< Proverbios 31 >
1 Palabras del rey Lemuel, La profecía que le enseñó su madre:
Ko nga kupu a Kingi Remuera; ko te poropititanga i whakaakona ai ia e tona whaea.
2 ¿Qué te diré, hijo mío? ¡Oh, hijo de mi vientre! ¿Qué te diré, hijo de mis votos?
He aha, e taku tama? He aha, e te tama a toku kopu? A he aha, e te tama a aku kupu taurangi?
3 No des tu fuerza a las mujeres, Ni tus caminos al que destruye a los reyes.
Kaua e hoatu tou kaha ki nga wahine, ou ara hoki ki te mea whakangaro o nga kingi.
4 No es de reyes, oh Lemuel, Ni es de los reyes beber vino, Ni de los gobernantes el licor.
Ehara ma nga kingi, e Remuera, ehara ma nga kingi te inu waina; ehara hoki ma nga rangatira te mea, Kei hea he wai kaha?
5 No sea que al beber, olviden lo que se decretó, Y perviertan el derecho de todos los afligidos.
Kei inu ratou, a ka wareware ki te ture, a ka whakapeau ke i te whakawa o te tangata e tukinotia ana.
6 Den el licor fuerte al desfallecido, Y el vino a los de ánimo amargado,
Hoatu he wai kaha ma te tangata e tata ana te marere, he waina hoki ki nga wairua pouri:
7 Para que beban y olviden su necesidad, Y ya no se acuerden de su miseria.
Tukua ia kia inu, kia wareware ai ki tona rawakore, a kore ake he mahara ki ona mate.
8 Abre tu boca a favor del mudo, Defiende la causa de todos los abandonados.
Kia puaki tou mangai mo te wahangu, i te whakawakanga o te hunga katoa kua waiho mo te mate.
9 Abre tu boca, juzga con justicia Y defiende al pobre y al necesitado.
Kia puaki tou mangai, whakaritea te whakawa i runga i te tika, tohea te tohe a te ware, a te rawakore.
10 Mujer virtuosa, ¿quién la hallará? Porque su estima sobrepasa largamente a la de las piedras preciosas.
Ko wai e kite i te wahine e u ana tona pai? Ko tona utu hoki kei runga noa atu i to nga rupi.
11 El corazón de su esposo está confiado en ella, Y no carecerá de ganancias.
Ka whakapono te ngakau o tana tane ki a ia, a kahore ona hapanga i te taonga.
12 Ella le dará bien y no mal Todos los días de su vida.
He pai tana e mea ai ki a ia, kahore hoki he kino, i nga ra katoa e ora ai ia.
13 Busca la lana y el lino, Y diligentemente trabaja con sus manos.
E kimi ana ia i te huruhuru hipi, i te muka, a ka ngakau nui te mahi a ona ringa.
14 Es como la nave del mercader, Que trae su pan desde lejos.
Ko tona rite kei nga kaipuke o nga kaihokohoko; e mauria mai ana e ia tana kai i tawhiti.
15 Se levanta cuando aún es noche, Da alimento a su familia, Y la porción asignada a sus criadas.
E maranga ana hoki ia i te mea e po tonu ana, a hoatu ana e ia he kai ma tona whare, he mahi hoki e rite ana ma ana kotiro.
16 Evalúa un campo y lo compra, Y del fruto de sus manos planta una viña.
E whakaaroaro ana ia ki tetahi mara, a ka hokona e ia: whakatokia ana e ia he mara waina, he hua na ona ringa.
17 Ciñe con firmeza su cintura, Y esfuerza sus brazos.
E whitiki ana ia i tona hope ki te kaha, e mea ana i ona takakau kia pakari.
18 Ve que sus negocios van bien. Su lámpara no se apaga de noche.
Ka kite ia he pai tana i hokohoko ai: e kore tana rama e mate i te po.
19 Aplica sus manos a la rueca, Y sus dedos manejan el huso.
Ka totoro atu ona ringa ki te mea takai miro, ka pupuri ona ringa ki te pou muka.
20 Extiende su mano al pobre, Sí, alarga sus manos al necesitado.
Ka wherahia tona ringa ki te ware; ae ra, ka totoro atu ona ringa ki te rawakore.
21 No tiene temor por su familia a causa de la nieve, Porque toda su familia lleva ropas dobles de color escarlata.
E kore ia e wehi i te hukarere mo tona whare; no te mea kua kakahuria tona whare katoa ki te ngangana.
22 Teje tapices para sí. De lino fino y púrpura es su vestido.
Oti ake i a ia te whatuwhatu he whariki mona; he rinena pai, he papura ona kakahu.
23 Su esposo es conocido en la puerta Cuando se sienta con los ancianos de la tierra.
E mohiotia ana tana tane i nga kuwaha, ina noho tahi ia ki nga kaumatua o te whenua.
24 [Ella] hace ropa de lino y la vende, Y provee cinturones al mercader.
E hanga ana e ia he rinena pai, a hokona atu ana; e hoatu ana e ia he whitiki ki nga kaihoko.
25 Está vestida de fuerza y dignidad, Y sonríe ante el mañana.
He kaha, he honore ona kakahu; a e kata ana ia ki nga ra o muri atu.
26 Abre su boca con sabiduría, Y la ley de la clemencia está en su lengua.
He nui ona whakaaro ina puaki tona mangai; kei tona arero te ture o te atawhai.
27 Vigila la marcha de su casa, Y no come su pan de ociosidad.
Ka ata tirohia e ia nga ara o tona whare, e kore ano ia e kai i te taro o te mangere.
28 Sus hijos crecen, y la consideran inmensamente feliz, Su esposo también la alaba y dice:
Ka whakatika ana tamariki, a he kupu manaaki ta ratou mona; Tana tane hoki, ka whakamoemiti ano ia ki a ia, ka mea:
29 Muchas mujeres hicieron el bien, Pero tú las superaste a todas.
He tokomaha nga tamahine i u te pai o ta ratou mahi, otiia hira ake tau i a ratou katoa.
30 Engañosa es la gracia y vana la hermosura, La mujer que teme a Yavé será alabada.
He mea teka noa te manako, he mea horihori te ataahua: tena ko te wahine e wehi ana i a Ihowa, ko ia e whakamoemititia.
31 ¡Denle del fruto de sus manos, Y que sus mismas obras la alaben en la puerta!
Hoatu ki a ia o nga hua o ona ringa; a ma ana mahi ia e whakamoemiti i nga kuwaha.