Proverbios 5
1 Hijo mío, atiende a mi sabiduría, E inclina tu oído a mi entendimiento,
Oğlum, mənim hikmətimə diqqət yetir, Qulağını müdrik sözlərimə tərəf çevir.
2 Para que guardes discreción Y tus labios conserven conocimiento.
Onda dərrakəyə bağlanarsan, Dilin biliyi kənara atmaz.
3 Porque los labios de la mujer inmoral destilan miel, Y su paladar es más suave que el aceite.
Əxlaqsız qadının dodağından sanki bal axır, Dili şirin, yağdan yumşaqdır.
4 Pero su propósito es amargo como el ajenjo Y agudo como espada de dos filos.
Amma aqibəti yovşan kimi acıdır, İkiağızlı qılınc kimi kəskindir.
Onun ayaqları ölümə aparır, Onun addımları ölülər diyarına çatır. (Sheol h7585)
6 No considera el camino de la vida. Sus sendas son inestables, pero ella no lo sabe.
Həyat yoluna fikir vermir, Yolları dolaşıqdır, özü də bilmir.
7 Ahora, pues, hijos, escúchenme. No se aparten de las palabras de mi boca:
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın, Dilimdən çıxan sözlərdən yayınmayın.
8 Aleja de ella tu camino. No te acerques a la puerta de su casa
Belə qadından uzaq ol, Evinin qapısına yaxın getmə.
9 No sea que des a otros tu vigor, Y tus años al cruel.
Yoxsa şərəfini yadlara verərsən, Ömrünü zalımlara sərf edərsən.
10 No sea que los extraños se llenen de tus fuerzas, Y tu esfuerzo se quede en casa ajena.
Sənin var-yoxunu yadlar yeyər, Qazancın özgənin evinə gedər.
11 Gemirás cuando te llegue el desenlace, Y se consuma la carne de tu cuerpo.
Ömrünün sonu çatanda, Canında taqət qalmayanda Ah-nalə çəkərək belə deyərsən:
12 Entonces dirás: ¡Cómo aborrecí la corrección, Y mi corazón menospreció la reprensión!
«Mən də tərbiyəyə nifrət etdim, Ürəyimdə məzəmmətlərə güldüm!
13 ¡No hice caso a la voz de mis maestros, Ni presté oído a mis instructores!
Müəllimimin sözünə baxmadım, Tərbiyəçilərimə qulaq asmadım.
14 Casi en la cima de todo mal estuve En medio de la asamblea y de la congregación.
Camaatın və icmanın arasında Az qala hər cür bəlaya düşəcəkdim».
15 Bebe el agua de tu propia cisterna, Y el agua fresca de tu propio pozo.
Öz su anbarından, Öz quyunun içməli suyundan iç.
16 ¿Se derramarán afuera tus manantiales, Tus corrientes de aguas por las plazas?
Niyə sənin qaynaqların küçələrə, Su arxların meydanlara axıb getsin?
17 ¡Sean solamente tuyos, Y no de extraños contigo!
Onlar yalnız səninki olsun, Yadlara paylama.
18 Sea bendito tu manantial Y regocíjate con la esposa de tu juventud,
Qoy çeşmən bərəkətli olsun, Gənc ikən evləndiyin arvadınla xoşbəxt yaşa!
19 Como hermosa venada o graciosa gacela, Sus pechos te satisfagan en todo tiempo, Y recréate siempre con su amor.
Sevimli maralın, gözəl ceyranın Həmişə səni öz döşləri ilə doydursun, Onun eşqi ilə məst ol.
20 ¿Por qué, hijo mío, estarás apasionado con mujer ajena, Y abrazarás el seno de una extraña?
Oğlum, niyə əxlaqsız qadınla məst olmalısan, Yad arvadı qoynuna almalısan?
21 Porque los caminos del hombre están ante los ojos de Yavé. Él observa todas sus sendas.
İnsanların yolları Rəbbin gözü qarşısındadır, Onların hər addımlarını yoxlayır.
22 En su propia iniquidad quedará atrapado el inicuo. Será atado con las cuerdas de su propio pecado.
Şər insan öz təqsirlərinə görə tutular, Günahının kəməndinə dolanar.
23 Morirá por falta de corrección, Extraviado en la inmensidad de su locura.
Tərbiyəsizliyi üzündən həlak olar, Hədsiz səfehliyi üzündən azar.
