< San Mateo 7 >
1 No juzguen, para que no sean juzgados.
Nolite iudicare, et non iudicabimini: nolite condemnare, et non condemnabimini.
2 Porque con el juicio con el cual juzgan, serán juzgados, y con la medida con la cual midan, se les medirá.
In quo enim iudicio iudicaveritis, iudicabimini: et in qua mensura mensi fueritis, remetietur vobis.
3 ¿Por qué miras la brizna que está en el ojo de tu hermano, y no consideras la viga que está en tu ojo?
Quid autem vides festucam in oculo fratris tui: et trabem in oculo tuo non vides?
4 O, ¿cómo dirás a tu hermano: Deja que saque la brizna de tu ojo, y sin embargo tienes la viga en tu propio ojo?
Aut quomodo dicis fratri tuo: Frater sine eiiciam festucam de oculo tuo, et ecce trabs est in oculo tuo?
5 ¡Hipócrita! Saca primero la viga de tu ojo, y entonces verás bien para sacar la brizna del ojo de tu hermano.
Hypocrita, eiice primum trabem de oculo tuo, et tunc videbis eiicere festucam de oculo fratris tui.
6 No den lo santo a los perros ni echen sus perlas a los cerdos, no sea que las pisoteen, se lancen contra ustedes y los despedacen.
Nolite dare sanctum canibus: neque mittatis margaritas vestras ante porcos, ne forte conculcent eas pedibus suis, et conversi dirumpant vos.
7 Pidan y se les dará. Busquen y hallarán. Llamen a la puerta y se les abrirá.
Petite, et dabitur vobis: quaerite, et invenietis: pulsate, et aperietur vobis.
8 Porque todo el que pide recibe, y el que busca halla, y al que llama a la puerta, se le abrirá.
Omnis enim, qui petit, accipit: et qui quaerit, invenit: et pulsanti aperietur.
9 ¿Cuál hombre de ustedes, si su hijo le pide un pan, le da una piedra?
Aut quis est ex vobis homo, quem si petierit filius suus panem, numquid lapidem porriget ei?
10 O si le pide un pescado, ¿le da una serpiente?
Aut si piscem petierit, numquid serpentem porriget ei?
11 Pues si ustedes, que son malos, saben dar buenos regalos a sus hijos, ¡cuánto más su Padre celestial dará cosas buenas a los que le piden!
Si ergo vos, cum sitis mali, nostis bona data dare filiis vestris: quanto magis pater vester, qui in caelis est, dabit bona petentibus se?
12 Así que, todo lo que quieran que los hombres les hagan, háganles también ustedes, porque ésta es la Ley y los profetas.
Omnia ergo quaecumque vultis ut faciant vobis homines, et vos facite illis. Haec est enim lex, et Prophetae.
13 Entren por la puerta estrecha, porque ancha es la puerta y espacioso el camino que conduce a la perdición y muchos entran por ella.
Intrate per angustam portam: quia lata porta, et spatiosa via est, quae ducit ad perditionem, et multi sunt qui intrant per eam.
14 ¡Cuán estrecha es la puerta y angosto el camino que conduce a la vida! Pocos son los que la hallan.
Quam angusta porta, et arcta via est, quae ducit ad vitam: et pauci sunt, qui inveniunt eam!
15 Guárdense de los falsos profetas, quienes vienen a ustedes con ropas de ovejas, pero por dentro son lobos rapaces.
Attendite a falsis prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium, intrinsecus autem sunt lupi rapaces:
16 Por sus frutos los reconocerán. ¿Se recogen uvas de los espinos, o higos de los abrojos?
a fructibus eorum cognoscetis eos. Numquid colligunt de spinis uvas, aut de tribulis ficus?
17 Así, todo árbol bueno da frutos buenos, pero el árbol malo da frutos malos.
Sic omnis arbor bona fructus bonos facit: mala autem arbor malos fructus facit.
18 No puede un árbol bueno dar frutos malos, ni un árbol malo dar frutos buenos.
Non potest arbor bona malos fructus facere: neque arbor mala bonos fructus facere:
19 Todo árbol que no da buen fruto se corta y se echa al fuego.
Omnis arbor, quae non facit fructum bonum, excidetur, et in ignem mittetur.
20 Así que ustedes los conocerán por sus frutos.
Igitur ex fructibus eorum cognoscetis eos.
21 No todo el que me dice: Señor, Señor, entrará en el reino celestial, sino el que hace la voluntad de mi Padre celestial.
Non omnis, qui dicit mihi, Domine, Domine, intrabit in regnum caelorum: sed qui facit voluntatem Patris mei, qui in caelis est, ipse intrabit in regnum caelorum.
22 Muchos me dirán en aquel día: Señor, Señor, ¿no profetizamos en tu Nombre, y en tu Nombre echamos fuera demonios, y en tu Nombre hicimos muchos milagros?
Multi dicent mihi in illa die: Domine, Domine, nonne in nomine tuo prophetavimus, et in nomine tuo daemonia eiecimus, et in nomine tuo virtutes multas fecimus?
23 Entonces les diré: Nunca los conocí. ¡Apártense de Mí, obradores de maldad!
Et tunc confitebor illis: Quia numquam novi vos: discedite a me omnes, qui operamini iniquitatem.
24 Cualquiera, pues, que oye estas Palabras y las practica, será semejante a un hombre prudente que edificó su casa sobre la roca.
Omnis ergo, qui audit verba mea haec, et facit ea, assimilabitur viro sapienti, qui aedificavit domum suam supra petram,
25 Cayó la lluvia, llegaron los torrentes, soplaron los vientos y golpearon aquella casa. Pero no cayó, porque estaba cimentada sobre la roca.
et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et non cecidit: fundata enim erat supra petram.
26 Pero cualquiera que oye estas Palabras y no las practica, será semejante a un varón insensato que edificó su casa sobre la arena.
Et omnis, qui audit verba mea haec, et non facit ea, similis erit viro stulto, qui aedificavit domum suam super arenam:
27 Cayó la lluvia, llegaron los torrentes, soplaron los vientos y golpearon aquella casa. Y cayó, y fue grande su ruina.
et descendit pluvia, et venerunt flumina, et flaverunt venti, et irruerunt in domum illam, et cecidit, et fuit ruina illius magna.
28 Sucedió que cuando Jesús terminó estas palabras, la multitud quedó asombrada de su enseñanza,
Et factum est: cum consummasset Iesus verba haec, admirabantur turbae super doctrina eius.
29 porque les enseñaba como quien tiene autoridad y no como sus escribas.
Erat enim docens eos sicut potestatem habens, et non sicut Scribae, et Pharisaei.