Proverbios 21
1 Como los repartimientos de las aguas, Así el corazón del rey está en la mano de Yavé. A todo lo que quiere lo inclina.
Kiel akvaj torentoj estas la koro de reĝo en la mano de la Eternulo: Kien Li volas, Li ĝin direktas.
2 Todo camino del hombre es recto en su propia opinión, Pero Yavé pesa los corazones.
Ĉiuj vojoj de homo estas ĝustaj en liaj okuloj; Sed la Eternulo pesas la korojn.
3 Yavé prefiere el derecho y la justicia en vez de los sacrificios.
Plenumado de vero kaj justeco Estas al la Eternulo pli agrabla ol oferado.
4 Ojos altivos, corazón arrogante, Y la lámpara de los perversos son pecado.
Fieraj okuloj kaj aroganta koro, Kulturaĵo de malvirtuloj, estas peko.
5 Los planes del diligente solo traen ganancia, Los del precipitado, solo indigencia.
La entreprenoj de diligentulo donas nur profiton; Sed ĉiu trorapidado kondukas nur al manko.
6 Acumular tesoros con boca mentirosa Es vanidad ilusoria y trampa de muerte.
Akirado de trezoroj per lango mensogema Estas vanta bloveto, retoj de morto.
7 La violencia de los impíos los arrastrará, Por cuanto se niegan a obrar con justicia.
La rabo de malvirtuloj atakos ilin mem; Ĉar ili ne volis fari justaĵon.
8 La senda del vicioso es torcida y extraña, Las acciones del puro son rectas.
Malrekta estas la vojo de homo kulpa; Sed la agado de purulo estas ĝusta.
9 Más vale vivir en rincón de azotea, Que en casa espaciosa con mujer rencillosa.
Pli bone estas loĝi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.
10 Afán del perverso es desear el mal, Su prójimo nunca halla favor ante sus ojos.
La animo de malvirtulo deziras malbonon; Lia proksimulo ne estas favorata de li.
11 Cuando el burlador es castigado, el simple se hace prudente, Y cuando el sabio es instruido, adquiere conocimiento.
Kiam blasfemanto estas punata, senspertulo fariĝas pli saĝa; Kaj kiam oni instruas saĝulon, li akiras prudenton.
12 El justo considera la casa del impío, Y precipita al impío a la ruina.
La Justulo rigardas la domon de malvirtulo, Kaj Li faligas malvirtulojn en malbonon.
13 El que cierra sus oídos al clamor del pobre No será escuchado cuando grite.
Se iu ŝtopas sian orelon kontraŭ kriado de malriĉulo, Li ankaŭ vokos kaj ne estos aŭskultata.
14 Un regalo en secreto aplaca la ira, Y un soborno bajo el manto, el gran furor.
Sekreta donaco kvietigas koleron, Kaj donaco en la sinon, fortan furiozon.
15 Alegría para el justo es que se haga justicia, Pero terror para los que practican iniquidad.
Farado de justaĵo estas ĝojo por la virtulo Kaj teruro por la malbonaguloj.
16 Hombre que se extravía del camino de la sabiduría Va a parar a la asamblea de los difuntos.
Homo, kiu erarforiĝis de la vojo de prudento, Ekloĝos en komunumo de mortintoj.
17 El que ama el deleite será un hombre pobre, Quien ama el vino y los ungüentos no enriquecerá.
Kiu amas gajecon, tiu havos mankon; Kiu amas vinon kaj oleon, tiu ne estos riĉa.
18 El impío está en lugar del justo y El que pervierte ocupa el puesto de los rectos.
La malvirtulo estos liberiga anstataŭo por la virtulo, Kaj malpiulo por piuloj.
19 Más vale habitar en tierra desierta, Que con mujer rencillosa e iracunda.
Pli bone estas loĝi en lando dezerta, Ol kun malpacema kaj kolerema edzino.
20 Preciosos tesoros y aceite hay en la casa del sabio, Pero el hombre insensato los dilapida.
Ĉarma trezoro kaj oleo estas en la domo de saĝulo; Sed homo malsaĝa ĉion englutas.
21 El que va tras la justicia y la misericordia Halla vida, prosperidad y honra.
Kiu celas justecon kaj bonecon, Tiu trovos vivon, justecon, kaj honoron.
22 El sabio conquista la ciudad de los poderosos, Y humilla la fortaleza en la que ella confía.
Kontraŭ urbon de fortuloj eliras saĝulo, Kaj li faligas ĝian fortan fortikaĵon.
23 El que guarda su boca y su lengua Guarda su alma de penurias.
Kiu gardas sian buŝon kaj sian langon, Tiu gardas sian animon kontraŭ malfeliĉoj.
24 El soberbio presuntuoso tiene por nombre insolente, Y obra con saña y furor.
Fiera malbonulo, kiun oni nomas blasfemulo, Agas kun kolero kaj malboneco.
25 Los deseos del perezoso lo matan, Pues sus manos no quieren trabajar.
La deziro de mallaborulo lin mortigas, Ĉar liaj manoj ne volas labori.
26 Todo el día desea y desea más, Pero el justo da y no escatima.
Tuttage li forte deziras; Sed virtulo donas kaj ne rifuzas.
27 Los sacrificios del perverso son repugnancia, ¡Cuánto más cuando los ofrece con malicia!
Oferdono de malvirtuloj estas abomenaĵo; Kiom pli, kiam li ĝin alportas kiel pekoferon!
28 El testigo falso perecerá, Pero el que atiende, habla perpetuamente.
Mensoga atestanto pereos; Sed homo, kiu mem aŭdis, parolos por ĉiam.
29 El perverso se presenta desafiante, Pero el recto examina su camino.
Malvirtulo tenas sian vizaĝon arogante; Sed virtulo zorgas pri sia vojo.
30 No hay habilidad, ni inteligencia, Ni consejo frente a Yavé.
Ne ekzistas saĝo, ne ekzistas prudento, Ne ekzistas konsilo kontraŭ la Eternulo.
31 El caballo es preparado para el día de la batalla, Pero la victoria es de Yavé.
Ĉevalo estas preparata por la tago de milito; Sed la helpo venas de la Eternulo.
