Proverbios 9
1 La sabiduría edificó su casa. Labró sus siete columnas.
Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
2 Degolló sus animales, Mezcló su vino, Sirvió su mesa,
Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
3 Y envió a sus criadas A pregonarlo desde las más altas cumbres de la ciudad:
A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
4 ¡El que sea simple, venga acá! Al falto de entendimiento le quiero hablar:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
5 ¡Vengan, coman de mis manjares, Y beban del vino que mezclé!
Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
6 ¡Dejen la necedad y vivan, Pongan sus pies en el camino del entendimiento!
Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
7 El que corrige al burlador se acarrea insultos. El que reprende al perverso se acarrea afrenta.
Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
8 No reprendas al burlador, no sea que te aborrezca. Reprende al sabio, y te amará.
Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
9 Da al sabio, y será aun más sabio. Enseña al justo, y aumentará su saber.
Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
10 El temor a Yavé es el principio de la sabiduría, Y el conocimiento del Santísimo es el entendimiento.
Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
11 Porque por mí se aumentarán tus días, Y años de vida se te añadirán.
Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
12 Si eres sabio, para ti mismo eres sabio, Y si eres burlador, solo tú llevarás el daño.
Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
13 La mujer necia es alborotadora. Es simple y nada sabe.
Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
14 Se sienta en la puerta de su casa, O en los lugares más altos de la ciudad
A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
15 Para llamar a los que pasan, A los que van directo por sus sendas:
Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
16 ¡Todos los ingenuos vengan acá! Y dice a los faltos de cordura:
Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
17 ¡El agua robada es dulce! ¡El pan comido en oculto es sabroso!
Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
