< Salmos 107 >

1 ¡Den gracias a Yavé, Porque Él es bueno, Porque para siempre es su misericordia!
Gloru la Eternulon, ĉar Li estas bona; Ĉar eterna estas Lia boneco:
2 Que lo digan los redimidos de Yavé, Los que redimió del poder del adversario,
Diru la liberigitoj de la Eternulo, Kiujn Li liberigis el la mano de malamiko,
3 Y los que congregó de las tierras, Del oriente y del occidente, del norte y del sur.
Kiujn Li kolektis el la landoj, De oriento kaj okcidento, De nordo kaj de la maro.
4 Ellos vagaron en un desierto, en región despoblada. No hallaron un camino hacia una ciudad habitada.
Ili vagis en la dezerto, laŭ vojo senviva, Urbon loĝatan ili ne trovis;
5 Tenían hambre y sed. Sus almas desfallecían en ellos.
Ili malsatis kaj soifis, Ilia animo en ili senfortiĝis.
6 Pero clamaron a Yavé en su angustia. Él los libró de sus aflicciones.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
7 Los condujo por un camino recto Para ir a una ciudad habitada.
Kaj Li kondukis ilin laŭ ĝusta vojo, Ke ili venu al urbo loĝata.
8 ¡Den gracias a Yavé por su misericordia Y por sus maravillas para los hijos de [los ]hombres!
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
9 Porque Él sacia al alma que tiene sed Y llena de bien al alma que tiene hambre.
Ĉar Li satigis animon soifantan, Kaj animon malsatan Li plenigis per bonaĵo.
10 Vivían en oscuridad y sombra de muerte, Prisioneros en aflicción y cadenas,
Ili sidis en mallumo kaj en ombro de morto, Katenitaj de mizero kaj fero;
11 Por cuanto fueron rebeldes a las Palabras de ʼEL Y trataron con desprecio el consejo del ʼElyón.
Ĉar ili malobeis la vortojn de Dio Kaj malŝatis la decidon de la Plejaltulo.
12 Por tanto Él quebrantó sus corazones con trabajo. Cayeron y no hubo quien los ayudara.
Kaj Li frapis ilian koron per sufero; Ili falis, kaj neniu helpis.
13 Pero en su angustia clamaron a Yavé, Él los libró de sus aflicciones.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
14 Los sacó de la oscuridad y de la sombra de muerte, Y rompió sus ataduras.
Li eligis ilin el mallumo kaj ombro de morto, Kaj iliajn ligilojn Li disŝiris.
15 ¡Den gracias a Yavé por su misericordia, Y por sus maravillas para los hijos de [los] hombres!
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
16 Porque quebró las puertas de bronce, Y desmenuzó los cerrojos de hierro.
Ĉar Li rompis kuprajn pordojn, Kaj disbatis ferajn riglilojn.
17 Fueron afligidos los necios a causa de su camino rebelde, Y a causa de sus iniquidades fueron afligidos.
La malsaĝuloj suferis pro siaj pekaj vojoj Kaj pro siaj krimoj;
18 Su vida aborreció toda clase de alimento, Y se acercaron a las puertas de la muerte.
Ĉiujn manĝojn abomenis ilia animo, Kaj ili atingis la pordegon de la morto.
19 Pero a Yavé clamaron en su angustia. Él los libró de sus aflicciones.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li liberigis ilin el ilia mizero.
20 Envió su Palabra y los sanó, Y [los] libró de sus destrucciones.
Li sendis Sian vorton, Kaj Li sanigis ilin kaj savis ilin de la tombo.
21 ¡Den gracias a Yavé por su misericordia Y por sus maravillas para los hijos de [los ]hombres!
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
22 Ofrezcan también sacrificios de acción de gracias Y proclamen sus obras con júbilo.
Kaj ili oferdonu dankajn oferojn, Kaj rakontu Liajn farojn kun kantado.
