Proverbios 12
1 El que ama la corrección ama el conocimiento, Pero el que aborrece la reprensión es estúpido.
Kto kocha karność, kocha wiedzę, a kto nienawidzi upomnienia, jest głupi.
2 El bueno obtendrá el favor de Yavé, Pero Él condenará al hombre de malos designios.
Dobry [człowiek] zdobędzie łaskę PANA, ale [PAN] potępi podstępnego.
3 El hombre no se afianzará por medio de la perversidad, Pero la raíz de los justos nunca será removida.
Człowiek nie umocni się niegodziwością, lecz korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
4 La mujer virtuosa es corona de su esposo, Pero la que lo avergüenza es como carcoma en sus huesos.
Żona cnotliwa [jest] koroną swego męża, ale ta, która go hańbi, [jest] jak zgnilizna w jego kościach.
5 Los pensamientos de los justos son rectos, Pero los consejos de los impíos, engaño.
Myśli sprawiedliwych są prawe, a rady niegodziwych zdradliwe.
6 Las palabras de los perversos son asechanzas mortales, Pero la boca de los rectos los librará.
Słowa niegodziwych czyhają na krew, lecz usta prawych ocalą ich.
7 Se derrumban los perversos y ya no existen, Pero la casa de los justos permanecerá.
Niegodziwi zostają powaleni i już ich nie ma, a dom sprawiedliwych się ostoi.
8 Según su sabiduría es alabado el hombre, Pero el perverso de corazón será despreciado.
Człowiek będzie chwalony za jego mądrość, a kto jest przewrotnego serca, zostanie wzgardzony.
9 Mejor es el poco estimado, Pero que tiene un esclavo, Que el que se alaba y carece de pan.
Lepszy [jest człowiek] wzgardzony, który ma sługę, niż ten, kto się chwali, a któremu brak chleba.
10 El justo tiene en consideración la vida de su bestia, Pero aun la compasión de los perversos es cruel.
Sprawiedliwy dba o życie swego bydła, a serce niegodziwych jest okrutne.
11 El que labra su tierra, se saciará de pan, Pero el que persigue lo vano carece de entendimiento.
Kto uprawia swoją ziemię, nasyci się chlebem, a kto naśladuje próżnujących, jest nierozumny.
12 El perverso codicia el botín de los perversos, Pero la raíz de los justos produce.
Niegodziwy pragnie sieci złych, a korzeń sprawiedliwych wydaje [owoc].
13 En la transgresión de sus labios se enreda el perverso, Pero el justo escapará de la aflicción.
Zły zostaje usidlony przez grzech swoich warg, a sprawiedliwy wyjdzie z ucisku.
14 De lo que uno habla, se saciará, Y por lo que uno hace, le pagarán.
Człowiek nasyci się dobrem z owocu swoich ust, a za [dzieła] swoich rąk otrzyma zapłatę.
15 El camino del necio es recto ante sus propios ojos, Pero el que escucha el consejo es sabio.
Droga głupiego [wydaje się] słuszna w jego oczach, ale kto słucha rady, jest mądry.
16 La ira del necio es conocida al instante, Pero el prudente pasa por alto la ofensa.
Gniew głupiego objawia się od razu, a roztropny skrywa hańbę.
17 El testigo veraz declara lo que es recto, Pero el testigo falso engaña.
Kto mówi prawdę, wyraża sprawiedliwość, ale fałszywy świadek – oszustwo.
18 Hay quien pronuncia palabras como estocadas, Pero la boca de los sabios es medicina.
Znajdzie się taki, którego [słowa] są jak miecz przeszywający, lecz język mądrych [jest] lekarstwem.
19 El labio veraz permanece para siempre, Pero la boca mentirosa, solo un instante.
Prawdomówne wargi będą trwać na wieki, ale język kłamliwy [trwa] króciutko.
20 Hay engaño en el corazón del que trama el mal, Pero para los consejeros de la paz hay alegría.
Podstęp [jest] w sercu tych, którzy knują zło, lecz u doradzających pokój [jest] radość.
21 Ninguna iniquidad es deseada por el justo, Pero los perversos están llenos de mal.
Sprawiedliwego nie spotka żadne zło, ale niegodziwi będą pełni nieszczęścia.
22 Repugnancia es a Yavé el labio mentiroso, Pero su deleite está en los que obran fielmente.
Wargi kłamliwe budzą odrazę w PANU, a ci, którzy postępują w prawdzie, podobają mu się.
23 El hombre prudente encubre su conocimiento, Pero el corazón de los necios proclama su necedad.
Człowiek roztropny ukrywa wiedzę, a serce głupich rozgłasza głupotę.
24 La mano del diligente señoreará, Pero la indolente será tributaria.
Ręka pracowitych będzie panowała, a leniwa będzie płaciła daninę.
25 La congoja abate el corazón del hombre, Pero la buena palabra lo alegra.
Troska w sercu człowieka przygnębia je, a dobre słowo je rozwesela.
26 El justo sirve de guía a su prójimo, Pero el camino de los perversos los hace errar.
Sprawiedliwy jest zacniejszy od swego bliźniego, a droga niegodziwych prowadzi ich na manowce.
27 El indolente no asará ni su propia presa. ¡Precioso tesoro del hombre es la diligencia!
Leniwy nie upiecze tego, co upolował, ale mienie człowieka pracowitego [jest] cenne.
28 En la senda de la justicia está la vida, En su sendero no hay muerte.
Na ścieżce sprawiedliwości jest życie, na jej drodze nie ma śmierci.
