Salmos 102

1 Escucha mi oración, oh Yavé, Y llegue mi clamor a Ti.

دعای شخص مصیبت دیده، که نالۀ خود را به حضور خداوند می‌ریزد. ای خداوند، دعای مرا بشنو و به فریادم گوش فرا ده!

2 No escondas de mí tu rostro en el día de mi angustia. Inclina a mí tu oído. El día cuando te invoco apresúrate a responderme.

وقتی که در زحمت هستم، روی خود را از من برنگردان! به من توجه فرما، و هرگاه دعا کنم بی‌درنگ مرا اجابت فرما!

3 Porque mis días se disuelven como humo, Y mis huesos arden como una chimenea.

عمرم چون دود به سرعت ناپدید می‌شود و استخوانهایم همچون چوب خشک می‌سوزد.

4 Mi corazón está herido. Se marchita como la hierba. En verdad olvido comer mi pan.

دل من مانند گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. غذا خوردن را از یاد برده‌ام.

5 Por la voz de mi gemido Mis huesos se pegaron a mi carne.

با صدای بلند می‌نالم؛ جز پوست و استخوان چیزی در بدنم نمانده است.

6 Soy semejante a la lechuza del desierto. Soy como un búho de las soledades.

همچون پرنده‌ای وحشی، آوارهٔ صحرا شده‌ام و چون جغد خرابه‌نشین، بی‌خانمان گشته‌ام.

7 Estoy desvelado. Me siento como pájaro solo en un tejado.

مانند گنجشکی بر پشت بام، تنها مانده‌ام؛ خواب به چشمانم نمی‌رود.

8 Mis enemigos me afrentan todo el día. Los que contra mí se enfurecen Se conjuraron contra mí.

هر روز دشمنانم مرا تحقیر می‌کنند و مخالفانم مرا لعنت می‌نمایند.

9 He comido cenizas como pan Y mezclado mi bebida con lágrimas

به سبب خشم و غضب تو ای خداوند، غذای من خاکستر است و نوشیدنی‌ام با اشکهایم آمیخته است. زیرا تو مرا برداشتی و به کنار انداختی.

10 A causa de tu indignación y de tu ira, Porque me levantaste y me lanzaste.

11 Mis días son una sombra que se prolonga, Y me marchito como hierba.

عمرم چون سایه‌های عصر، زودگذر است؛ همچون علف خشک پژمرده شده‌ام.

12 Pero Tú, oh Yavé, permaneces para siempre, Y tu Nombre por todas las generaciones.

اما تو ای خداوند، تا ابد پادشاه هستی؛ ذکر تو در تمام نسلها باقی خواهد ماند.

13 Te levantarás, tendrás misericordia de Sion, Porque es tiempo de tener compasión de ella, Pues llegó el tiempo señalado.

تو برخاسته، بر اورشلیم ترحم خواهی فرمود؛ اکنون زمان آن رسیده است که بر اورشلیم رحمت فرمایی.

14 Ciertamente tus esclavos hallan deleite en sus piedras, Y tienen compasión del polvo de ella.

بندگان تو سنگها و خاک اورشلیم را دوست دارند!

15 Así las naciones temerán al Nombre de Yavé, Y todos los reyes de la tierra [temerán] tu gloria.

قومها از نام خداوند خواهند ترسید و همه پادشاهان جهان از قدرت و عظمت او هراسان خواهند شد.

16 Porque Yavé habrá edificado a Sion Será visto en su gloria.

او شهر اورشلیم را دوباره بنا خواهد کرد و با جلال و شکوه فراوان ظاهر خواهد شد.

17 Ha considerado la oración de los desposeídos, Y no habrá despreciado su ruego.

به دعای قوم درمانده خود توجه نموده، ایشان را اجابت خواهد نمود.

18 Esto será escrito para la generación venidera, Para que un pueblo que está aún por nacer alabe a YA,

آنچه که خداوند انجام می‌دهد برای نسل آینده نوشته خواهد شد تا ایشان نیز او را ستایش کنند:

19 Porque miró desde lo alto de su Santuario. Desde el cielo Yavé miró a la tierra

«خداوند از مکان مقدّس خود در آسمان، به زمین نظر انداخت تا ناله اسیران را بشنود و آنها را که به مرگ محکوم شده بودند، آزاد سازد.»

20 Para escuchar el gemido de los presos, Para libertar a los sentenciados a muerte.

21 Que digan en Sion la fama de Yavé Y su alabanza en Jerusalén,

بنابراین وقتی قومها در اورشلیم گرد هم بیایند تا خدا را در خانهٔ او پرستش کنند، نام خداوند در اورشلیم ستوده و سراییده خواهد شد.

22 Cuando los pueblos y reinos sean juntamente congregados, Para servir a Yavé.

23 Él debilitó mi fuerza en el camino. Acortó mis días.

خداوند در جوانی‌ام توان مرا از من گرفته و عمرم را کوتاه ساخته است.

24 Digo: Oh ʼEL mío, no me levantes en la mitad de mis días. Tus años son por todas las generaciones.

ای خدای من، نگذار در جوانی بمیرم! تو تا ابد زنده هستی!

25 Desde la antigüedad fundaste la tierra, Y los cielos son obra de sus manos.

تو از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمانها را به دست خود ساختی.

26 Ellos perecerán, Pero Tú permaneces. Todos ellos se desgastarán como una ropa, Como una ropa los cambiarás, Y pasarán.

آنها فانی می‌شوند، اما تو باقی هستی. همهٔ آنها همچون جامۀ کهنه، پوسیده خواهند شد. تو آنها را مانند لباس عوض خواهی کرد و به دور خواهی افکند.

27 Pero Tú eres el mismo, Y tus años no tendrán fin.

اما تو جاودانی هستی و برای تو هرگز پایانی وجود ندارد.

28 Los hijos de tus esclavos vivirán seguros, Y sus descendientes serán establecidos delante de Ti.

فرزندان بندگانت، همیشه در امان خواهند بود و نسل آنها از حمایت تو برخوردار خواهند شد.