Salmos 10
1 ¿Por qué estás lejos, oh Yavé, Y te escondes en tiempos de angustia?
Немишкә, и Пәрвәрдигар, жирақта турисән? Немишкә азаплиқ күнләрдә өзүңни йошурисән?
2 Por la arrogancia del impío el pobre es consumido. ¡Caigan en las trampas que ellos mismos inventaron!
Рәзил адәмләр тәкәббурлуғи билән аҗиз мөминләрни тап бастуруп қоғлап жүриду; Улар өзлири тапқан һейлиләр билән илинип, баблиниду.
3 Porque el impío se jacta de lo que su alma ansía, Y el avaro maldice y desprecia a Yavé.
Чүнки рәзилләр өз арзу-һәвәслири билән махтиниду; Ач көзләр үчүн бәхит тиләйду; Пәрвәрдигарни болса көзигә илмайду.
4 Con altivez de su semblante, el perverso no averigua. ʼElohim no está en sus pensamientos.
Улар чирайидин һакавурлуқ яғдуруп, Худани издимәйду; Улар барлиқ хияллирида: «Һеч бир Худа йоқтур!» дәйду.
5 En todo tiempo sus caminos son torcidos. Tiene tus juicios lejos de su vista. Desprecia a todos sus adversarios.
Уларниң йоллири һемишә раван болиду; Сениң һөкүмлириң уларниң нәзиридин жирақ вә үстүн туриду; Уларниң рәқиплири болса, уларға қарап «түфи!» дәп мазақ қилиду.
6 Dice en su corazón: No seré conmovido. A través de todas las generaciones, no estaré en adversidad.
[Рәзил адәм] көңлидә: «Мән һеч тәврәнмәй туриверимән! Дәвирдин-дәвиргә һеч мушәққәткә учримаймән» — дәйду.
7 Su boca está llena de maldición, engaños, opresión. Debajo de su lengua hay vejación y maldad.
Униң ағзи қарғаш, алдамчилиқ һәм зулумға толған; Тили астида әскилик вә қәбиһлик ятиду.
8 Se sienta al acecho, cerca de las aldeas. En escondrijos asesina al inocente. Sus ojos acechan para caerle al desvalido.
У мәһәллиләрдә йошурунчә марап олтириду; У пинһан җайларда гунасизларни өлтүрүветиду; Көзлири йоқсулларни көзләйду;
9 Acecha en lo encubierto, como un león desde su guarida Espera para arrebatar al pobre. Arrebata al pobre, lo atrae a su red.
У чатқаллиғида ятқан ширдәк йошурунчә пайлап ятиду; У мөминләрни тутувелиш үчүн йошурунчә марап ятиду; Мөминләрни тутувелип, уларни өз ториға чүшүриду.
10 Se encoge, se agazapa, Y el indefenso cae en sus fuertes garras.
[Йоқсуллар] езилиду, пүкүлиду; Дәрдмәнләр униң явузлуқлири билән жиқилиду.
11 Dice en su corazón: ʼEL olvidó, Escondió su rostro, no verá jamás.
У көңлидә: «Тәңри буни унтуп қалди, У йүзини йепивелип, қаримайду; Буни һәргиз көрмәйду» — дәйду.
12 ¡Levántate, oh Yavé! ¡Oh ʼEL, levanta tu mano, Y no te olvides del humilde!
Орнуңдин турғин, и Пәрвәрдигар; И Тәңрим, қолуңни көтәргин; Езилгән мөминләрни унтума!
13 ¿Por qué el perverso menosprecia a ʼElohim? Porque en su corazón piensa que no le pedirás cuenta.
Рәзил адәм немишкә [Сән] Худани көзигә илмайду? У көңлидә: «[Худа] буни сүрүштүрмәйду!» — дәйду.
14 Sin embargo Tú lo ves, Porque observas el agravio y la vejación, Para retribuirlos con tu mano. ¡A Ti se encomienda el desvalido! ¡Tú eres el defensor del huérfano!
Сән буни көргәнсән; Сән Өз қолуң билән яманлиқ һәм зулумни өзлиригә қайтуруш үчүн, Өзүң буларни көзләп жүрисән; Дәрдмәнләр өзлирини Саңа аманәт қилиду; Чүнки Сән житим-йесирләргә яр-йөләк болуп кәлгәнсән;
15 Quebranta el brazo del malvado y del perverso. Persigue su impiedad hasta que no haya ninguna.
Рәзил, яман адәмниң билигини сундурувәткәйсән; Униң рәзиллигини бирмубир сүрүштүрүп, үзүл-кесил йоқатқайсән.
16 Yavé es Rey para siempre jamás. Las naciones que ocupaban su tierra perecerán.
Пәрвәрдигар әбәдил-әбәткичә падишадур; [Имансиз] әлләр болса [Пәрвәрдигарниң] зиминидин йоқилар.
17 Oh Yavé, Tú has oído el anhelo de los humildes. Fortaleces sus corazones, tienes atento tu oído
Пәрвәрдигар, Сән аҗиз мөминләрниң арманлирини аңлайсән; Уларниң дилини тоқ қилисән;
18 A fin de vindicar a los huérfanos y a los oprimidos, Para que el hombre de la tierra no los aterrorice más.
Житим-йесирлар вә езилгүчиләр үчүн адаләтни яқлап, Йәр йүзидики инсанларниң [аҗиз-мөминләргә] қайтидин вәһимә салғучи болмаслиғи үчүн, Қулиқиңни диң тутисән.
