Proverbios 5
1 Hijo mío, atiende a mi sabiduría, E inclina tu oído a mi entendimiento,
Mia filo! atentu mian saĝon; Al mia prudento klinu vian orelon,
2 Para que guardes discreción Y tus labios conserven conocimiento.
Por ke vi konservu prudenton Kaj via buŝo tenu scion.
3 Porque los labios de la mujer inmoral destilan miel, Y su paladar es más suave que el aceite.
Ĉar la buŝo de malĉastulino elverŝas mielon, Kaj ŝia gorĝo estas pli glata ol oleo.
4 Pero su propósito es amargo como el ajenjo Y agudo como espada de dos filos.
Sed ŝia sekvaĵo estas maldolĉa kiel absinto, Akra kiel ambaŭtranĉa glavo.
Ŝiaj piedoj iras malsupren al la morto; Ŝiaj paŝoj atingas Ŝeolon. (Sheol h7585)
6 No considera el camino de la vida. Sus sendas son inestables, pero ella no lo sabe.
Ŝi ne iras rekte laŭ la vojo de vivo; Ŝiaj paŝoj ŝanceliĝas, sed tion ŝi ne scias.
7 Ahora, pues, hijos, escúchenme. No se aparten de las palabras de mi boca:
Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Kaj ne forkliniĝu de la vortoj de mia buŝo.
8 Aleja de ella tu camino. No te acerques a la puerta de su casa
Malproksimigu de ŝi vian vojon, Kaj ne proksimiĝu al la pordo de ŝia domo,
9 No sea que des a otros tu vigor, Y tus años al cruel.
Por ke vi ne fordonu al aliaj vian honoron Kaj viajn jarojn al la kruelulo,
10 No sea que los extraños se llenen de tus fuerzas, Y tu esfuerzo se quede en casa ajena.
Por ke fremduloj ne satiĝu de via havo, Kaj viaj laboroj ne estu en fremda domo,
11 Gemirás cuando te llegue el desenlace, Y se consuma la carne de tu cuerpo.
Ĝis vi ĝemos en la fino, Kiam konsumiĝos via karno kaj via korpo,
12 Entonces dirás: ¡Cómo aborrecí la corrección, Y mi corazón menospreció la reprensión!
Kaj vi diros: Ho, kiel mi malamis instruon, Kaj mia koro malŝatis moraligon!
13 ¡No hice caso a la voz de mis maestros, Ni presté oído a mis instructores!
Kaj mi ne aŭskultis la voĉon de miaj instruantoj, Kaj mi ne klinis mian orelon al miaj lernigantoj.
14 Casi en la cima de todo mal estuve En medio de la asamblea y de la congregación.
Mi estis preskaŭ en ĉia malbono Meze de kunveno kaj societo.
15 Bebe el agua de tu propia cisterna, Y el agua fresca de tu propio pozo.
Trinku akvon el via cisterno, Kaj fluantan el via puto.
16 ¿Se derramarán afuera tus manantiales, Tus corrientes de aguas por las plazas?
Viaj fontoj disfluu eksteren, Akvaj torentoj en la stratojn.
17 ¡Sean solamente tuyos, Y no de extraños contigo!
Ili apartenu al vi sola, Sed ne al aliaj kun vi.
18 Sea bendito tu manantial Y regocíjate con la esposa de tu juventud,
Via fonto estu benata; Kaj havu ĝojon de la edzino de via juneco.
19 Como hermosa venada o graciosa gacela, Sus pechos te satisfagan en todo tiempo, Y recréate siempre con su amor.
Ŝi estas ĉarma kiel cervino, Kaj aminda kiel ibeksino; Ŝiaj karesoj ĝuigu vin en ĉiu tempo, Ŝia amo ĉiam donu al vi plezuron.
20 ¿Por qué, hijo mío, estarás apasionado con mujer ajena, Y abrazarás el seno de una extraña?
Kaj kial, mia filo, vi volas serĉi al vi plezuron ĉe fremda virino Kaj enbrakigi ne apartenantan al vi?
21 Porque los caminos del hombre están ante los ojos de Yavé. Él observa todas sus sendas.
Ĉar antaŭ la okuloj de la Eternulo estas la vojoj de homo, Kaj ĉiujn liajn irojn Li pripensas.
22 En su propia iniquidad quedará atrapado el inicuo. Será atado con las cuerdas de su propio pecado.
Liaj propraj malbonfaroj enkaptos la malpiulon, Kaj la ŝnuroj de lia peko lin tenos.
23 Morirá por falta de corrección, Extraviado en la inmensidad de su locura.
Li mortos pro manko de eduko; Kaj la multo de lia senprudenteco lin devojigos.
