< Proverbios 11 >
1 La balanza falsa es repugnancia a Yavé, Pero la pesa cabal es su complacencia.
He mea whakarihariha ki a Ihowa te pauna he; engari te taimaha tika tana i pai ai.
2 Cuando irrumpe la soberbia, viene la deshonra, Pero la sabiduría está con los humildes.
Ka tae te whakapehapeha, ka tae ano te whakama; kei te hunga whakaiti ia te whakaaro nui.
3 La integridad de los rectos los guía, Pero la perversidad de los infieles los destruirá.
Ko to ratou ngakau tapatahi hei arahi i te hunga tika; ka ai ano ko te whanoke ia o te hunga poka ke hei whakangaro mo ratou.
4 De nada sirven las riquezas en el día de la ira, Pero la justicia librará de la muerte.
E kore te taonga e whai mana i te ra o te riri: kei te tika ia he oranga ake i te mate.
5 La justicia del intachable le allana el camino, Pero el perverso caerá por su propia perversidad.
Ma te tika o te ngakau tapatahi ka tika ai tona ara; ka hinga ia te tangata kino i runga i tona kino.
6 La rectitud del justo lo librará, Pero el traidor quedará atrapado en su codicia.
Ma te tika o te hunga tika ka mawhiti ai ratou; ka mau ia nga poka ke i runga i to ratou kino.
7 Cuando muere el impío, perece su esperanza. La esperanza de los hombres fuertes perecerá.
I te matenga o te tangata kino, kore iho ana mea i tumanako atu ai: kahore noa iho he tumanakohanga ma te hunga he.
8 El justo es librado de la tribulación, Pero el perverso toma su lugar.
Ka mawhiti te tangata tika i roto i te raru, a ka riro te tangata kino hei whakakapi mo tona turanga.
9 El impío hunde al prójimo con su boca, Pero los justos serán librados por medio del conocimiento.
Hei huna mo tona hoa te mangai o te tangata whakaponokore; na ma te mohio te hunga tika ka mawhiti ai.
10 La ciudad festeja el éxito de los justos, Y cuando perecen los impíos canta de júbilo.
Ka pai te hunga tika, ka hari te pa: ka whakangaromia te hunga kino, ka tangi te umere.
11 Con la bendición de los rectos la ciudad prospera, Pero la boca de los perversos la arruina.
Ma te manaaki o te hunga tika ka kake ai te pa; ka pakaru ia i te mangai o te hunga kino.
12 El que desprecia al prójimo no tiene juicio, Pero el hombre de entendimiento calla.
Ko te tangata e whakahawea ana ki tona hoa he maharakore: tena ko te tangata matau, whakarongo puku ana.
13 El que anda chismeando revela secretos, Pero el hombre que es de espíritu fiel se guarda el asunto.
Ko te tangata haere, ka kawekawe korero e whaki ana i nga mea ngaro: ko te tangata i te wairua pono, e hipoki ana i te korero.
14 Cuando falta dirección, el pueblo cae, Pero en la multitud de consejeros hay liberación.
Ki te kahore he mohio hei arahi, ka hinga te iwi: he ora ia kei nga kaiwhakatakoto whakaaro tokomaha.
15 El que sale fiador del extraño se perjudica, Pero el que aborrece ser garante vive seguro.
Ko te tangata ko tana nei hei whakakapi mo ta te tangata ke, ka mamae; kei te ora ia te tangata e kino ana ki te tikanga whakakapi turanga.
16 La mujer agraciada adquiere honra, Y los hombres audaces adquieren riquezas.
Ka mau te kororia i te wahine tikanga pai; ka mau hoki te taonga i nga tangata taikaha.
17 El misericordioso hace bien a su alma, Pero el cruel daña su propia carne.
He atawhai i tona wairua ta te tangata atawhai; a he whakararu i ona kikokiko ta te tangata nanakia.
18 El perverso logra ganancias engañosas, Pero el que siembra justicia tiene galardón seguro.
Ko te mahi a te tangata kino e utua ana ki te teka: ko te utu ia mo te kaiwhakatakoto i te tika, u rawa.
19 La firmeza de rectitud es para vida, Pero el que sigue la perversidad busca su propia muerte.
Ko te tangata u ki te tika, ka whiwhi ki te ora: a, ko te tangata e whai ana i te kino e mea ana i te mate mona.
20 Repugnancia a Yavé son los de corazón perverso, Pero los de camino intachable son su deleite.
Ko ta Ihowa e whakarihariha ai he ngakau whanoke; ko tana e ahuareka ai ko te hunga e tika ana to ratou ara.
21 Con toda certeza, el malo no quedará sin castigo, Pero la descendencia de los justos será librada.
Ahakoa awhi nga ringa ki a raua, e kore te tangata kino e waiho kia kore e whiua; ka mawhiti ia te uri o te hunga tika.
22 Como anillo de oro en el hocico de un cerdo, Es la mujer hermosa que carece de discreción.
Rite tonu ki te whakakai koura i te ihu o te poaka te wahine ataahua kahore nei ona ngarahu pai.
23 El anhelo de los justos es solo el bien, Pero la expectativa de los impíos es ira.
Ko ta te hunga tika e minamina ai, ko te pai anake; ko te tumanako ia a te hunga kino, ko te riri.
24 Hay quienes reparten, Y más se les añade. Hay quienes retienen más de lo justo, Y acaban en la indigencia.
Tera tetahi kei te rui, a tapiritia mai ana ano; tera tetahi kei te kaiponu i te mea e tika ana, heoi rawakore noa iho.
25 El alma generosa será enriquecida, Y el que sacia a otros, también será saciado.
Ko te wairua ohaoha ka momona: ko te tangata e whakamakuku ana, ka whakamakukuria ano ia.
26 El pueblo lo maldecirá al que acapara grano, Pero la cabeza del que lo vende obtendrá bendición.
Ko te tangata e kaiponu ana i te witi, ka kanga tera e te nuinga; ka tau ia te manaaki ki runga ki te mahunga o te tangata e hoko atu ana.
27 El que busca el bien, halla favor, Pero el que busca el mal, Éste le vendrá.
Ko te tangata e ata rapu ana i te pai, e rapu ana i te whakapai: ko te tangata ia e rapu ana i te he, ka tae tera ki a ia.
28 El que confía en sus riquezas caerá, Pero los justos reverdecerán como el follaje.
Ko te tangata e whakawhirinaki ana ki ona taonga, ka taka: na, ko te hunga tika ka rite to ratou tupu ki to te rau matomato.
29 El que perturba su casa, Heredará el viento, Y el necio será esclavo del sabio de corazón.
Ko te tangata e whakararu ana i tona whare, he hau te taonga e whakarerea iho mona: hei pononga ano te kuware ma te ngakau whakaaro nui.
30 El fruto del justo es árbol de vida, Y el que gana almas es sabio.
Ko nga hua o te tangata tika he rakau no te ora; ka hopu wairua ano te tangata whakaaro tika.
31 Si el justo será recompensado en la tierra, ¡Cuánto más el impío y el pecador!
Nana, he utu ano to te tangata tika i runga i te whenua: nui atu ia to te tangata kino raua ko te tangata hara.