< Proverbios 17 >

1 Más vale un bocado seco y con tranquilidad, Que casa llena de sacrificios injustos con contienda.
Huzur içinde kuru bir lokma, Kavga ve ziyafet dolu evden iyidir.
2 El esclavo prudente se impondrá al hijo que deshonra, Y con los hermanos compartirá la herencia.
Sağduyulu köle, Ailesini utanca sokan oğula egemen olur Ve kardeşlerle birlikte mirastan pay alır.
3 El crisol para la plata y la hornaza para el oro, Pero Yavé prueba los corazones.
Altın ocakta, gümüş potada arıtılır, Yüreği arıtansa RAB'dir.
4 El malhechor hace caso al labio inicuo, Y el mentiroso escucha la boca detractora.
Kötü kişi fesat yüklü dudakları dinler, Yalancı da yıkıcı dile kulak verir.
5 El que se burla del pobre afrenta a su Hacedor, El que se alegra de la calamidad no quedará impune.
Yoksulla alay eden, onu yaratanı hor görür. Felakete sevinen cezasız kalmaz.
6 Corona de los ancianos son sus nietos, Honra de los hijos son sus padres.
Torunlar yaşlıların tacıdır, Çocukların övüncü anne babalarıdır.
7 No conviene al necio el lenguaje excelente, ¡Cuánto menos al príncipe el labio mentiroso!
Kurumlu sözler ahmağa nasıl yakışmazsa, Soyluya da yalancı dudaklar hiç yakışmaz.
8 El soborno le parece piedra mágica al que lo practica: A donde se dirija halla prosperidad.
Sahibinin gözünde rüşvet bir tılsımdır. Ne yapsa başarılı olur.
9 El que busca amistad encubre la falta, Pero el que la divulga aparta al amigo.
Sevgi isteyen kişi suçları bağışlar, Olayı diline dolayansa can dostları ayırır.
10 Una sola reprensión es más eficaz para el prudente Que 100 golpes al imprudente.
Akıllı kişiyi azarlamak, Akılsıza yüz darbe vurmaktan etkilidir.
11 El rebelde no busca sino el mal. Un mensajero cruel será enviado contra él.
Kötü kişi ancak başkaldırmaya eğilimlidir, Ona gönderilecek ulak acımasız olacaktır.
12 Mejor es encontrarse con una osa despojada de sus crías, Que con un necio empeñado en su insensatez.
Azgınlığı üstünde bir akılsızla karşılaşmak, Yavrularından edilmiş dişi ayıyla karşılaşmaktan beterdir.
13 Al que paga cosas malas por cosas buenas, El mal no se aparta de su casa.
İyiliğin karşılığını kötülükle ödeyenin Evinden kötülük eksik olmaz.
14 El que comienza una contienda suelta las aguas. Desiste, pues, antes que estalle el pleito.
Kavganın başlangıcı su sızıntısına benzer, Bir patlamaya yol açmadan çekişmeyi bırak.
15 El que justifica al impío y el que condena al justo, Ambos igualmente son repugnancia a Yavé.
Kötüyü aklayan da, doğruyu mahkûm eden de RAB'bi tiksindirir.
16 ¿Para qué sirve el dinero en mano del necio? ¿Para adquirir sabiduría sin entendimiento?
Akılsız biri bilgelik satın almak için niye para harcasın? Zaten sağduyudan yoksun!
17 En todo tiempo ama el amigo, Y el hermano nace para [el tiempo] de angustia.
Dost her zaman sever, Kardeş sıkıntılı günde belli olur.
18 El hombre carente de entendimiento da pronto la mano, Y sale fiador de su vecino.
Sağduyudan yoksun kişi el sıkışıp Başkasına kefil olur.
19 El que ama la transgresión ama la disputa, Y el que abre mucho la puerta busca su ruina.
Başkaldırıyı seven kavgayı sever, Kapısını yüksek yapan yıkımına davetiye çıkarır.
20 El corazón engañoso no halla el bien, Y el de boca perversa cae en el mal.
Sapık yürekli kişi iyilik beklememeli. Diliyle aldatan da belaya düşer.
21 El que engendra a un insensato le resulta para su tristeza, Y el padre de un necio no tiene alegría.
Akılsız kendisini doğurana derttir, Ahmağın babası sevinç nedir bilmez.
22 El corazón alegre es una buena medicina, Pero un espíritu quebrantado seca los huesos.
İç ferahlığı sağlık getirir, Ezik ruh ise bedeni yıpratır.
23 El perverso toma soborno de su seno Para pervertir el curso de la justicia.
Kötü kişi adaleti saptırmak için Gizlice rüşvet alır.
24 En el rostro del entendido se refleja la sabiduría, Pero los ojos del necio vagan hasta el extremo de la tierra.
Akıllı kişi gözünü bilgelikten ayırmaz, Akılsızın gözüyse hep sağda soldadır.
25 El hijo necio es pesadumbre de su padre, Y amargura de la que lo dio a luz.
Akılsız çocuk babasına üzüntü, Annesine acı verir.
26 Ciertamente no es bueno condenar al justo, Ni golpear a nobles que hacen lo recto.
Ne suçsuza ceza kesmek iyidir, Ne de görevliyi dürüst davrandığı için dövmek...
27 El que refrena sus palabras tiene entendimiento, Y el de espíritu sereno es hombre prudente.
Bilgili kişi az konuşur, Akıllı kişi sakin ruhludur.
28 Aun el necio cuando calla es tenido por sabio, El que cierra sus labios es entendido.
Çenesini tutup susan ahmak bile Bilge ve akıllı sayılır.

< Proverbios 17 >