Salmos 102
1 Escucha mi oración, oh Yavé, Y llegue mi clamor a Ti.
Drottinn, heyrðu bæn mína! Hlustaðu á ákall mitt!
2 No escondas de mí tu rostro en el día de mi angustia. Inclina a mí tu oído. El día cuando te invoco apresúrate a responderme.
Snúðu ekki baki við mér á ógæfutímum. Hneigðu eyra þitt að mér og svaraðu mér fljótt.
3 Porque mis días se disuelven como humo, Y mis huesos arden como una chimenea.
Ævi mín líður svo hratt, dagarnir fljúga hver af öðrum.
4 Mi corazón está herido. Se marchita como la hierba. En verdad olvido comer mi pan.
Heilsan er búin, hjartað er sjúkt – ég er eins og visið strá. Maturinn er bragðlaus, ég er hættur að finna bragð.
5 Por la voz de mi gemido Mis huesos se pegaron a mi carne.
Ég er ekkert nema skinn og bein.
6 Soy semejante a la lechuza del desierto. Soy como un búho de las soledades.
Ég er líkastur pelikan í eyðimörk eða uglu í húsarúst.
7 Estoy desvelado. Me siento como pájaro solo en un tejado.
Ég ligg andvaka og styn eins og einmana fugl á þaki.
8 Mis enemigos me afrentan todo el día. Los que contra mí se enfurecen Se conjuraron contra mí.
Óvinir mínir hæða mig og spotta dag eftir dag.
9 He comido cenizas como pan Y mezclado mi bebida con lágrimas
Fæða mín er aska, ekki brauð, og drykkur minn blandast tárum mínum.
10 A causa de tu indignación y de tu ira, Porque me levantaste y me lanzaste.
Þú ert mér reiður Drottinn og hefur varpað mér burt frá þér.
11 Mis días son una sombra que se prolonga, Y me marchito como hierba.
Líf mitt líður burt eins og kvöldskuggi. Ég visna eins og gras
12 Pero Tú, oh Yavé, permaneces para siempre, Y tu Nombre por todas las generaciones.
en þú Drottinn ríkir í dýrð þinni að eilífu. Þinn orðstír mun lifa frá kynslóð til kynslóðar.
13 Te levantarás, tendrás misericordia de Sion, Porque es tiempo de tener compasión de ella, Pues llegó el tiempo señalado.
Ég veit að þú munt koma og vægja Jerúsalem. – Gerðu það núna! – Efndu loforð þitt um hjálp.
14 Ciertamente tus esclavos hallan deleite en sus piedras, Y tienen compasión del polvo de ella.
Því að þjóð þín elskar hvern stein í múr hennar og jafnvel rykið á strætum hennar.
15 Así las naciones temerán al Nombre de Yavé, Y todos los reyes de la tierra [temerán] tu gloria.
Þjóðirnar og konungar þeirra skjálfi fyrir Drottni og hans miklu dýrð,
16 Porque Yavé habrá edificado a Sion Será visto en su gloria.
því að Drottinn mun endurreisa Jerúsalem og birtast þar í dýrð!
17 Ha considerado la oración de los desposeídos, Y no habrá despreciado su ruego.
Hann hlustar á bænir fátæklinganna, gefur gaum að beiðni þeirra.
18 Esto será escrito para la generación venidera, Para que un pueblo que está aún por nacer alabe a YA,
Þetta hef ég skráð til þess að komandi kynslóðir lofi Drottin fyrir öll hans verk. Fólk sem enn hefur ekki séð dagsins ljós mun vegsama hann.
19 Porque miró desde lo alto de su Santuario. Desde el cielo Yavé miró a la tierra
Segið þeim að Drottinn leit niður frá musteri sínu á himnum.
20 Para escuchar el gemido de los presos, Para libertar a los sentenciados a muerte.
Hann heyrði stunur þjóðar sinnar í ánauðinni – hún var dauðans matur – og hann frelsaði hana!
21 Que digan en Sion la fama de Yavé Y su alabanza en Jerusalén,
Þess vegna streyma þúsundir til musteris hans í Jerúsalem og lofa hann og vegsama um alla borgina.
22 Cuando los pueblos y reinos sean juntamente congregados, Para servir a Yavé.
Konungar jarðarinnar eru í þeim hópi.
23 Él debilitó mi fuerza en el camino. Acortó mis días.
Hann hefur tekið frá mér lífskraftinn og stytt ævi mína.
24 Digo: Oh ʼEL mío, no me levantes en la mitad de mis días. Tus años son por todas las generaciones.
En ég hrópaði til hans: „Þú, Guð sem lifir að eilífu, láttu mig ekki deyja fyrir aldur fram!
25 Desde la antigüedad fundaste la tierra, Y los cielos son obra de sus manos.
Í upphafi lagðir þú undirstöður jarðarinnar og himnarnir eru verk handa þinna.
26 Ellos perecerán, Pero Tú permaneces. Todos ellos se desgastarán como una ropa, Como una ropa los cambiarás, Y pasarán.
Þau munu hverfa en þú ert að eilífu. Þau fyrnast, líkt og slitin föt sem lögð eru til hliðar.
27 Pero Tú eres el mismo, Y tus años no tendrán fin.
En þú ert hinn sami og ár þín taka aldrei enda.
28 Los hijos de tus esclavos vivirán seguros, Y sus descendientes serán establecidos delante de Ti.
En afkomendur okkar munu lifa og þú munt varðveita þá, kynslóð fram af kynslóð.“
