< Salmos 107 >

1 ¡Den gracias a Yavé, Porque Él es bueno, Porque para siempre es su misericordia!
Alleluia. Confitemini Domino quoniam bonus: quoniam in sæculum misericordia eius.
2 Que lo digan los redimidos de Yavé, Los que redimió del poder del adversario,
Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici: et de regionibus congregavit eos:
3 Y los que congregó de las tierras, Del oriente y del occidente, del norte y del sur.
A solis ortu, et occasu: ab Aquilone, et mari.
4 Ellos vagaron en un desierto, en región despoblada. No hallaron un camino hacia una ciudad habitada.
Erraverunt in solitudine in inaquoso: viam civitatis habitaculi non invenerunt,
5 Tenían hambre y sed. Sus almas desfallecían en ellos.
Esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit.
6 Pero clamaron a Yavé en su angustia. Él los libró de sus aflicciones.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum eripuit eos.
7 Los condujo por un camino recto Para ir a una ciudad habitada.
Et deduxit eos in viam rectam: ut irent in civitatem habitationis.
8 ¡Den gracias a Yavé por su misericordia Y por sus maravillas para los hijos de [los ]hombres!
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
9 Porque Él sacia al alma que tiene sed Y llena de bien al alma que tiene hambre.
Quia satiavit animam inanem: et animam esurientem satiavit bonis.
10 Vivían en oscuridad y sombra de muerte, Prisioneros en aflicción y cadenas,
Sedentes in tenebris, et umbra mortis: vinctos in mendicitate, et ferro.
11 Por cuanto fueron rebeldes a las Palabras de ʼEL Y trataron con desprecio el consejo del ʼElyón.
Quia exacerbaverunt eloquia Dei: et consilium Altissimi irritaverunt.
12 Por tanto Él quebrantó sus corazones con trabajo. Cayeron y no hubo quien los ayudara.
Et humiliatum est in laboribus cor eorum: infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.
13 Pero en su angustia clamaron a Yavé, Él los libró de sus aflicciones.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
14 Los sacó de la oscuridad y de la sombra de muerte, Y rompió sus ataduras.
Et eduxit eos de tenebris, et umbra mortis: et vincula eorum dirupit.
15 ¡Den gracias a Yavé por su misericordia, Y por sus maravillas para los hijos de [los] hombres!
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
16 Porque quebró las puertas de bronce, Y desmenuzó los cerrojos de hierro.
Quia contrivit portas æreas: et vectes ferreos confregit.
17 Fueron afligidos los necios a causa de su camino rebelde, Y a causa de sus iniquidades fueron afligidos.
Suscepit eos de via iniquitatis eorum: propter iniustitias enim suas humiliati sunt.
18 Su vida aborreció toda clase de alimento, Y se acercaron a las puertas de la muerte.
Omnem escam abominata est anima eorum: et appropinquaverunt usque ad portas mortis.
19 Pero a Yavé clamaron en su angustia. Él los libró de sus aflicciones.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.
20 Envió su Palabra y los sanó, Y [los] libró de sus destrucciones.
Misit verbum suum, et sanavit eos: et eripuit eos de interitionibus eorum.
21 ¡Den gracias a Yavé por su misericordia Y por sus maravillas para los hijos de [los ]hombres!
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
22 Ofrezcan también sacrificios de acción de gracias Y proclamen sus obras con júbilo.
Et sacrificent sacrificium laudis: et annuncient opera eius in exultatione.
23 Los que bajan en naves al mar, Los cuales hacen negocios sobre inmensas aguas.
Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis.
24 Ellos vieron las obras de Yavé Y sus maravillas en las profundidades.
Ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia eius in profundo.
25 Porque Él habló y levantó un viento tempestuoso Que levantó las olas del mar.
Dixit, et stetit spiritus procellæ: et exaltati sunt fluctus eius.
26 Subían hacia los cielos, Bajaban a las profundidades, Su alma se derretía en su desesperación.
Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos: anima eorum in malis tabescebat.
27 Temblaban y se tambaleaban como ebrios, Y toda su pericia fue inútil.
Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius: et omnis sapientia eorum devorata est.
28 En su angustia clamaron a Yavé, Y Él los sacó de sus angustias.
Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.
29 Calmó la tormenta De tal modo que sus olas se apaciguaron.
Et statuit procellam eius in auram: et siluerunt fluctus eius.
30 Entonces se alegraron porque se calmaron. Y así los guía al puerto que anhelan.
Et lætati sunt quia siluerunt: et deduxit eos in portum voluntatis eorum.
31 ¡Den gracias a Yavé por su misericordia, Y por sus maravillas para los hijos de [los] hombres!
Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.
32 Exáltenlo en la congregación del pueblo, Y alábenlo en la reunión de los ancianos.
Et exaltent eum in Ecclesia plebis: et in cathedra seniorum laudent eum.
33 Él cambia ríos en desierto Y manantiales de aguas en sequedales,
Posuit flumina in desertum: et exitus aquarum in sitim.
34 La tierra fructífera en estéril, Por la perversidad de los que viven en ella.
Terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.
35 Él convierte el desierto en estanques de aguas, Y la tierra seca en manantiales.
Posuit desertum in stagna aquarum: et terram sine aqua in exitus aquarum.
36 Allí coloca a los que tienen hambre, Para que establezcan una ciudad habitada.
Et collocavit illic esurientes: et constituerunt civitatem habitationis.
37 Siembran campos y plantan viñas Y recogen abundante fruto.
Et seminaverunt agros, et plantaverunt vineas: et fecerunt fructum nativitatis.
38 Los bendice, Y se multiplican grandemente. No permite que disminuya su ganado
Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis: et iumenta eorum non minoravit.
39 Cuando son menguados y abatidos Por medio de opresión, aflicción y tristeza.
Et pauci facti sunt: et vexati sunt a tribulatione malorum, et dolore.
40 Él derrama menosprecio sobre los nobles, Y los destina a vagar errantes en un desierto.
Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.
41 Pero Él pone en alto a los pobres lejos de la aflicción Y hace que [sus] familias sean como un rebaño.
Et adiuvit pauperem de inopia: et posuit sicut oves familias.
42 Los rectos lo ven y se alegran, Pero toda injusticia cierra su boca.
Videbunt recti, et lætabuntur: et omnis iniquitas oppilabit os suum.
43 ¿Quién es sabio? Observe estas cosas, Y entenderá las misericordias de Yavé.
Quis sapiens et custodiet hæc? et intelliget misericordias Domini?

< Salmos 107 >