Proverbios 6
1 Hijo mío, si saliste fiador por tu prójimo, Si empeñaste tu palabra a un extraño,
Synu mój! jeźlibyś ręczył za przyjaciela twego, a dałbyś obcemu rękę twoję:
2 Si te enredaste con tus palabras, Y quedaste atrapado con los dichos de tu boca,
Usidliłeś się słowy ust twoich, pojmanyś mowami ust twoich.
3 Haz esto ahora, hijo mío, y líbrate. Ya que caíste en las manos de tu prójimo: Vé, humíllate e importuna a tu prójimo.
Przetoż uczyń tak, synu mój! a wyzwól się, gdyżeś wpadł w rękę przyjaciela twego; idźże, upokórz się, a nalegaj na przyjaciela twego.
4 No concedas sueño a tus ojos, Ni adormecimiento a tus párpados.
Nie dawaj snu oczom twoim, ani drzemania powiekom twoim.
5 Líbrate como gacela de la mano [del cazador], Como un ave de la trampa.
Wyrwij się jako łani z rąk myśliwca i jako ptak z ręki ptasznika.
6 Mira a la hormiga, oh perezoso, Observa sus caminos y sé sabio,
Idź do mrówki, leniwcze! obacz drogi jej, a nabądź mądrości;
7 La cual, sin tener jefe, Ni gobernador, ni soberano,
Która, choć nie ma wodza, ani przełożonego, ani pana,
8 Prepara en el verano su comida. En el tiempo de la cosecha guarda su sustento.
Przecież w lecie gotuje pokarm swój, a zgromadza w żniwa żywność swoję.
9 ¿Hasta cuándo estarás acostado, oh perezoso? ¿Cuándo te levantarás de tu sueño?
Leniwcze! dokądże leżeć będziesz? kiedyż wstaniesz ze snu swego?
10 Un rato duermes, otro dormitas, Un rato cruzas los brazos y descansas.
Trochę się prześpisz, trochę podrzemiesz, trochę złożysz ręce, abyś odpoczywał.
11 Te llega la miseria como un vagabundo, Y tu necesidad como un hombre armado.
A wtem ubóstwo twoje przyjdzie jako podróżny, a niedostatek twój, jako mąż zbrojny.
12 Hombre depravado es el hombre inicuo, Que anda en la perversidad de su boca,
Człowiek niepobożny, mąż złośliwy chodzi w przewrotności ust;
13 Guiña con un ojo, menea los pies, Hace señas con los dedos.
Mruga oczyma swemi, mówi nogami swemi, ukazuje palcami swemi;
14 En su corazón hay perversidades, Maquina maldades, y continuamente busca rencillas.
Przewrotności są w sercu jego, myśli złe na każdy czas, a zwady rozsiewa.
15 Por tanto, su calamidad vendrá de repente. Súbitamente será quebrantado y no habrá remedio.
Przetoż prędko przyjdzie upadek jego; nagle skruszony będzie bez uleczenia.
16 Seis [cosas] aborrece Yavé, Y aun siete repugna su alma:
Sześć jest rzeczy, których nienawidzi Pan, a siódma jest obrzydliwością duszy jego;
17 Ojos altivos, boca mentirosa, Manos que derraman sangre inocente,
Oczów wyniosłych, języka kłamliwego, i rąk wylewających krew niewinną;
18 Corazón que maquina planes perversos, Pies presurosos para correr al mal,
Serca, które knuje myśli złe; nóg, które się kwapią bieżeć ku złemu;
19 Testigo falso que habla mentiras, Y el que enciende discordias entre sus hermanos.
Świadka fałszywego, który mówi kłamstwo, i tego, który sieje rosterki między braćmi.
20 Hijo mío, guarda el mandamiento de tu padre, Y no abandones la instrucción de tu madre.
Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
21 Átalos continuamente a tu corazón, Enlázalos en torno a tu cuello.
Wiążże je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyi twojej.
22 Cuando camines, te guiarán. Cuando duermas, te protegerán. Hablarán contigo al despertar.
Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,
23 Porque el mandamiento es lámpara, La enseñanza es luz Y camino de vida las reprensiones de la instrucción.
(Bo przykazanie jest pochodnią, nauka światłością, a drogą żywota są karności ćwiczenia.)
24 Te guardarán de la mala mujer, De la blandura de la boca de la mujer extraña.
Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.
25 No codicies en tu corazón su hermosura, Ni dejes que te cautive con sus párpados.
Nie pożądaj piękności jej w sercu twojem, a niech cię nie łowi powiekami swemi.
26 Porque si la prostituta busca una hogaza de pan, La adúltera caza una vida preciosa.
Albowiem dla niewiasty wszetecznej zubożeje człowiek aż do kęsa chleba; owszem żona cudzołożna drogą duszę łowi.
27 ¿Tomará el hombre fuego en su seno, Sin que ardan sus ropas?
Izaż może kto brać ogień do zanadrzy swoich, aby szaty jego nie zgorzały?
28 ¿Andará un hombre sobre brasas, Sin que se quemen sus pies?
Izaż może kto chodzić po rozpalonym węglu, aby się nogi jego nie poparzyły?
29 Así sucederá con el que se une a la mujer de su prójimo. Ninguno que la toque quedará impune.
Tak kto wchodzi do żony bliźniego swego, nie będzie bez winy, ktokolwiek się jej dotknie.
30 ¿No desprecian al ladrón aunque robe Para llenar su estómago cuando tiene hambre?
Nie kładą hańby na złodzieja, jeżliż co ukradnie, chcąc nasycić duszę swoję, będąc głodnym;
31 Si es sorprendido, tiene que pagar siete veces Y entregar todo lo que tiene en su casa.
Ale gdy go zastaną, nagradza siedmiorako, albo wszystkę majętność domu swego daje.
32 Pues el adúltero es hombre sin cordura, Destructor de sí mismo es el que lo hace.
Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.
33 Heridas y deshonra hallará, Y su afrenta no será borrada.
Karanie i zelżywość odniesie, a hańba jego nie będzie zgładzona.
34 Porque los celos son la ira del hombre. En el día de la venganza no perdonará,
Bo zawisna miłość jest zapalczywością męża, a nie sfolguje w dzień pomsty.
35 Ni aceptará algún rescate. No se aplacará aunque ofrezcas muchos regalos.
Nie będzie miał względu na żaden okup, ani przyjmie, chociażby mu najwięcej darów dawano.
