Salmos 107
1 ¡Den gracias a Yavé, Porque Él es bueno, Porque para siempre es su misericordia!
Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
2 Que lo digan los redimidos de Yavé, Los que redimió del poder del adversario,
Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
3 Y los que congregó de las tierras, Del oriente y del occidente, del norte y del sur.
Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
4 Ellos vagaron en un desierto, en región despoblada. No hallaron un camino hacia una ciudad habitada.
Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
5 Tenían hambre y sed. Sus almas desfallecían en ellos.
Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
6 Pero clamaron a Yavé en su angustia. Él los libró de sus aflicciones.
Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
7 Los condujo por un camino recto Para ir a una ciudad habitada.
Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
8 ¡Den gracias a Yavé por su misericordia Y por sus maravillas para los hijos de [los ]hombres!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
9 Porque Él sacia al alma que tiene sed Y llena de bien al alma que tiene hambre.
Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
10 Vivían en oscuridad y sombra de muerte, Prisioneros en aflicción y cadenas,
Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
11 Por cuanto fueron rebeldes a las Palabras de ʼEL Y trataron con desprecio el consejo del ʼElyón.
(Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
12 Por tanto Él quebrantó sus corazones con trabajo. Cayeron y no hubo quien los ayudara.
— У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
13 Pero en su angustia clamaron a Yavé, Él los libró de sus aflicciones.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
14 Los sacó de la oscuridad y de la sombra de muerte, Y rompió sus ataduras.
Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
15 ¡Den gracias a Yavé por su misericordia, Y por sus maravillas para los hijos de [los] hombres!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
16 Porque quebró las puertas de bronce, Y desmenuzó los cerrojos de hierro.
Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
17 Fueron afligidos los necios a causa de su camino rebelde, Y a causa de sus iniquidades fueron afligidos.
Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
18 Su vida aborreció toda clase de alimento, Y se acercaron a las puertas de la muerte.
Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
19 Pero a Yavé clamaron en su angustia. Él los libró de sus aflicciones.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
20 Envió su Palabra y los sanó, Y [los] libró de sus destrucciones.
У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
21 ¡Den gracias a Yavé por su misericordia Y por sus maravillas para los hijos de [los ]hombres!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
22 Ofrezcan también sacrificios de acción de gracias Y proclamen sus obras con júbilo.
Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
23 Los que bajan en naves al mar, Los cuales hacen negocios sobre inmensas aguas.
Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
24 Ellos vieron las obras de Yavé Y sus maravillas en las profundidades.
Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
25 Porque Él habló y levantó un viento tempestuoso Que levantó las olas del mar.
Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
26 Subían hacia los cielos, Bajaban a las profundidades, Su alma se derretía en su desesperación.
Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
27 Temblaban y se tambaleaban como ebrios, Y toda su pericia fue inútil.
Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
28 En su angustia clamaron a Yavé, Y Él los sacó de sus angustias.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
29 Calmó la tormenta De tal modo que sus olas se apaciguaron.
У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
30 Entonces se alegraron porque se calmaron. Y así los guía al puerto que anhelan.
Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
31 ¡Den gracias a Yavé por su misericordia, Y por sus maravillas para los hijos de [los] hombres!
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
32 Exáltenlo en la congregación del pueblo, Y alábenlo en la reunión de los ancianos.
Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
33 Él cambia ríos en desierto Y manantiales de aguas en sequedales,
У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
34 La tierra fructífera en estéril, Por la perversidad de los que viven en ella.
Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
35 Él convierte el desierto en estanques de aguas, Y la tierra seca en manantiales.
У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
36 Allí coloca a los que tienen hambre, Para que establezcan una ciudad habitada.
Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
37 Siembran campos y plantan viñas Y recogen abundante fruto.
Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
38 Los bendice, Y se multiplican grandemente. No permite que disminuya su ganado
У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
39 Cuando son menguados y abatidos Por medio de opresión, aflicción y tristeza.
Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
40 Él derrama menosprecio sobre los nobles, Y los destina a vagar errantes en un desierto.
У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
41 Pero Él pone en alto a los pobres lejos de la aflicción Y hace que [sus] familias sean como un rebaño.
Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
42 Los rectos lo ven y se alegran, Pero toda injusticia cierra su boca.
Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
43 ¿Quién es sabio? Observe estas cosas, Y entenderá las misericordias de Yavé.
Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
