Salmos 104

1 Bendice, alma mía, a Yavé. ¡Oh Yavé, ʼElohim mío, cuánto te has engrandecido! Estás cubierto de esplendor y majestad.

Ég lofa Drottin! Drottinn, þú Guð minn, þú ert undursamlegur! Þú ert íklæddur hátign og dýrð og umlukinn ljósi!

2 Te cubres como con un manto de luz. Extiendes el cielo como una cortina.

Þú þandir út himininn eins og dúk og dreifðir um hann stjörnunum.

3 Él coloca sobre las aguas las vigas de sus altas moradas. Él convierte las nubes en su carroza. Él anda sobre las alas del viento.

Þú mótaðir þurrlendið og rýmdir fyrir hafinu. Þú gerðir ský að vagni þínum og ferð um á vængjum vindarins.

4 Él designa los vientos como sus mensajeros, Y las llamas de fuego, como sus ministros.

Englarnir eru erindrekar þínir og eldslogar þjóna þér.

5 Él estableció la tierra sobre sus cimientos Para que no sea sacudida.

Undirstöður heimsins eru traustar, þær eru þitt verk, og þess vegna haggast hann ekki.

6 Le colocaste como una ropa el abismo. Las aguas estaban sobre las montañas.

Þú lést vatnsflóð ganga yfir jörðina og hylja fjöllin.

7 A tu reprensión huyeron, Se precipitaron al estruendo de tu trueno.

Og þegar þú bauðst, safnaðist vatnið saman í höfunum,

8 Subieron las montañas, Bajaron los valles al lugar que estableciste para ellos.

fjöllin risu og dalirnir urðu til.

9 Les fijaste un límite que no traspasarán, De manera que no volverán a cubrir la tierra.

Þú settir sjónum sín ákveðnu mörk svo að hann skyldi aldrei aftur flæða yfir þurrlendið.

10 Él envía manantiales por los valles. Ellos fluyen entre las montañas.

Þú settir lindir í dalina og lækir renna um fjöllin.

11 Dan de beber a todas las bestias del campo. Mitigan su sed los asnos monteses.

Þeir eru dýrunum til drykkjar og þar svalar villiasninn þorsta sínum.

12 Junto a ellos habitan las aves del cielo. Elevan voces entre las ramas.

Þar gera fuglar sér hreiður og söngur þeirra ómar frá trjánum.

13 Él riega las montañas desde sus altas cámaras. Con el fruto de las obras de Él está saciada la tierra.

Hann sendir regn yfir fjöllin svo að jörðin ber sinn ávöxt.

14 Él desarrolla el pasto para el ganado, Y la vegetación para el servicio del hombre De tal modo que saque alimento de la tierra,

Safaríkt grasið vex að boði hans og er búfénu til fæðu. En maðurinn yrkir jörðina, ræktar ávexti, grænmeti og korn,

15 Y vino que alegra el corazón del hombre, El aceite para que brille su semblante Y el pan que sustenta la vida del hombre.

einnig vín sér til gleði, olíu sem gerir andlitið gljáandi og brauð sem gefur kraft.

16 Los árboles de Yavé beben su savia, Los cedros del Líbano que Él plantó,

Drottinn gróðursetti sedrustrén í Líbanon, há og tignarleg,

17 Donde las aves construyen sus nidos, La cigüeña, cuya casa está en los cipreses,

og þar byggja fuglarnir sér hreiður, en storkurinn velur kýprustréð til bústaðar.

18 Las altas montañas para las cabras monteses, Las peñas, madrigueras de los conejos.

Steingeiturnar kjósa hin háu fjöll, en stökkhérarnir finna sér stað í klettum.

19 Él hizo la luna para las estaciones. El sol conoce el punto de su ocaso.

Tunglið settir þú til að afmarka mánuði, en sólina til að skína um daga.

20 Pones la oscuridad y es de noche. En ella corretean todos los animales del bosque.

Myrkur og nótt eru frá þér komin, þá fara skógardýrin á kreik.

21 Los leoncillos rugen tras la presa Y buscan de ʼEL su comida.

Þá öskra ljónin eftir bráð og heimta æti sitt af Guði.

22 Al salir el sol se retiran Y se echan en sus guaridas.

Þegar sólin rís draga þau sig í hlé og leggjast í fylgsni sín,

23 Sale el hombre a su trabajo, A su labor hasta el anochecer.

en mennirnir ganga út til starfa og vinna allt til kvölds.

24 ¡Cuán innumerables son tus obras, oh Yavé! Hiciste todas ellas con sabiduría. La tierra está llena de tus posesiones.

Drottinn, hvílík fjölbreytni í öllu því sem þú hefur skapað! Allt á það upphaf sitt í vísdómi þínum! Jörðin er full af því sem þú hefur gert!

25 Ahí está el grande y ancho mar, Donde hay enjambre de incontables animales, Tanto pequeños como grandes.

Framundan mér teygir sig blikandi haf, iðandi af alls konar lífi!

26 Allí navegan los barcos, [Y el ]cocodrilo que formaste para que juguetee en él.

Og sjá! Þarna eru skipin! Og þarna hvalirnir! – þeir leika á alls oddi!

27 Todos ellos esperan en Ti Para que les des su comida en su tiempo.

Allar skepnur vona á þig, að þú gefir þeim fæðu þeirra á réttum tíma.

28 Les das, ellos recogen. Abres tu mano, Y se sacian con lo bueno.

Þú mætir þörfum þeirra og þau mettast ríkulega af gæðum þínum.

29 Ocultas tu rostro Y ellos se desmayan. Les retiras su aliento, Y ellos expiran y vuelven a su polvo.

En snúir þú við þeim bakinu er úti um þau. Þegar þú ákveður, deyja þau og verða að mold,

30 Envías tu aliento, Son creados, Y renuevas la superficie de la tierra.

en þú sendir líka út anda þinn og vekur nýtt líf á jörðinni.

31 ¡Sea la gloria de Yavé para siempre! ¡Que se alegre Yavé en sus obras!

Lof sé Guði að eilífu! Drottinn gleðst yfir verkum sínum!

32 Él mira a la tierra, Y ella tiembla, Él toca las montañas, Y ellas humean.

Þegar hann lítur á jörðina, skelfur hún og eldfjöllin gjósa við snertingu fingra hans.

33 A Yavé cantaré en mi vida, Mientras tenga vida cantaré salmos a mi ʼElohim.

Ég vil lofsyngja Drottni svo lengi sem ég lifi, vegsama Guð á meðan ég er til!

34 Sea agradable a Él mi meditación. Yo me regocijaré en Yavé.

Ó, að ljóð þetta mætti gleðja hann, því að Drottinn er gleði mín og fögnuður.

35 Sean exterminados de la tierra los pecadores Y los perversos dejen de ser. ¡Bendice, alma mía, a Yavé! ¡Alaben a YA!

Ó, að misgjörðarmenn hyrfu af jörðinni og að óguðlegir yrðu ekki framar til. En Drottin vil ég vegsama að eilífu! Hallelúja!