< Salmos 132 >

1 Acuérdate, oh Yavé, de David, Y de toda su aflicción.
Faarfannaa ol baʼuu. Yaa Waaqayyo, Daawitii fi rakkina inni obse hundumaa yaadadhu.
2 De cómo juró a Yavé, Y prometió al Fuerte de Jacob:
Inni kakuu tokko Waaqayyoof kakatee Waaqa Yaaqoob Jabaa sanaaf akkana jedhee wareege:
3 Ciertamente no entraré en mi tienda, Ni subiré a mi cama.
“Ani mana koo ol hin seenu; yookaan siree kootti ol hin baʼu.
4 No concederé sueño a mis ojos, Ni a mis párpados calma,
Ani ija kootiif hirriba, baallee ija kootiitiif immoo mugaatii hin eeyyamu;
5 Hasta que halle lugar para Yavé, Tabernáculo para el Fuerte de Jacob.
kunis hamma ani Waaqayyoof iddoo argutti, Waaqa Yaaqoob Jabaa sanaaf iddoo jireenyaa argutti.”
6 Ciertamente oímos de ello en Efrata. Lo hallamos en el campo del bosque.
Kunoo, Efraataatti waaʼee isaa dhageenye; Yaaʼaarittis isa arganne:
7 Entremos en su Tabernáculo, Postrémonos ante el estrado de sus pies.
“Kottaa iddoo jireenya isaa dhaqnaa; ejjeta miilla isaa jalattis kufnee waaqeffannaa.
8 Oh Yavé, levántate [y ven] al lugar de tu reposo, Tú y el Arca de tu poder.
‘Yaa Waaqayyo kaʼiitii, gara iddoo boqonnaa keetii kottu; atii fi taabonni jabina keetiis kottaa.
9 Que tus sacerdotes se vistan de justicia, Y se regocijen tus santos.
Luboonni kee qajeelummaa haa uffatan; qulqulloonni kees gammachuudhaan haa faarfatan.’”
10 Por amor a David tu esclavo, No vuelvas el rostro de tu ungido.
Sababii garbicha kee Daawitiif jedhiitii, dibamaa kee hin gatin.
11 En verdad Yavé juró a David, Y no se retractará de ello: De tu descendencia sentaré en tu trono.
Waaqayyo akkana jedhee kakuu dhugaa tokko Daawitiif kakateera; inni kakuu kana irraa duubatti hin deebiʼu: “Ani ilmaan kee keessaa isa tokko teessoo kee irra nan teessisa;
12 Si tus hijos observan mi Pacto, Y mi testimonio que Yo les enseño, Tus hijos también se sentarán en tu trono para siempre.
yoo ilmaan kee kakuu koo fi seera ani isaan barsiisu eegan, ilmaan isaaniis akkasuma bara baraa hamma bara baraatti teessoo kee irra ni taaʼu.”
13 Porque Yavé escogió a Sion. La deseó para morada suya:
Waaqayyo Xiyoonin filateeraatii; akka isheen iddoo jireenya isaa taatus fedhee akkana jedheera:
14 Este es el lugar de mi reposo para siempre. Aquí moraré, porque lo deseé.
“Kun bara baraa hamma bara baraatti iddoo jireenyaa koo ti; kanas ani waanan fedheef, as nan jiraadha.
15 Con abundancia bendeciré su provisión, Y saciaré de pan a sus necesitados.
Ani waan hundaan ishee nan eebbisa; hiyyeeyyii ishee illee buddeena nan quubsa.
16 Vestiré con salvación a sus sacerdotes, Y sus santos darán voces de júbilo.
Luboota isheetti fayyina nan uffisa; qulqulloonni ishees gammachuudhaan ni faarfatu.
17 Allí retoñará el poder de David. Dispuse una lámpara para mi ungido.
“Ani achitti akka gaanfi tokko Daawitiif biqilu nan godha; dibamaa koofis ibsaa qopheesseera.
18 A sus enemigos vestiré de vergüenza, Pero sobre él resplandecerá su corona.
Diinota isaatti qaanii nan uffisa; gonfoon mataa isaa irraa garuu ni ifa.”

< Salmos 132 >