Proverbios 9
1 La sabiduría edificó su casa. Labró sus siete columnas.
La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.
2 Degolló sus animales, Mezcló su vino, Sirvió su mesa,
Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.
3 Y envió a sus criadas A pregonarlo desde las más altas cumbres de la ciudad:
Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:
4 ¡El que sea simple, venga acá! Al falto de entendimiento le quiero hablar:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:
5 ¡Vengan, coman de mis manjares, Y beban del vino que mezclé!
Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.
6 ¡Dejen la necedad y vivan, Pongan sus pies en el camino del entendimiento!
Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.
7 El que corrige al burlador se acarrea insultos. El que reprende al perverso se acarrea afrenta.
Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.
8 No reprendas al burlador, no sea que te aborrezca. Reprende al sabio, y te amará.
Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.
9 Da al sabio, y será aun más sabio. Enseña al justo, y aumentará su saber.
Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.
10 El temor a Yavé es el principio de la sabiduría, Y el conocimiento del Santísimo es el entendimiento.
La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.
11 Porque por mí se aumentarán tus días, Y años de vida se te añadirán.
Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.
12 Si eres sabio, para ti mismo eres sabio, Y si eres burlador, solo tú llevarás el daño.
Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.
13 La mujer necia es alborotadora. Es simple y nada sabe.
Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,
14 Se sienta en la puerta de su casa, O en los lugares más altos de la ciudad
Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,
15 Para llamar a los que pasan, A los que van directo por sus sendas:
Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:
16 ¡Todos los ingenuos vengan acá! Y dice a los faltos de cordura:
Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:
17 ¡El agua robada es dulce! ¡El pan comido en oculto es sabroso!
Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.
