Proverbios 8

1 ¿No clama la sabiduría, Y el entendimiento hace oír su voz?

Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?

2 En las cimas de las alturas junto al camino, En las encrucijadas de los senderos, allí está ella.

Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.

3 Junto a las puertas, en la entrada de la ciudad, En el acceso a las puertas, ella da voces:

Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:

4 ¡Oh hombres, a ustedes clamo! Mi voz se dirige a los hijos de los hombres.

Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:

5 Oh simples, aprendan prudencia. Y ustedes, insensatos, dispongan su corazón.

Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.

6 Escuchen, porque diré cosas excelentes, Y abriré mis labios para cosas rectas.

Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.

7 Mi boca pronunciará verdad. La maldad es repugnancia para mis labios.

Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.

8 Todas las palabras de mi boca son con justicia. En ellas nada hay torcido o perverso.

Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.

9 Son claras para el que entiende Y rectas para los que hallan el conocimiento.

Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.

10 Reciban mi enseñanza y no plata, Conocimiento, mejor que oro fino.

Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.

11 Pues mejor es la sabiduría que las perlas. Nada de lo que desees podrá compararse con ella.

Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.

12 Yo, la sabiduría, moro con la prudencia, Y descubro el conocimiento y la discreción.

Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.

13 El temor a Yavé es aborrecer el mal. Aborrezco la soberbia, la arrogancia, el mal camino y la boca perversa.

Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.

14 Mío es el consejo y la eficiente sabiduría. Mía es la inteligencia y mía la valentía.

De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.

15 Por mí reinan los reyes, Y los magistrados administran justicia.

Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.

16 Por mí gobiernan los príncipes Y los nobles que juzgan la tierra.

Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.

17 Yo amo a los que me aman. Me hallan los que temprano me buscan.

Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.

18 Las riquezas y la honra están conmigo, Riquezas y justicia perdurables.

Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.

19 Mi fruto es mejor que el oro, Aun que el oro puro, Y mi ganancia mejor que la plata escogida.

Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.

20 Yo ando por camino de justicia, Por los senderos de equidad,

Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;

21 Para hacer que los que me aman obtengan su heredad. Y para que yo llene sus tesoros.

Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.

22 Yavé me poseía en el principio, Ya de antiguo, antes de sus obras.

La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.

23 Eternamente estaba establecida, Antes de haber tierra.

Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.

24 Nací antes que existieran los océanos, Antes que existieran las fuentes de muchas aguas.

Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.

25 Antes que las montañas fueran fundadas, Antes de las colinas, fui yo engendrada.

Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;

26 Cuando Él no había hecho la tierra, ni los campos, Ni el primer polvo del mundo.

Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.

27 Cuando estableció los cielos, allí estaba yo. Cuando trazó el horizonte sobre la superficie del océano,

Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,

28 Cuando afirmó los cielos arriba, Cuando afirmó las fuentes del océano,

Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,

29 Cuando señaló al mar su estatuto, Para que las aguas no traspasaran su mandato, Cuando estableció los fundamentos de la tierra,

Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:

30 Yo estaba junto a Él como arquitecto. Diariamente era su deleite. Me regocijaba ante Él siempre.

Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.

31 Me regocijaba en su tierra habitada, Y tenía mi deleite con los hijos de los hombres.

Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.

32 Ahora pues, hijos, escúchenme. Inmensamente felices los que guardan mis caminos.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.

33 Atiendan la instrucción, sean sabios Y no la menosprecien.

Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.

34 ¡Inmensamente feliz es el hombre que me escucha, Que vigila en mis portones cada día, Que espera en el umbral de mis entradas!

Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.

35 Porque el que me halla, Halla la vida y alcanza el favor de Yavé.

Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.

36 Pero el que peca contra mí, defrauda su propia alma. Todos los que me aborrecen aman la muerte.

Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.