< Proverbios 11 >

1 La balanza falsa es repugnancia a Yavé, Pero la pesa cabal es su complacencia.
Fałszywa waga budzi odrazę w PANU, ale podobają mu się uczciwe odważniki.
2 Cuando irrumpe la soberbia, viene la deshonra, Pero la sabiduría está con los humildes.
Za pychą przychodzi hańba, a u pokornych jest mądrość.
3 La integridad de los rectos los guía, Pero la perversidad de los infieles los destruirá.
Uczciwość prawych poprowadzi ich, lecz grzeszników zgubi ich przewrotność.
4 De nada sirven las riquezas en el día de la ira, Pero la justicia librará de la muerte.
Bogactwa nie pomogą w dniu gniewu, ale sprawiedliwość ocala od śmierci.
5 La justicia del intachable le allana el camino, Pero el perverso caerá por su propia perversidad.
Sprawiedliwość nienagannego toruje mu drogę, a niegodziwy upadnie przez swoją niegodziwość.
6 La rectitud del justo lo librará, Pero el traidor quedará atrapado en su codicia.
Sprawiedliwość prawych ocali ich, a przewrotni będą schwytani w swojej przewrotności.
7 Cuando muere el impío, perece su esperanza. La esperanza de los hombres fuertes perecerá.
Gdy umiera niegodziwy, ginie [jego] nadzieja, a oczekiwanie niesprawiedliwych znika.
8 El justo es librado de la tribulación, Pero el perverso toma su lugar.
Sprawiedliwy bywa wybawiony z ucisku, a na jego miejsce przychodzi niegodziwy.
9 El impío hunde al prójimo con su boca, Pero los justos serán librados por medio del conocimiento.
Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy.
10 La ciudad festeja el éxito de los justos, Y cuando perecen los impíos canta de júbilo.
Gdy sprawiedliwym się powodzi, miasto się cieszy, a gdy giną niegodziwi, panuje radość.
11 Con la bendición de los rectos la ciudad prospera, Pero la boca de los perversos la arruina.
Dzięki błogosławieństwu prawych wznosi się miasto, a usta niegodziwych je burzą.
12 El que desprecia al prójimo no tiene juicio, Pero el hombre de entendimiento calla.
Nierozumny gardzi swym bliźnim, a człowiek roztropny milczy.
13 El que anda chismeando revela secretos, Pero el hombre que es de espíritu fiel se guarda el asunto.
Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa [powierzoną] sprawę.
14 Cuando falta dirección, el pueblo cae, Pero en la multitud de consejeros hay liberación.
Gdzie nie ma dobrej rady, lud upada, a gdzie wielu radców, tam jest wybawienie.
15 El que sale fiador del extraño se perjudica, Pero el que aborrece ser garante vive seguro.
Bardzo sobie szkodzi, kto ręczy za obcego, a kto nienawidzi poręki, jest bezpieczny.
16 La mujer agraciada adquiere honra, Y los hombres audaces adquieren riquezas.
Miła kobieta dostępuje chwały, a mocarze zdobywają bogactwa.
17 El misericordioso hace bien a su alma, Pero el cruel daña su propia carne.
Człowiek miłosierny czyni dobrze swej duszy, a okrutnik dręczy własne ciało.
18 El perverso logra ganancias engañosas, Pero el que siembra justicia tiene galardón seguro.
Niegodziwy czyni zwodnicze dzieło, a kto sieje sprawiedliwość, [ma] zapłatę pewną.
19 La firmeza de rectitud es para vida, Pero el que sigue la perversidad busca su propia muerte.
Jak sprawiedliwość [prowadzi] do życia, tak do śmierci [zmierza] ten, kto naśladuje zło.
20 Repugnancia a Yavé son los de corazón perverso, Pero los de camino intachable son su deleite.
Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.
21 Con toda certeza, el malo no quedará sin castigo, Pero la descendencia de los justos será librada.
Zły nie uniknie kary, choćby [innych] wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.
22 Como anillo de oro en el hocico de un cerdo, Es la mujer hermosa que carece de discreción.
[Czym] złoty kolczyk w ryju świni, [tym] piękna kobieta pozbawiona roztropności.
23 El anhelo de los justos es solo el bien, Pero la expectativa de los impíos es ira.
Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.
24 Hay quienes reparten, Y más se les añade. Hay quienes retienen más de lo justo, Y acaban en la indigencia.
Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, [drugi] nad miarę skąpi, a ubożeje.
25 El alma generosa será enriquecida, Y el que sacia a otros, también será saciado.
Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto [innych] syci, sam też będzie nasycony.
26 El pueblo lo maldecirá al que acapara grano, Pero la cabeza del que lo vende obtendrá bendición.
Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo [będzie] nad głową tego, który je sprzedaje.
27 El que busca el bien, halla favor, Pero el que busca el mal, Éste le vendrá.
Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.
28 El que confía en sus riquezas caerá, Pero los justos reverdecerán como el follaje.
Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.
29 El que perturba su casa, Heredará el viento, Y el necio será esclavo del sabio de corazón.
Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.
30 El fruto del justo es árbol de vida, Y el que gana almas es sabio.
Owoc sprawiedliwego [jest] drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.
31 Si el justo será recompensado en la tierra, ¡Cuánto más el impío y el pecador!
[Jeśli] sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.

< Proverbios 11 >