23 Los que bajan en naves al mar, Los cuales hacen negocios sobre inmensas aguas.
Kiuj veturas per ŝipoj sur la maro, Kiuj komercas sur grandaj akvoj,
24 Ellos vieron las obras de Yavé Y sus maravillas en las profundidades.
Tiuj vidis la farojn de la Eternulo Kaj Liajn miraklojn en la profundo.
25 Porque Él habló y levantó un viento tempestuoso Que levantó las olas del mar.
Li diris, kaj aperis granda ventego Kaj alte levis ĝiajn ondojn:
26 Subían hacia los cielos, Bajaban a las profundidades, Su alma se derretía en su desesperación.
Ili leviĝas ĝis la ĉielo, malleviĝas en la abismojn; Ilia animo konsumiĝas de sufero;
27 Temblaban y se tambaleaban como ebrios, Y toda su pericia fue inútil.
Ili iras ĉirkaŭe kaj ŝanceliĝas kiel ebriulo, Kaj ilia tuta saĝeco malaperas.
28 En su angustia clamaron a Yavé, Y Él los sacó de sus angustias.
Sed ili ekkriis al la Eternulo en sia sufero, Kaj Li eligis ilin el ilia mizero.
29 Calmó la tormenta De tal modo que sus olas se apaciguaron.
Li kvietigis la ventegon, Kaj ĝiaj ondoj silentiĝis.
30 Entonces se alegraron porque se calmaron. Y así los guía al puerto que anhelan.
Kaj ili ekĝojis, kiam fariĝis silente; Kaj Li alkondukis ilin al la dezirata haveno.
31 ¡Den gracias a Yavé por su misericordia, Y por sus maravillas para los hijos de [los] hombres!
Ili gloru la Eternulon por Lia boneco, Kaj por Liaj mirakloj antaŭ la homidoj.
32 Exáltenlo en la congregación del pueblo, Y alábenlo en la reunión de los ancianos.
Kaj ili altigu Lin en popola kunveno, Kaj en kunsido de plejaĝuloj ili Lin laŭdu.
33 Él cambia ríos en desierto Y manantiales de aguas en sequedales,
Li ŝanĝas riverojn en dezerton, Kaj fontojn de akvo en sekaĵon;
34 La tierra fructífera en estéril, Por la perversidad de los que viven en ella.
Fruktoportan teron en salan dezerton, Pro la malboneco de ĝiaj loĝantoj.
35 Él convierte el desierto en estanques de aguas, Y la tierra seca en manantiales.
Li ŝanĝas dezerton en lagon, Kaj sekan teron en fontojn de akvo;
36 Allí coloca a los que tienen hambre, Para que establezcan una ciudad habitada.
Kaj Li loĝigas tie malsatulojn, Kaj ili konstruas urbon loĝatan.
37 Siembran campos y plantan viñas Y recogen abundante fruto.
Kaj ili prisemas kampojn, Plantas vinberujojn, kaj ricevas fruktojn.
38 Los bendice, Y se multiplican grandemente. No permite que disminuya su ganado
Kaj Li ilin benas, kaj ili tre multiĝas, Kaj brutoj ne mankas al ili.
39 Cuando son menguados y abatidos Por medio de opresión, aflicción y tristeza.
Kaj kiam ili estas tre malmultaj kaj malfortaj Pro la premanta malbono kaj mizero,
40 Él derrama menosprecio sobre los nobles, Y los destina a vagar errantes en un desierto.
Li verŝas honton sur eminentulojn, Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja.
41 Pero Él pone en alto a los pobres lejos de la aflicción Y hace que [sus] familias sean como un rebaño.
Malriĉulon Li altigas el mizero, Kaj kreas familiojn kiel ŝafojn.
42 Los rectos lo ven y se alegran, Pero toda injusticia cierra su boca.
La virtuloj tion vidas, kaj ĝojas; Kaj ĉia malboneco fermas sian buŝon.
43 ¿Quién es sabio? Observe estas cosas, Y entenderá las misericordias de Yavé.
Kiu estas saĝa, tiu tion observu, Kaj oni komprenu la favoraĵojn de la Eternulo.

< Salmos 107 >