< Proverbios 12 >
1 El que ama la corrección ama el conocimiento, Pero el que aborrece la reprensión es estúpido.
Ko te tangata e aroha ana ki te kupu ako e aroha ana ki te matauranga; na, ko te tangata e kore e pai kia riria tona he, he poauau tera.
2 El bueno obtendrá el favor de Yavé, Pero Él condenará al hombre de malos designios.
Ko te tangata pai ka whiwhi ki ta Ihowa whakapai; otiia ka whakahengia e ia te tangata ngarahu kino.
3 El hombre no se afianzará por medio de la perversidad, Pero la raíz de los justos nunca será removida.
E kore ta te tangata e u i te kino: na, ko te pakiaka o te hunga tika, e kore tera e whakakorikoria.
4 La mujer virtuosa es corona de su esposo, Pero la que lo avergüenza es como carcoma en sus huesos.
He wahine e u ana tona pai, hei karauna tera ki tana tane; tena ko te wahine i whakama ai ia, hei pirau tera i roto i ona wheua.
5 Los pensamientos de los justos son rectos, Pero los consejos de los impíos, engaño.
Ko nga whakaaro o te hunga tika he tika: ko nga whakaaro ia o te hunga kino he tinihanga.
6 Las palabras de los perversos son asechanzas mortales, Pero la boca de los rectos los librará.
Ko nga kupu a te hunga kino e mea ana kia tauwhanga i te toto: ma te mangai ia o te hunga tika ratou ka ora ai.
7 Se derrumban los perversos y ya no existen, Pero la casa de los justos permanecerá.
Ka hurihia iho te hunga kino, a kore iho; ko te whare ia o te hunga tika ka tu tonu.
8 Según su sabiduría es alabado el hombre, Pero el perverso de corazón será despreciado.
Ka rite ki tona ngarahu te whakamoemiti mo te tangata; ko te ngakau parori ki ia ka whakahaweatia.
9 Mejor es el poco estimado, Pero que tiene un esclavo, Que el que se alaba y carece de pan.
Ko te tangata e whakahaweatia ana, he pononga nei tana, pai ake ia i te tangata e whakanui ana i a ia ano, a kahore ana kai.
10 El justo tiene en consideración la vida de su bestia, Pero aun la compasión de los perversos es cruel.
Ko te tangata tika e whakaaro ana ia ki te ora o tana kararehe; he nanakia ia nga mahi atawhai a te hunga kino.
11 El que labra su tierra, se saciará de pan, Pero el que persigue lo vano carece de entendimiento.
Ko te tangata e mahi ana i tona oneone ka makona ia i te taro; tena ko te tangata e whai ana i te hunga tekateka noa, kahore ona ngakau mahara.
12 El perverso codicia el botín de los perversos, Pero la raíz de los justos produce.
Ko ta te tangata kino e minamina ai ko te kupenga a te hunga kino; e whai hua ana ia te pakiaka o te hunga tika.
13 En la transgresión de sus labios se enreda el perverso, Pero el justo escapará de la aflicción.
Ka mau te tangata kino i te pokanga ketanga o ona ngutu; ka puta mai ia te tangata tika i roto i te raru.
14 De lo que uno habla, se saciará, Y por lo que uno hace, le pagarán.
Ma nga hua o tona mangai ka makona ai te tangata i te pai; ka riro mai ano i te tangata nga utu o ta ona ringa.
15 El camino del necio es recto ante sus propios ojos, Pero el que escucha el consejo es sabio.
He tika tonu ki ona kanohi ake te ara o te kuware: e whakarongo ana ia te tangata whakaaro nui ki te kupu whakatupato.
16 La ira del necio es conocida al instante, Pero el prudente pasa por alto la ofensa.
Ko te kuware, e mohiotia wawetia ana tona riri: e hipokina ana ia te whakama e te tangata ngarahu tupato.
17 El testigo veraz declara lo que es recto, Pero el testigo falso engaña.
Ko ta te tangata korero pono he whakapuaki i te tika; ko ta te kaiwhakaatu teka ia he tinihanga.
18 Hay quien pronuncia palabras como estocadas, Pero la boca de los sabios es medicina.
He tangata ano ko ana korero maka noa, me te mea ko nga werohanga a te hoari; he rongoa ia te arero o te hunga whakaaro nui.
19 El labio veraz permanece para siempre, Pero la boca mentirosa, solo un instante.
Ka u tonu te ngutu pono a ake ake; mo naianei kau ia te arero teka.
20 Hay engaño en el corazón del que trama el mal, Pero para los consejeros de la paz hay alegría.
He tinihanga kei roto i te ngakau o nga kaitito i te kino; he koa ia to nga kaiwhakatakoto korero e mau ai te rongo.
21 Ninguna iniquidad es deseada por el justo, Pero los perversos están llenos de mal.
E kore tetahi kino e pa ki te tangata tika; engari te hunga kino ka ki i te kino.
22 Repugnancia es a Yavé el labio mentiroso, Pero su deleite está en los que obran fielmente.
He mea whakarihariha ki a Ihowa nga ngutu teka; ko tana e ahuareka ai ko nga kaimahi i te pono.
23 El hombre prudente encubre su conocimiento, Pero el corazón de los necios proclama su necedad.
Hipoki ai te tangata tupato i te matauranga: e karanga nui ana ia te ngakau o nga kuware i te kuwaretanga.
24 La mano del diligente señoreará, Pero la indolente será tributaria.
Mo te ringa o nga uaua te kingitanga; hei homai takoha ia te mangere.
25 La congoja abate el corazón del hombre, Pero la buena palabra lo alegra.
Ma te pouri i roto i te ngakau o te tangata e piko ai ia: ma te kupu pai ia ka marama ai.
26 El justo sirve de guía a su prójimo, Pero el camino de los perversos los hace errar.
Hira ake te tangata tika i tona hoa; te hunga kino ia ka whakapohehetia e to ratou ara ano.
27 El indolente no asará ni su propia presa. ¡Precioso tesoro del hombre es la diligencia!
Kahore te tangata mangere e tunu i tana mea i hopu ai: ma te tangata uaua ia te taonga utu nui a nga tangata.
28 En la senda de la justicia está la vida, En su sendero no hay muerte.
He ora kei te ara o te tika; kahore hoki he mate i tona ara.