Salmos 22

1 ¡ʼEL mío, ʼEL mío! ¿Por qué me desamparaste? ¿Por qué estás lejos de mi salvación y de las palabras de mi clamor?

Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

2 ʼElohim mío, clamo de día, y no respondes, Y de noche, y no hay descanso para mí.

Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

3 Pero Tú eres santo, ¡Tú, que moras entre las alabanzas de Israel!

Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

4 En Ti confiaron nuestros antepasados. Confiaron, y Tú los libraste.

W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

5 Clamaron a Ti, y fueron librados. Confiaron en Ti, y no fueron avergonzados.

Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.

6 Pero yo soy gusano y no hombre, Oprobio de los hombres y despreciado por el pueblo.

Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

7 Todos los que me ven me escarnecen. Hacen una mueca con los labios. Menean la cabeza y dicen:

Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

8 Se encomendó a Yavé. Líbrelo Él. Que Él lo rescate, Puesto que se complacía en Él.

Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

9 Pero Tú eres el que me sacó del vientre. Me diste confianza aun cuando estaba a los pechos de mi madre.

Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

10 A Ti fui entregado desde la matriz, Desde el vientre de mi madre Tú eres mi ʼEL.

Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

11 No te alejes de Mí, porque la angustia está cerca, Porque no hay quien ayude.

Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

12 Me rodearon muchos toros. Fuertes toros de Basán me rodearon.

Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

13 Abren su boca contra mí Como león voraz y rugiente.

Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

14 Soy derramado como aguas Y todos mis huesos se descoyuntan. Mi corazón se volvió como cera. Se derritió entre mis órganos.

Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

15 Mi vigor está seco como tiesto Y mi lengua se pega a mis mandíbulas. ¡Me pones en el polvo de la muerte!

Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

16 Perros me rodearon. Me cercó cuadrilla de perversos. Horadaron mis manos y mis pies.

Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

17 Puedo contar todos mis huesos. Ellos me miran y me observan.

Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

18 Reparten entre sí mis ropas, Y sobre mi túnica echan suertes.

Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

19 Pero Tú, oh Yavé, ¡no te alejes! Fortaleza mía, ¡Apresúrate a socorrerme!

Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

20 ¡Libra de la espada el alma mía, Del poder del perro mi vida!

Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

21 ¡Sálvame de la boca del león Y de los cuernos de los toros salvajes! ¡Me has respondido!

Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

22 Anunciaré tu Nombre a mis hermanos. En medio de la congregación te alabaré.

Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

23 Los que temen a Yavé, alábenlo. Glorifíquenlo, toda la descendencia de Jacob, Y témanle, toda la descendencia de Israel,

Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

24 Porque no menospreció ni aborreció el dolor del afligido, Ni de él ocultó su rostro, Sino cuando clamó a Él, Lo escuchó.

Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

25 De Ti viene mi alabanza en la gran congregación. Cumpliré mis votos delante de los que te temen.

O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

26 ¡Los pobres comerán y serán saciados! ¡Alabarán a Yavé los que lo buscan! ¡Que su corazón viva para siempre!

Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

27 Se acordarán y volverán a Yavé de todos los confines de la tierra, Y todas las familias de las naciones se postrarán delante de Ti.

Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

28 Porque de Yavé es el reino, Y Él gobierna las naciones.

Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

29 Comerán y se postrarán Todos los poderosos de la tierra, Los que bajan al polvo se postrarán ante Él, Los que no pueden conservar viva su alma.

Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

30 Una futura generación le servirá. Esto se dirá de ʼAdonay hasta la próxima generación.

Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

31 Acudirán y declararán su justicia, Anunciarán a pueblo que nacerá que Él hizo esto.

Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.