Proverbios 18
1 El que se desvía busca su propio deseo, Y se enfada contra todo consejo.
Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.
2 El necio no se deleita en el entendimiento, Sino solo en exponer lo que piensa.
Nie kocha się głupi w roztropności, ale w tem, co mu objawia serce jego.
3 Cuando viene la impiedad viene también el desprecio, Y con la deshonra viene la afrenta.
Gdy przychodzi niezbożny, przychodzi też wzgarda, a z mężem lekkomyślnym urąganie.
4 Las palabras de la boca de un hombre son aguas profundas, Torrente caudaloso es la fuente de la sabiduría.
Słowa ust męża mądrego są jako wody głębokie, a źródło mądrości jako potok wylewający.
5 No es bueno mostrar preferencia por el perverso, Para desviar al justo en el juicio.
Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6 Los labios del necio traen contienda, Y su boca clama por azotes.
Wargi głupiego zmierzają do swaru, a usta jego do bitwy wyzywają.
7 La boca del necio es su ruina, Y sus labios, trampa para su alma.
Usta głupiego są upadkiem jego, a wargi jego sidłem duszy jego.
8 Las palabras del chismoso son como delicados manjares Que penetran hasta el fondo de sus órganos internos.
Słowa obmówcy są jako słowa zranionych, a wszakże przenikają do wnętrzności żywota.
9 El negligente en su obra es hermano del disipador.
Kto niedbały w sprawach swoich, bratem jest utratnika.
10 Torre fuerte es el Nombre de Yavé. A ella corre el justo y está a salvo.
Imię Pańskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.
11 Las riquezas del rico son su ciudad fortificada, Como un alto muro en su imaginación.
Majętność bogatego jest miastem jego mocnem, a jako mur wysoki w myśli jego.
12 Antes del quebrantamiento el corazón del hombre es altivo, Y antes de la honra está la humildad.
Przed upadkiem podnosi się serce człowiecze, a sławę uprzedza poniżenie.
13 Al que responde antes de escuchar, Le es insensatez y deshonra.
Kto odpowiada, pierwej niż wysłucha, głupstwo to jego i zelżywość.
14 El buen ánimo del hombre soporta su enfermedad, Pero el ánimo abatido, ¿quién lo soportará?
Duch męża znosi niemoc swoję; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15 El corazón del entendido adquiere conocimiento, Y conocimiento busca el oído de los sabios.
Serce rozumne nabywa umiejętności, a ucho mądrych szuka jej.
16 El regalo de un hombre le abre camino Y lo conduce a la presencia de los grandes.
Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożnych przywodzi go.
17 El primero que se defiende parece ser justo, Hasta que llega su prójimo y lo investiga.
Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swojej; ale gdy przychodzi bliźni jego, dochodzi go.
18 Echar suerte pone fin a la disputa, Y decide entre los poderosos.
Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19 El hermano ofendido es más tenaz que ciudad fuerte, Y los litigios, más que los cerrojos de una fortaleza.
Brat krzywdą urażony trudniejszy nad miasto niedobyte, a swary są jako zawory u pałacu.
20 Con el fruto de la boca del hombre llenará su estómago. Con el producto de sus labios se saciará.
Z owocu ust każdego nasycon bywa żywot jego; urodzajem warg swych będzie nasycony.
21 La muerte y la vida están en poder de la boca. El que la ama comerá su fruto.
Śmierć i żywot jest w mocy języka, a kto go miłuje, będzie jadł owoce jego.
22 El que halla esposa halla el bien, Y alcanza el favor de Yavé.
Kto znalazł żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23 El pobre se expresa con súplicas, El rico responde con durezas.
Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24 Hay amigos que causan ruina al hombre, Pero hay un amigo más fiel que un hermano.
Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.
