Proverbios 18
1 El que se desvía busca su propio deseo, Y se enfada contra todo consejo.
Kiu apartiĝas, tiu serĉas sian volupton Kaj iras kontraŭ ĉiu saĝa konsilo.
2 El necio no se deleita en el entendimiento, Sino solo en exponer lo que piensa.
Malsaĝulo ne deziras prudenton, Sed nur malkovri sian koron.
3 Cuando viene la impiedad viene también el desprecio, Y con la deshonra viene la afrenta.
Kiam venas malvirtulo, Venas ankaŭ malestimo kun honto kaj moko.
4 Las palabras de la boca de un hombre son aguas profundas, Torrente caudaloso es la fuente de la sabiduría.
La vortoj de homa buŝo estas profunda akvo; La fonto de saĝo estas fluanta rivero.
5 No es bueno mostrar preferencia por el perverso, Para desviar al justo en el juicio.
Ne estas bone favori malvirtulon, Por faligi virtulon ĉe la juĝo.
6 Los labios del necio traen contienda, Y su boca clama por azotes.
La lipoj de malsaĝulo kondukas al malpaco, Kaj lia buŝo venigas batojn.
7 La boca del necio es su ruina, Y sus labios, trampa para su alma.
La buŝo de malsaĝulo estas pereo por li, Kaj liaj lipoj enretigas lian animon.
8 Las palabras del chismoso son como delicados manjares Que penetran hasta el fondo de sus órganos internos.
La vortoj de kalumnianto estas kiel frandaĵoj, Kaj ili penetras en la profundon de la ventro.
9 El negligente en su obra es hermano del disipador.
Kiu estas senzorga en sia laborado, Tiu estas frato de pereiganto.
10 Torre fuerte es el Nombre de Yavé. A ella corre el justo y está a salvo.
La nomo de la Eternulo estas fortika turo: Tien kuras virtulo, kaj estas ŝirmata.
11 Las riquezas del rico son su ciudad fortificada, Como un alto muro en su imaginación.
La havo de riĉulo estas lia fortika urbo, Kaj kiel alta muro en lia imago.
12 Antes del quebrantamiento el corazón del hombre es altivo, Y antes de la honra está la humildad.
Antaŭ la pereo la koro de homo fieriĝas, Kaj antaŭ honoro estas humileco.
13 Al que responde antes de escuchar, Le es insensatez y deshonra.
Kiu respondas, antaŭ ol li aŭdis, Tiu havas malsaĝon kaj honton.
14 El buen ánimo del hombre soporta su enfermedad, Pero el ánimo abatido, ¿quién lo soportará?
La spirito de homo nutras lin en lia malsano; Sed spiriton premitan kiu povas elporti?
15 El corazón del entendido adquiere conocimiento, Y conocimiento busca el oído de los sabios.
La koro de saĝulo akiras prudenton, Kaj la orelo de saĝuloj serĉas scion.
16 El regalo de un hombre le abre camino Y lo conduce a la presencia de los grandes.
Donaco de homo donas al li vastecon Kaj kondukas lin al la grandsinjoroj.
17 El primero que se defiende parece ser justo, Hasta que llega su prójimo y lo investiga.
La unua estas prava en sia proceso; Sed venas lia proksimulo kaj ĝin klarigas.
18 Echar suerte pone fin a la disputa, Y decide entre los poderosos.
La loto ĉesigas disputojn Kaj decidas inter potenculoj.
19 El hermano ofendido es más tenaz que ciudad fuerte, Y los litigios, más que los cerrojos de una fortaleza.
Malpaciĝinta frato estas pli obstina, ol fortikigita urbo; Kaj disputoj estas kiel rigliloj de turo.
20 Con el fruto de la boca del hombre llenará su estómago. Con el producto de sus labios se saciará.
De la fruktoj de la buŝo de homo satiĝas lia ventro; Li manĝas la produktojn de siaj lipoj.
21 La muerte y la vida están en poder de la boca. El que la ama comerá su fruto.
Morto kaj vivo dependas de la lango; Kaj kiu ĝin amas, tiu manĝos ĝiajn fruktojn.
22 El que halla esposa halla el bien, Y alcanza el favor de Yavé.
Kiu trovis edzinon, tiu trovis bonon Kaj ricevis favoron de la Eternulo.
23 El pobre se expresa con súplicas, El rico responde con durezas.
Per petegado parolas malriĉulo; Kaj riĉulo respondas arogante.
24 Hay amigos que causan ruina al hombre, Pero hay un amigo más fiel que un hermano.
Havi multajn amikojn estas embarase; Sed ofte amiko estas pli sindona ol frato.
