Proverbios 9
1 La sabiduría edificó su casa. Labró sus siete columnas.
Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
2 Degolló sus animales, Mezcló su vino, Sirvió su mesa,
У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
3 Y envió a sus criadas A pregonarlo desde las más altas cumbres de la ciudad:
Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
4 ¡El que sea simple, venga acá! Al falto de entendimiento le quiero hablar:
«И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
5 ¡Vengan, coman de mis manjares, Y beban del vino que mezclé!
Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
6 ¡Dejen la necedad y vivan, Pongan sus pies en el camino del entendimiento!
Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
7 El que corrige al burlador se acarrea insultos. El que reprende al perverso se acarrea afrenta.
Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
8 No reprendas al burlador, no sea que te aborrezca. Reprende al sabio, y te amará.
Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
9 Da al sabio, y será aun más sabio. Enseña al justo, y aumentará su saber.
Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
10 El temor a Yavé es el principio de la sabiduría, Y el conocimiento del Santísimo es el entendimiento.
Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
11 Porque por mí se aumentarán tus días, Y años de vida se te añadirán.
Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
12 Si eres sabio, para ti mismo eres sabio, Y si eres burlador, solo tú llevarás el daño.
Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
13 La mujer necia es alborotadora. Es simple y nada sabe.
Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
14 Se sienta en la puerta de su casa, O en los lugares más altos de la ciudad
У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
15 Para llamar a los que pasan, A los que van directo por sus sendas:
Удул өтүп кетиватқанларға:
16 ¡Todos los ingenuos vengan acá! Y dice a los faltos de cordura:
«Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
17 ¡El agua robada es dulce! ¡El pan comido en oculto es sabroso!
«Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
