< Salmos 132 >
1 Acuérdate, oh Yavé, de David, Y de toda su aflicción.
Hac ilahisi Ya RAB, Davut'un hatırı için, Çektiği bütün zorlukları, Sana nasıl ant içtiğini, Yakup'un güçlü Tanrısı'na adak adadığını anımsa:
2 De cómo juró a Yavé, Y prometió al Fuerte de Jacob:
3 Ciertamente no entraré en mi tienda, Ni subiré a mi cama.
“Evime gitmeyeceğim, Yatağıma uzanmayacağım,
4 No concederé sueño a mis ojos, Ni a mis párpados calma,
Gözlerime uyku girmeyecek, Göz kapaklarım kapanmayacak,
5 Hasta que halle lugar para Yavé, Tabernáculo para el Fuerte de Jacob.
RAB'be bir yer, Yakup'un güçlü Tanrısı'na bir konut buluncaya dek.”
6 Ciertamente oímos de ello en Efrata. Lo hallamos en el campo del bosque.
Antlaşma Sandığı'nın Efrata'da olduğunu duyduk, Onu Yaar kırlarında bulduk.
7 Entremos en su Tabernáculo, Postrémonos ante el estrado de sus pies.
“RAB'bin konutuna gidelim, Ayağının taburesi önünde tapınalım” dedik.
8 Oh Yavé, levántate [y ven] al lugar de tu reposo, Tú y el Arca de tu poder.
Çık, ya RAB, yaşayacağın yere, Gücünü simgeleyen sandıkla birlikte.
9 Que tus sacerdotes se vistan de justicia, Y se regocijen tus santos.
Kâhinlerin doğruluğu kuşansın, Sadık kulların sevinç çığlıkları atsın.
10 Por amor a David tu esclavo, No vuelvas el rostro de tu ungido.
Kulun Davut'un hatırı için, Meshettiğin krala yüz çevirme.
11 En verdad Yavé juró a David, Y no se retractará de ello: De tu descendencia sentaré en tu trono.
RAB Davut'a kesin ant içti, Andından dönmez: “Senin soyundan birini tahtına oturtacağım.
12 Si tus hijos observan mi Pacto, Y mi testimonio que Yo les enseño, Tus hijos también se sentarán en tu trono para siempre.
Eğer oğulların antlaşmama, Vereceğim öğütlere uyarlarsa, Onların oğulları da sonsuza dek Senin tahtına oturacak.”
13 Porque Yavé escogió a Sion. La deseó para morada suya:
Çünkü RAB Siyon'u seçti, Onu konut edinmek istedi.
14 Este es el lugar de mi reposo para siempre. Aquí moraré, porque lo deseé.
“Sonsuza dek yaşayacağım yer budur” dedi, “Burada oturacağım, çünkü bunu kendim istedim.
15 Con abundancia bendeciré su provisión, Y saciaré de pan a sus necesitados.
Çok bereketli kılacağım erzağını, Yiyecekle doyuracağım yoksullarını.
16 Vestiré con salvación a sus sacerdotes, Y sus santos darán voces de júbilo.
Kurtuluşla donatacağım kâhinlerini; Hep sevinç ezgileri söyleyecek sadık kulları.
17 Allí retoñará el poder de David. Dispuse una lámpara para mi ungido.
Burada Davut soyundan güçlü bir kral çıkaracağım, Meshettiğim kralın soyunu Işık olarak sürdüreceğim.
18 A sus enemigos vestiré de vergüenza, Pero sobre él resplandecerá su corona.
Düşmanlarını utanca bürüyeceğim, Ama onun başındaki taç parıldayacak.”