Proverbios 5
1 Hijo mío, atiende a mi sabiduría, E inclina tu oído a mi entendimiento,
Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2 Para que guardes discreción Y tus labios conserven conocimiento.
Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3 Porque los labios de la mujer inmoral destilan miel, Y su paladar es más suave que el aceite.
Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4 Pero su propósito es amargo como el ajenjo Y agudo como espada de dos filos.
Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)
6 No considera el camino de la vida. Sus sendas son inestables, pero ella no lo sabe.
Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
7 Ahora, pues, hijos, escúchenme. No se aparten de las palabras de mi boca:
Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
8 Aleja de ella tu camino. No te acerques a la puerta de su casa
Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
9 No sea que des a otros tu vigor, Y tus años al cruel.
Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
10 No sea que los extraños se llenen de tus fuerzas, Y tu esfuerzo se quede en casa ajena.
By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
11 Gemirás cuando te llegue el desenlace, Y se consuma la carne de tu cuerpo.
I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
12 Entonces dirás: ¡Cómo aborrecí la corrección, Y mi corazón menospreció la reprensión!
I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
13 ¡No hice caso a la voz de mis maestros, Ni presté oído a mis instructores!
Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
14 Casi en la cima de todo mal estuve En medio de la asamblea y de la congregación.
Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
15 Bebe el agua de tu propia cisterna, Y el agua fresca de tu propio pozo.
Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
16 ¿Se derramarán afuera tus manantiales, Tus corrientes de aguas por las plazas?
Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
17 ¡Sean solamente tuyos, Y no de extraños contigo!
Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
18 Sea bendito tu manantial Y regocíjate con la esposa de tu juventud,
Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
19 Como hermosa venada o graciosa gacela, Sus pechos te satisfagan en todo tiempo, Y recréate siempre con su amor.
Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
20 ¿Por qué, hijo mío, estarás apasionado con mujer ajena, Y abrazarás el seno de una extraña?
Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
21 Porque los caminos del hombre están ante los ojos de Yavé. Él observa todas sus sendas.
Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
22 En su propia iniquidad quedará atrapado el inicuo. Será atado con las cuerdas de su propio pecado.
Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
23 Morirá por falta de corrección, Extraviado en la inmensidad de su locura.
Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
