Proverbios 8

1 ¿No clama la sabiduría, Y el entendimiento hace oír su voz?

۱ آیا حکمت ندا نمی کند، و فطانت آوازخود را بلند نمی نماید؟

2 En las cimas de las alturas junto al camino, En las encrucijadas de los senderos, allí está ella.

۲ به‌سر مکان های بلند، به کناره راه، در میان طریقها می‌ایستد.

3 Junto a las puertas, en la entrada de la ciudad, En el acceso a las puertas, ella da voces:

۳ به‌جانب دروازه‌ها به دهنه شهر، نزد مدخل دروازه‌ها صدا می‌زند.

4 ¡Oh hombres, a ustedes clamo! Mi voz se dirige a los hijos de los hombres.

۴ که شما را‌ای مردان می‌خوانم و آواز من به بنی آدم است.

5 Oh simples, aprendan prudencia. Y ustedes, insensatos, dispongan su corazón.

۵ ‌ای جاهلان زیرکی را بفهمید و‌ای احمقان عقل رادرک نمایید.

6 Escuchen, porque diré cosas excelentes, Y abriré mis labios para cosas rectas.

۶ بشنوید زیرا که به امور عالیه تکلم می‌نمایم و گشادن لبهایم استقامت است.

7 Mi boca pronunciará verdad. La maldad es repugnancia para mis labios.

۷ دهانم به راستی تنطق می‌کند و لبهایم شرارت را مکروه می‌دارد.

8 Todas las palabras de mi boca son con justicia. En ellas nada hay torcido o perverso.

۸ همه سخنان دهانم بر‌حق است و درآنها هیچ‌چیز کج یا معوج نیست.

9 Son claras para el que entiende Y rectas para los que hallan el conocimiento.

۹ تمامی آنهانزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان معرفت مستقیم است.

10 Reciban mi enseñanza y no plata, Conocimiento, mejor que oro fino.

۱۰ تادیب مرا قبول کنید و نه نقره را، و معرفت را بیشتر از طلای خالص.

11 Pues mejor es la sabiduría que las perlas. Nada de lo que desees podrá compararse con ella.

۱۱ زیرا که حکمت از لعلها بهتر است، و جمیع نفایس را به او برابر نتوان کرد.

12 Yo, la sabiduría, moro con la prudencia, Y descubro el conocimiento y la discreción.

۱۲ من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم، و معرفت تدبیر را یافته‌ام.

13 El temor a Yavé es aborrecer el mal. Aborrezco la soberbia, la arrogancia, el mal camino y la boca perversa.

۱۳ ترس خداوند، مکروه داشتن بدی است. غرور و تکبر وراه بد و دهان دروغگو را مکروه می‌دارم.

14 Mío es el consejo y la eficiente sabiduría. Mía es la inteligencia y mía la valentía.

۱۴ مشورت و حکمت کامل از آن من است. من فهم هستم و قوت از آن من است.

15 Por mí reinan los reyes, Y los magistrados administran justicia.

۱۵ به من پادشاهان سلطنت می‌کنند، و داوران به عدالت فتوا می‌دهند.

16 Por mí gobiernan los príncipes Y los nobles que juzgan la tierra.

۱۶ به من سروران حکمرانی می‌نمایند و شریفان و جمیع داوران جهان.

17 Yo amo a los que me aman. Me hallan los que temprano me buscan.

۱۷ من دوست می‌دارم آنانی را که مرا دوست می‌دارند. وهر‌که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد یافت.

18 Las riquezas y la honra están conmigo, Riquezas y justicia perdurables.

۱۸ دولت و جلال با من است. توانگری جاودانی وعدالت.

19 Mi fruto es mejor que el oro, Aun que el oro puro, Y mi ganancia mejor que la plata escogida.

۱۹ ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است، وحاصل من از نقره خالص.

20 Yo ando por camino de justicia, Por los senderos de equidad,

۲۰ در طریق عدالت می‌خرامم، در میان راههای انصاف،

21 Para hacer que los que me aman obtengan su heredad. Y para que yo llene sus tesoros.

۲۱ تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم، وخزینه های ایشان را مملو سازم.

22 Yavé me poseía en el principio, Ya de antiguo, antes de sus obras.

۲۲ خداوند مرا مبداء طریق خود داشت، قبل از اعمال خویش از ازل.

23 Eternamente estaba establecida, Antes de haber tierra.

۲۳ من از ازل برقرار بودم، از ابتدا پیش از بودن جهان.

24 Nací antes que existieran los océanos, Antes que existieran las fuentes de muchas aguas.

۲۴ هنگامی که لجه هانبود من مولود شدم، وقتی که چشمه های پر ازآب وجود نداشت.

25 Antes que las montañas fueran fundadas, Antes de las colinas, fui yo engendrada.

۲۵ قبل از آنگاه کوهها برپاشود، پیش از تلها مولود گردیدم.

26 Cuando Él no había hecho la tierra, ni los campos, Ni el primer polvo del mundo.

۲۶ چون زمین وصحراها را هنوز نساخته بود، و نه اول غبار ربع مسکون را.

27 Cuando estableció los cielos, allí estaba yo. Cuando trazó el horizonte sobre la superficie del océano,

۲۷ وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا بودم، و هنگامی که دایره را برسطح لجه قرار داد.

28 Cuando afirmó los cielos arriba, Cuando afirmó las fuentes del océano,

۲۸ وقتی که افلاک را بالااستوار کرد، و چشمه های لجه را استوار گردانید.

29 Cuando señaló al mar su estatuto, Para que las aguas no traspasaran su mandato, Cuando estableció los fundamentos de la tierra,

۲۹ چون به دریا حد قرار داد، تا آبها از فرمان اوتجاوز نکنند، و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.

30 Yo estaba junto a Él como arquitecto. Diariamente era su deleite. Me regocijaba ante Él siempre.

۳۰ آنگاه نزد او معمار بودم، و روزبروز شادی می‌نمودم، و همیشه به حضور او اهتزاز می‌کردم.

31 Me regocijaba en su tierra habitada, Y tenía mi deleite con los hijos de los hombres.

۳۱ و اهتزاز من در آبادی زمین وی، و شادی من بابنی آدم می‌بود.

32 Ahora pues, hijos, escúchenme. Inmensamente felices los que guardan mis caminos.

۳۲ پس الان‌ای پسران مرا بشنوید، وخوشابحال آنانی که طریقهای مرا نگاه دارند.

33 Atiendan la instrucción, sean sabios Y no la menosprecien.

۳۳ تادیب را بشنوید و حکیم باشید، و آن را ردمنمایید.

34 ¡Inmensamente feliz es el hombre que me escucha, Que vigila en mis portones cada día, Que espera en el umbral de mis entradas!

۳۴ خوشابحال کسی‌که مرا بشنود، و هرروز نزد درهای من دیده بانی کند، و باهوهای دروازه های مرا محافظت نماید.

35 Porque el que me halla, Halla la vida y alcanza el favor de Yavé.

۳۵ زیرا هر‌که مرایابد حیات را تحصیل کند، و رضامندی خداوندرا حاصل نماید.

36 Pero el que peca contra mí, defrauda su propia alma. Todos los que me aborrecen aman la muerte.

۳۶ و اما کسی‌که مرا خطا کند، به‌جان خود ضرر رساند، و هر‌که مرا دشمن دارد، موت را دوست دارد.