< Salmos 102 >

1 Escucha mi oración, oh Yavé, Y llegue mi clamor a Ti.
ie andeme’e vaho mandoa toreo aman’Añahare. Ry Iehovà, janjiño ty halaliko; le ampomb’ama’o ty toreoko.
2 No escondas de mí tu rostro en el día de mi angustia. Inclina a mí tu oído. El día cuando te invoco apresúrate a responderme.
Ko aeta’o amako ty lahara’o añ’andron-kaloviloviañe. atokilaño amako ty ravembia’o; malisà hanoiñe ahy ami’ty andro ikanjiako.
3 Porque mis días se disuelven como humo, Y mis huesos arden como una chimenea.
Mihelañe hoe hatoeñe o androkoo; miforehetse hoe an-toñak’ ao o taolakoo.
4 Mi corazón está herido. Se marchita como la hierba. En verdad olvido comer mi pan.
Pinaoke hoe ahetse ty troko vaho miheatse toe andikofako ty mitozin-kaneñe.
5 Por la voz de mi gemido Mis huesos se pegaron a mi carne.
Mipitek’ an-taolako ao ty holiko ty ami’ty volam-piselekaiñako.
6 Soy semejante a la lechuza del desierto. Soy como un búho de las soledades.
Hoe tangongo am-patrañe añe iraho, hoe vorondolon-dratraratra.
7 Estoy desvelado. Me siento como pájaro solo en un tejado.
Mandre an-tsareke iraho; manahake ty tivoke miereñereñe an-tampènake ey.
8 Mis enemigos me afrentan todo el día. Los que contra mí se enfurecen Se conjuraron contra mí.
Mañinje ahy lomoñandro o rafelahikoo; mamàtsy ahiko o mpirengevok’amakoo,
9 He comido cenizas como pan Y mezclado mi bebida con lágrimas
Fa nihaneko hoe ampemba ty lavenoke, vaho linaroko firovetse ty finomako,
10 A causa de tu indignación y de tu ira, Porque me levantaste y me lanzaste.
ty ami’ty haviñera’o naho ty fifombo’o, fa rinambe’o iraho le nahifi’o añe.
11 Mis días son una sombra que se prolonga, Y me marchito como hierba.
Manahake ty fipononòran-talinjo o androkoo; vaho miheatse hoe boka iraho.
12 Pero Tú, oh Yavé, permaneces para siempre, Y tu Nombre por todas las generaciones.
Nainai’e eo irehe ry Iehovà, ty Tahina’o an-tarirats’ an-tariratse.
13 Te levantarás, tendrás misericordia de Sion, Porque es tiempo de tener compasión de ella, Pues llegó el tiempo señalado.
Hiongake irehe hitretre i Tsiône, fa tsatoke te hisohe’o, ie tondroke i nifantañañey.
14 Ciertamente tus esclavos hallan deleite en sus piedras, Y tienen compasión del polvo de ella.
No’ o mpitoro’oo o vato’eo; mbore kokoa’ iereo o lembo’eo.
15 Así las naciones temerán al Nombre de Yavé, Y todos los reyes de la tierra [temerán] tu gloria.
Soa te hañeveña’ o fifeheañeo ty tahina’ Iehovà, naho ze hene mpanjaka’ ty tane toy ty enge’o;
16 Porque Yavé habrá edificado a Sion Será visto en su gloria.
fa nitratrañàhe’ Iehovà ty Tsiône ie niboak’ amy enge’ey.
17 Ha considerado la oración de los desposeídos, Y no habrá despreciado su ruego.
Nihaoñe’e ty halali’ o poi’eo; vaho tsy niambohoa’e ty toreo’ iareo
18 Esto será escrito para la generación venidera, Para que un pueblo que está aún por nacer alabe a YA,
Ho patereñe ho a ty tariratse mandimbe, soa te handrenge Ià ondaty mboe tsy nanoeñeo:
19 Porque miró desde lo alto de su Santuario. Desde el cielo Yavé miró a la tierra
Nivazohoe’e boak’an-toe’e masiñe ankaboañ’ añe, nisary ty tane toy boak’ an-dikerañe eñe t’Iehovà,
20 Para escuchar el gemido de los presos, Para libertar a los sentenciados a muerte.
hijanjiñe ty fiñeoñeom-pirohy, hañaha o nafatse havetrakeo
21 Que digan en Sion la fama de Yavé Y su alabanza en Jerusalén,
soa te ho talilie’ ondaty e Tsiône ao ty tahina’ Iehovà, naho ty enge’e e Ierosalaime ao,
22 Cuando los pueblos y reinos sean juntamente congregados, Para servir a Yavé.
ie mifanontoñe ondatio, naho o fifeheañeo hitoroñe Iehovà.
23 Él debilitó mi fuerza en el camino. Acortó mis días.
Nado’e deme’e iraho añivon-dalañe eo; nitomore’e o androkoo.
24 Digo: Oh ʼEL mío, no me levantes en la mitad de mis días. Tus años son por todas las generaciones.
Hoe iraho, Ry Andrianañahareko, ehe, ko ampisintahe’o añivo’ o androkoo iraho; mitakatse ze kila tariratse o tao’oo.
25 Desde la antigüedad fundaste la tierra, Y los cielos son obra de sus manos.
Haehae irehe ro nañoreñe ty tane toy, satam-pità’o o likerañeo.
26 Ellos perecerán, Pero Tú permaneces. Todos ellos se desgastarán como una ropa, Como una ropa los cambiarás, Y pasarán.
Ho momoke iereo, fa nainai’e eo irehe; fonga hikoneatse hoe sikiñe hambo’e, ampilimbeze’o hoe sarimbo vaho ho vaoe’o iereo.
27 Pero Tú eres el mismo, Y tus años no tendrán fin.
Fe tsy mihotike irehe, tsy mbia higadoñe o tao’oo.
28 Los hijos de tus esclavos vivirán seguros, Y sus descendientes serán establecidos delante de Ti.
Le lia’e ho eo o anam-pitoro’oo, le hijadoñe añatrefa’o eo o tiri’eo.

< Salmos 102 >