< Proverbios 30 >

1 Palabras de Agur, hijo de Jaqué, el de Masá. La profecía. Declaración del varón a Itiel y a Ucal.
Verba Congregantis filii Vomentis. Visio, quam locutus est vir, cum quo est Deus, et qui Deo secum morante confortatus, ait:
2 En verdad soy el más ignorante de los hombres, Y no tengo entendimiento humano.
Stultissimus sum virorum, et sapientia hominum non est mecum.
3 No aprendí sabiduría, Ni comprendo la ciencia del Santo.
Non didici sapientiam, et non novi scientiam sanctorum.
4 ¿Quién subió a los cielos, y descendió? ¿Quién encerró los vientos en sus puños? ¿Quién ató las aguas en un paño? ¿Quién afirmó todos los términos de la tierra? ¿Cuál es su Nombre, y el nombre de su Hijo, si sabes?
Quis ascendit in cælum atque descendit? quis continuit spiritum in manibus suis? quis colligavit aquas quasi in vestimento? quis suscitavit omnes terminos terræ? quod nomen est eius, et quod nomen filii eius, si nosti?
5 Toda Palabra de ʼElohim es limpia. Él es Escudo a los que en Él esperan.
Omnis sermo Dei ignitus, clypeus est sperantibus in se:
6 No añadas a sus Palabras, Para que no te reprenda, Y seas hallado mentiroso.
ne addas quidquam verbis illius, et arguaris inveniarisque mendax.
7 Dos cosas te pedí, No me las niegues mientras viva:
Duo rogavi te, ne deneges mihi antequam moriar.
8 Aparta de mí la vanidad y la mentira, Y no me des pobreza ni riqueza. Mantenme con el pan necesario,
Vanitatem, et verba mendacia longe fac a me. Mendicitatem, et divitias ne dederis mihi: tribue tantum victui meo necessaria:
9 No sea que me sacie y te niegue, o diga: ¿Quién es Yavé? O que, por ser pobre robe Y blasfeme el Nombre de mi ʼElohim.
ne forte satiatus illiciar ad negandum, et dicam: Quis est Dominus? aut egestate compulsus furer, et periurem nomen Dei mei.
10 No acuses al esclavo ante su ʼadón, No sea que te maldiga, y seas hallado culpable.
Ne accuses servum ad dominum suum, ne forte maledicat tibi, et corruas.
11 Hay quien maldice a su padre, Y no bendice a su madre.
Generatio, quæ patri suo maledicit, et quæ matri suæ non benedicit.
12 Hay quien es puro en su propia opinión, Pero no está lavado de su impureza.
Generatio, quæ sibi munda videtur, et tamen non est lota a sordibus suis.
13 Hay quien mira con ojos altivos Y párpados bien levantados por arrogancia.
Generatio, cuius excelsi sunt oculi, et palpebræ eius in alta surrectæ.
14 Hay quien tiene dientes como espadas Y muelas como cuchillos Para devorar a los pobres de la tierra Y a los necesitados de entre los hombres.
Generatio, quæ pro dentibus gladios habet, et commandit molaribus suis, ut comedat inopes de terra, et pauperes ex hominibus.
15 La sanguijuela tiene dos hijas: Dame y Dame. Tres cosas hay que nunca se sacian, Aun la cuarta jamás dice: ¡Basta!
Sanguisugæ duæ sunt filiæ, dicentes: Affer, Affer. Tria sunt insaturabilia, et quartum, quod numquam dicit: Sufficit.
16 El Seol, la matriz estéril, La tierra, que no se harta de agua, Y el fuego, que nunca dice: ¡Basta! (Sheol h7585)
Infernus, et os vulvæ, et terra, quæ non satiatur aqua: ignis vero numquam dicit: Sufficit. (Sheol h7585)
17 Ojo que se burla del padre Y desprecia la obediencia a la madre, ¡Arránquenlo los cuervos del valle Y devórenlo los polluelos del buitre!
Oculum, qui subsannat patrem, et qui despicit partum matris suæ, effodiant eum corvi de torrentibus, et comedant eum filii aquilæ.
18 Tres cosas me son ocultas, Y tampoco comprendo la cuarta:
Tria sunt difficilia mihi, et quartum penitus ignoro:
19 El rastro del águila en el aire, El rastro de la culebra sobre la peña, El rastro de la nave en el mar, Y el rastro del hombre en la doncella.
Viam aquilæ in cælo, viam colubri super petram, viam navis in medio mari, et viam viri in adolescentia.
20 Así procede la mujer adúltera: Come, se limpia la boca y dice: Nada malo hice.
Talis est et via mulieris adulteræ, quæ comedit, et tergens os suum dicit: Non sum operata malum.
21 Por tres cosas se estremece la tierra, Y la cuarta no puede soportar:
Per tria movetur terra, et quartum non potest sustinere:
22 Por el esclavo, cuando llega a reinar, Por el necio, cuando se harta de pan,
Per servum cum regnaverit: per stultum cum saturatus fuerit cibo:
23 Por la mujer aborrecida, cuando se casa, Y por una esclava, cuando desplaza a su señora.
per odiosam mulierem cum in matrimonio fuerit assumpta: et per ancillam cum fuerit heres dominæ suæ.
24 Cuatro cosas son pequeñas en la tierra, Pero mucha más sabias que los sabios:
Quatuor sunt minima terræ, et ipsa sunt sapientiora sapientibus.
25 Las hormigas, pueblo no fuerte, Pero preparan su sustento en el verano;
Formicæ, populus infirmus, qui præparat in messe cibum sibi:
26 Los conejos, pueblo nada esforzado, Pero hacen su casa en la roca;
lepusculus, plebs invalida, qui collocat in petra cubile suum:
27 Las langostas, que no tienen rey, Pero salen todas en cuadrillas;
regem locusta non habet, et egreditur universa per turmas suas:
28 Las lagartijas, que se agarran con la mano, Pero están en los palacios reales.
stellio manibus nititur, et moratur in ædibus regis.
29 Tres cosas hay de hermoso andar, Y la cuarta pasea muy bien:
Tria sunt, quæ bene gradiuntur, et quartum, quod incedit feliciter:
30 El león, el más fuerte entre todas las bestias, Que no se vuelve atrás por nada;
Leo fortissimus bestiarum, ad nullius pavebit occursum:
31 El gallo que erguido camina, También el macho cabrío, Y un rey, cuando sus tropas están con él.
gallus succinctus lumbos: et aries: nec est rex, qui resistat ei.
32 Si te enalteciste neciamente, O tramaste el mal, pon tu mano sobre tu boca.
Est qui stultus apparuit postquam elevatus est in sublime: si enim intellexisset, ori suo imposuisset manum.
33 Porque así como al batir la leche se saca mantequilla, Y al que recio se suena le sale sangre, El que provoca la ira causará contienda.
Qui autem fortiter premit ubera ad eliciendum lac, exprimit butyrum: et qui vehementer emungit, elicit sanguinem: et qui provocat iras, producit discordias.

< Proverbios 30 >