardımıma koş!
20 ¡Libra de la espada el alma mía, Del poder del perro mi vida!
Canımı kılıçtan, Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
21 ¡Sálvame de la boca del león Y de los cuernos de los toros salvajes! ¡Me has respondido!
Kurtar beni aslanın ağzından, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanıt ver bana!
22 Anunciaré tu Nombre a mis hermanos. En medio de la congregación te alabaré.
Adını kardeşlerime duyurayım, Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:
23 Los que temen a Yavé, alábenlo. Glorifíquenlo, toda la descendencia de Jacob, Y témanle, toda la descendencia de Israel,
Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun! Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin! Ey İsrail soyu, O'na saygı gösterin!
24 Porque no menospreció ni aborreció el dolor del afligido, Ni de él ocultó su rostro, Sino cuando clamó a Él, Lo escuchó.
Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
25 De Ti viene mi alabanza en la gran congregación. Cumpliré mis votos delante de los que te temen.
Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta, Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
26 ¡Los pobres comerán y serán saciados! ¡Alabarán a Yavé los que lo buscan! ¡Que su corazón viva para siempre!
Yoksullar yiyip doyacak, RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
27 Se acordarán y volverán a Yavé de todos los confines de la tierra, Y todas las familias de las naciones se postrarán delante de Ti.
Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB'be dönecek, Ulusların bütün soyları O'nun önünde yere kapanacak.
28 Porque de Yavé es el reino, Y Él gobierna las naciones.
Çünkü egemenlik RAB'bindir, Ulusları O yönetir.
29 Comerán y se postrarán Todos los poderosos de la tierra, Los que bajan al polvo se postrarán ante Él, Los que no pueden conservar viva su alma.
Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve O'nun önünde yere kapanacak, Toprağa gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Eğilecekler O'nun önünde.
30 Una futura generación le servirá. Esto se dirá de ʼAdonay hasta la próxima generación.
Gelecek kuşaklar O'na kulluk edecek, Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
31 Acudirán y declararán su justicia, Anunciarán a pueblo que nacerá que Él hizo esto.
O'nun kurtarışını, “Rab yaptı bunları” diyerek, Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.
