Proverbios 12
1 El que ama la corrección ama el conocimiento, Pero el que aborrece la reprensión es estúpido.
Terbiye edilmeyi seven bilgiyi de sever, Azarlanmaktan nefret eden budaladır.
2 El bueno obtendrá el favor de Yavé, Pero Él condenará al hombre de malos designios.
İyi kişi RAB'bin lütfuna erer, Ama düzenbazı RAB mahkûm eder.
3 El hombre no se afianzará por medio de la perversidad, Pero la raíz de los justos nunca será removida.
Kötülük kişiyi güvenliğe kavuşturmaz, Ama doğruların kökü kazılamaz.
4 La mujer virtuosa es corona de su esposo, Pero la que lo avergüenza es como carcoma en sus huesos.
Erdemli kadın kocasının tacıdır, Edepsiz kadınsa kocasını yer bitirir.
5 Los pensamientos de los justos son rectos, Pero los consejos de los impíos, engaño.
Doğruların tasarıları adil, Kötülerin öğütleri aldatıcıdır.
6 Las palabras de los perversos son asechanzas mortales, Pero la boca de los rectos los librará.
Kötülerin sözleri ölüm tuzağıdır, Doğruların konuşmasıysa onları kurtarır.
7 Se derrumban los perversos y ya no existen, Pero la casa de los justos permanecerá.
Kötüler yıkılıp yok olur, Doğru kişinin evi ayakta kalır.
8 Según su sabiduría es alabado el hombre, Pero el perverso de corazón será despreciado.
Kişi sağduyusu oranında övülür, Çarpık düşünceliyse küçümsenir.
9 Mejor es el poco estimado, Pero que tiene un esclavo, Que el que se alaba y carece de pan.
Köle sahibi olup aşağılanan Büyüklük taslayıp ekmeğe muhtaç olandan yeğdir.
10 El justo tiene en consideración la vida de su bestia, Pero aun la compasión de los perversos es cruel.
Doğru kişi hayvanıyla ilgilenir, Ama kötünün sevecenliği bile zalimcedir.
11 El que labra su tierra, se saciará de pan, Pero el que persigue lo vano carece de entendimiento.
Toprağını işleyenin ekmeği bol olur, Hayal peşinde koşansa sağduyudan yoksundur.
12 El perverso codicia el botín de los perversos, Pero la raíz de los justos produce.
Kötü kişi kötülerin ganimetini ister, Ama doğru kişilerin kökü ürün verir.
13 En la transgresión de sus labios se enreda el perverso, Pero el justo escapará de la aflicción.
Kötü kişinin günahlı sözleri kendisi için tuzaktır, Ama doğru kişi sıkıntıyı atlatır.
14 De lo que uno habla, se saciará, Y por lo que uno hace, le pagarán.
İnsan ağzının ürünüyle iyiliğe doyar, Elinin emeğine göre de karşılığını alır.
15 El camino del necio es recto ante sus propios ojos, Pero el que escucha el consejo es sabio.
Ahmağın yolu kendi gözünde doğrudur, Bilge kişiyse öğüde kulak verir.
16 La ira del necio es conocida al instante, Pero el prudente pasa por alto la ofensa.
Ahmak sinirlendiğini hemen belli eder, Ama ihtiyatlı olan aşağılanmaya aldırmaz.
17 El testigo veraz declara lo que es recto, Pero el testigo falso engaña.
Dürüst tanık doğruyu söyler, Yalancı tanıksa hile solur.
18 Hay quien pronuncia palabras como estocadas, Pero la boca de los sabios es medicina.
Düşünmeden söylenen sözler kılıç gibi keser, Bilgelerin diliyse şifa verir.
19 El labio veraz permanece para siempre, Pero la boca mentirosa, solo un instante.
Gerçek sözler sonsuza dek kalıcıdır, Oysa yalanın ömrü bir anlıktır.
20 Hay engaño en el corazón del que trama el mal, Pero para los consejeros de la paz hay alegría.
Kötülük tasarlayanın yüreği hileci, Barışı öğütleyenin yüreğiyse sevinçlidir.
21 Ninguna iniquidad es deseada por el justo, Pero los perversos están llenos de mal.
Doğru kişiye hiç zarar gelmez, Kötünün başıysa beladan kurtulmaz.
22 Repugnancia es a Yavé el labio mentiroso, Pero su deleite está en los que obran fielmente.
RAB yalancı dudaklardan iğrenir, Ama gerçeğe uyanlardan hoşnut kalır.
23 El hombre prudente encubre su conocimiento, Pero el corazón de los necios proclama su necedad.
İhtiyatlı kişi bilgisini kendine saklar, Oysa akılsızın yüreği ahmaklığını ilan eder.
24 La mano del diligente señoreará, Pero la indolente será tributaria.
Çalışkanların eli egemenlik sürer, Tembellikse köleliğe götürür.
25 La congoja abate el corazón del hombre, Pero la buena palabra lo alegra.
Kaygılı yürek insanı çökertir, Ama güzel söz sevindirir.
26 El justo sirve de guía a su prójimo, Pero el camino de los perversos los hace errar.
Doğru kişi arkadaşına da yol gösterir, Kötünün tuttuğu yolsa kendini saptırır.
27 El indolente no asará ni su propia presa. ¡Precioso tesoro del hombre es la diligencia!
Tembel kişi işini bitirmez, Oysa çalışkan değerli bir servet kazanır.
28 En la senda de la justicia está la vida, En su sendero no hay muerte.
Doğru yol yaşam kaynağıdır, Bu yol ölümsüzlüğe götürür.
