Proverbios 11
1 La balanza falsa es repugnancia a Yavé, Pero la pesa cabal es su complacencia.
Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.
2 Cuando irrumpe la soberbia, viene la deshonra, Pero la sabiduría está con los humildes.
Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.
3 La integridad de los rectos los guía, Pero la perversidad de los infieles los destruirá.
Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.
4 De nada sirven las riquezas en el día de la ira, Pero la justicia librará de la muerte.
Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.
5 La justicia del intachable le allana el camino, Pero el perverso caerá por su propia perversidad.
Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.
6 La rectitud del justo lo librará, Pero el traidor quedará atrapado en su codicia.
Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.
7 Cuando muere el impío, perece su esperanza. La esperanza de los hombres fuertes perecerá.
Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.
8 El justo es librado de la tribulación, Pero el perverso toma su lugar.
Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.
9 El impío hunde al prójimo con su boca, Pero los justos serán librados por medio del conocimiento.
Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.
10 La ciudad festeja el éxito de los justos, Y cuando perecen los impíos canta de júbilo.
Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.
11 Con la bendición de los rectos la ciudad prospera, Pero la boca de los perversos la arruina.
Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.
12 El que desprecia al prójimo no tiene juicio, Pero el hombre de entendimiento calla.
Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.
13 El que anda chismeando revela secretos, Pero el hombre que es de espíritu fiel se guarda el asunto.
Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.
14 Cuando falta dirección, el pueblo cae, Pero en la multitud de consejeros hay liberación.
Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.
15 El que sale fiador del extraño se perjudica, Pero el que aborrece ser garante vive seguro.
Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.
16 La mujer agraciada adquiere honra, Y los hombres audaces adquieren riquezas.
Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.
17 El misericordioso hace bien a su alma, Pero el cruel daña su propia carne.
Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.
18 El perverso logra ganancias engañosas, Pero el que siembra justicia tiene galardón seguro.
Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.
19 La firmeza de rectitud es para vida, Pero el que sigue la perversidad busca su propia muerte.
Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.
20 Repugnancia a Yavé son los de corazón perverso, Pero los de camino intachable son su deleite.
Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.
21 Con toda certeza, el malo no quedará sin castigo, Pero la descendencia de los justos será librada.
Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.
22 Como anillo de oro en el hocico de un cerdo, Es la mujer hermosa que carece de discreción.
Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.
23 El anhelo de los justos es solo el bien, Pero la expectativa de los impíos es ira.
Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.
24 Hay quienes reparten, Y más se les añade. Hay quienes retienen más de lo justo, Y acaban en la indigencia.
Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.
25 El alma generosa será enriquecida, Y el que sacia a otros, también será saciado.
Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.
26 El pueblo lo maldecirá al que acapara grano, Pero la cabeza del que lo vende obtendrá bendición.
Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.
27 El que busca el bien, halla favor, Pero el que busca el mal, Éste le vendrá.
Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.
28 El que confía en sus riquezas caerá, Pero los justos reverdecerán como el follaje.
Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.
29 El que perturba su casa, Heredará el viento, Y el necio será esclavo del sabio de corazón.
Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.
30 El fruto del justo es árbol de vida, Y el que gana almas es sabio.
Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.
31 Si el justo será recompensado en la tierra, ¡Cuánto más el impío y el pecador!
Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.
