< Salmos 129 >

1 Muchas veces me persiguieron desde mi juventud. Que [lo] diga ahora Israel:
Kanto de suprenirado. Multe oni afliktis min de post mia juneco, Diras Izrael,
2 Muchas veces me persiguieron desde mi juventud, Pero no prevalecieron contra mí.
Multe oni afliktis min de post mia juneco, Sed oni min ne pereigis.
3 Los aradores araron sobre mi espalda. Hicieron largos surcos.
Sur mia dorso plugis plugistoj, Faris siajn sulkojn longaj.
4 Yavé es justo, Cortó las cuerdas de los perversos.
La Eternulo estas justa; Li dishakis la ŝnurojn de la malvirtuloj.
5 Sean avergonzados y vueltos atrás Todos los que aborrecen a Sion.
Hontiĝu kaj turniĝu malantaŭen Ĉiuj malamantoj de Cion.
6 Sean como [la] hierba de las azoteas Que se marchita antes de crecer,
Ili estu kiel tegmenta herbo, Kiu forvelkas, antaŭ ol oni ĝin elŝiris;
7 Con la cual el cosechero no llena su mano, Ni el regazo el que ata manojos.
Per kiu ne plenigas rikoltanto sian manon Nek garbiganto sian baskon.
8 Ni le dicen los que pasan: La bendición de Yavé sea sobre ustedes, Los bendecimos en el Nombre de Yavé.
Kaj la preterirantoj ne diros: Beno de la Eternulo estu al vi, Ni benas vin per la nomo de la Eternulo.

< Salmos 129 >