Proverbios 30
1 Palabras de Agur, hijo de Jaqué, el de Masá. La profecía. Declaración del varón a Itiel y a Ucal.
Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala.
2 En verdad soy el más ignorante de los hombres, Y no tengo entendimiento humano.
Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam.
3 No aprendí sabiduría, Ni comprendo la ciencia del Santo.
I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem.
4 ¿Quién subió a los cielos, y descendió? ¿Quién encerró los vientos en sus puños? ¿Quién ató las aguas en un paño? ¿Quién afirmó todos los términos de la tierra? ¿Cuál es su Nombre, y el nombre de su Hijo, si sabes?
Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?
5 Toda Palabra de ʼElohim es limpia. Él es Escudo a los que en Él esperan.
Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.
6 No añadas a sus Palabras, Para que no te reprenda, Y seas hallado mentiroso.
Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.
7 Dos cosas te pedí, No me las niegues mientras viva:
Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę.
8 Aparta de mí la vanidad y la mentira, Y no me des pobreza ni riqueza. Mantenme con el pan necesario,
Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej;
9 No sea que me sacie y te niegue, o diga: ¿Quién es Yavé? O que, por ser pobre robe Y blasfeme el Nombre de mi ʼElohim.
Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.
10 No acuses al esclavo ante su ʼadón, No sea que te maldiga, y seas hallado culpable.
Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.
11 Hay quien maldice a su padre, Y no bendice a su madre.
Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi.
12 Hay quien es puro en su propia opinión, Pero no está lavado de su impureza.
Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.
13 Hay quien mira con ojos altivos Y párpados bien levantados por arrogancia.
Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są.
14 Hay quien tiene dientes como espadas Y muelas como cuchillos Para devorar a los pobres de la tierra Y a los necesitados de entre los hombres.
Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.
15 La sanguijuela tiene dos hijas: Dame y Dame. Tres cosas hay que nunca se sacian, Aun la cuarta jamás dice: ¡Basta!
Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś. Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.
16 El Seol, la matriz estéril, La tierra, que no se harta de agua, Y el fuego, que nunca dice: ¡Basta! (Sheol h7585)
Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć. (Sheol h7585)
17 Ojo que se burla del padre Y desprecia la obediencia a la madre, ¡Arránquenlo los cuervos del valle Y devórenlo los polluelos del buitre!
Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą.
18 Tres cosas me son ocultas, Y tampoco comprendo la cuarta:
Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem:
19 El rastro del águila en el aire, El rastro de la culebra sobre la peña, El rastro de la nave en el mar, Y el rastro del hombre en la doncella.
Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną.
20 Así procede la mujer adúltera: Come, se limpia la boca y dice: Nada malo hice.
Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku.
21 Por tres cosas se estremece la tierra, Y la cuarta no puede soportar:
Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może:
22 Por el esclavo, cuando llega a reinar, Por el necio, cuando se harta de pan,
Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba;
23 Por la mujer aborrecida, cuando se casa, Y por una esclava, cuando desplaza a su señora.
Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej.
24 Cuatro cosas son pequeñas en la tierra, Pero mucha más sabias que los sabios:
Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców:
25 Las hormigas, pueblo no fuerte, Pero preparan su sustento en el verano;
Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój;
26 Los conejos, pueblo nada esforzado, Pero hacen su casa en la roca;
Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój;
27 Las langostas, que no tienen rey, Pero salen todas en cuadrillas;
Szarańcze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą;
28 Las lagartijas, que se agarran con la mano, Pero están en los palacios reales.
Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich.
29 Tres cosas hay de hermoso andar, Y la cuarta pasea muy bien:
Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą:
30 El león, el más fuerte entre todas las bestias, Que no se vuelve atrás por nada;
Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje:
31 El gallo que erguido camina, También el macho cabrío, Y un rey, cuando sus tropas están con él.
Koń na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje.
32 Si te enalteciste neciamente, O tramaste el mal, pon tu mano sobre tu boca.
Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta.
33 Porque así como al batir la leche se saca mantequilla, Y al que recio se suena le sale sangre, El que provoca la ira causará contienda.
Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę.
