< Proverbios 5 >
1 Hijo mío, atiende a mi sabiduría, E inclina tu oído a mi entendimiento,
Pitit mwen, louvri lespri ou pou koute sa m'ap di ou, mwen menm ki gen bon konprann. Louvri zòrèy ou pou ou tande konsèy m'ap ba ou, mwen menm ki gen bon konprann.
2 Para que guardes discreción Y tus labios conserven conocimiento.
Konsa, w'a konnen jan pou ou kondi tèt ou byen. Pawòl ki soti nan bouch ou va moutre jan ou se moun ki gen bon konprann.
3 Porque los labios de la mujer inmoral destilan miel, Y su paladar es más suave que el aceite.
Bouch madanm lòt moun ka dous kou siwo myèl, pawòl ka koule nan bouch yo tankou dlo.
4 Pero su propósito es amargo como el ajenjo Y agudo como espada de dos filos.
Men, lè tout bagay fini, bouch li anmè kou fyèl, lang li file tankou kouto de bò.
5 Sus pies descienden a la muerte. Sus pasos se precipitan al Seol. (Sheol )
L'ap mennen ou kote mò yo ye a. Tou sa l'ap fè se pou touye ou. (Sheol )
6 No considera el camino de la vida. Sus sendas son inestables, pero ella no lo sabe.
Li p'ap chache chemen lavi. L'ap pwonmennen toupatou, li pa konnen kote li prale.
7 Ahora, pues, hijos, escúchenme. No se aparten de las palabras de mi boca:
Koulye a, pitit mwen yo, koute m' byen. Pa janm bliye sa m' pral di nou la a.
8 Aleja de ella tu camino. No te acerques a la puerta de su casa
Rete lwen yon fanm konsa. Pa janm pwoche bò pòt lakay li,
9 No sea que des a otros tu vigor, Y tus años al cruel.
pou fanm deyò pa fini avè ou, pou ou pa fè nèg ankòlè touye ou anvan lè ou!
10 No sea que los extraños se llenen de tus fuerzas, Y tu esfuerzo se quede en casa ajena.
Si se pa sa, se etranje ki va pran tout byen ou yo. Se lòt moun ki va jwi tou sa ou te travay fè.
11 Gemirás cuando te llegue el desenlace, Y se consuma la carne de tu cuerpo.
Lè w'a prèt pou ou mouri, w'a kouche sou kabann ou ap plenn. Maladi ap manje ou nan tout kò ou.
12 Entonces dirás: ¡Cómo aborrecí la corrección, Y mi corazón menospreció la reprensión!
Lè sa a, w'a di: Poukisa mwen pa t' vle kite yo rale zòrèy mwen?
13 ¡No hice caso a la voz de mis maestros, Ni presté oído a mis instructores!
Mwen pa t' vle koute moun ki t'ap moutre m' sa pou m' fè. Mwen pa t' louvri zòrèy mwen lè yo t'ap pale m'.
14 Casi en la cima de todo mal estuve En medio de la asamblea y de la congregación.
Yon ti kras ankò, mwen t'ap nan tout kalite malè. La, devan tout moun, mwen t'ap pèdi repitasyon m'.
15 Bebe el agua de tu propia cisterna, Y el agua fresca de tu propio pozo.
Bwè dlo nan kannari ou. Se ak madanm ou ase pou ou rete.
16 ¿Se derramarán afuera tus manantiales, Tus corrientes de aguas por las plazas?
Pa fè pitit ak fanm deyò, pou san ou pa trennen nan lari.
17 ¡Sean solamente tuyos, Y no de extraños contigo!
Se pou pitit ou grandi anndan lakay ou. Yo pa ka ap sèvi ou pou y'ap sèvi moun deyò tou.
18 Sea bendito tu manantial Y regocíjate con la esposa de tu juventud,
Fè kè ou kontan ak madanm ou. Pran plezi ou ak madanm ou renmen depi lè ou te jenn lan.
19 Como hermosa venada o graciosa gacela, Sus pechos te satisfagan en todo tiempo, Y recréate siempre con su amor.
L'ap bèl, l'ap anfòm tankou nègès banda. Se pou karès li yo toujou fè kè ou kontan, se pou ou toujou renmen fè lamou ak li.
20 ¿Por qué, hijo mío, estarás apasionado con mujer ajena, Y abrazarás el seno de una extraña?
Pitit mwen, poukisa pou ou renmen yon lòt fanm? Poukisa pou ou kite madanm ou pou madanm lòt moun?
21 Porque los caminos del hombre están ante los ojos de Yavé. Él observa todas sus sendas.
Seyè a wè tou sa w'ap fè. Kote ou pase, je l' sou ou.
22 En su propia iniquidad quedará atrapado el inicuo. Será atado con las cuerdas de su propio pecado.
Mechanste mechan yo se yon pèlen pou pwòp tèt yo. Sa yo pare pou lòt moun, se yo menm li rive.
23 Morirá por falta de corrección, Extraviado en la inmensidad de su locura.
Y'ap mouri paske yo pa konn kontwole tèt yo. Y'ap peri paske yo fin pèdi tèt yo nèt.