Salmos 122

1 Yo me alegraba cuando me decían: Vayamos a la Casa de Yavé.

Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

2 Nuestros pies están plantados dentro de tus puertas, Oh Jerusalén.

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

3 Jerusalén está edificada Como una ciudad compacta,

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

4 Adonde suben las tribus de YA, Según una Ordenanza para Israel, A dar gracias al Nombre de Yavé,

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

5 Porque allá están establecidos tronos de juicio, Los tronos de la casa de David.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

6 Oren por la paz de Jerusalén: Que prosperen los que te aman,

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

7 Que haya paz dentro de tus muros Y prosperidad dentro de tus palacios.

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

8 Por amor a mis hermanos y a mis amigos, diré ahora: Haya paz dentro de ti.

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

9 Por amor a la Casa de Yavé nuestro ʼElohim, Oraré por tu bien.

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.