< San Lucas 1 >
1 Puesto que muchos han tratado de poner en orden un relato de las cosas completamente ciertas entre nosotros,
Heiðraði Þeófílus. Nú þegar hafa verið skrifaðar allmargar frásögur um Krist, byggðar á heimildum postulanna og annarra sjónarvotta.
2 como nos las transmitieron los que desde el principio fueron testigos oculares y servidores de la Palabra,
3 a mí también me pareció bien, después de investigar con diligencia todas las cosas desde el principio, escribírtelas en orden, excelentísimo Teófilo,
En ég taldi rétt að rannsaka þessar heimildir á ný frá upphafi til enda, og nú sendi ég þér árangur þeirra nákvæmu athugana sem ég hef gert.
4 para que conozcas exactamente la verdad con respecto a las cosas en las cuales fuiste instruido.
Þetta geri ég til að fullvissa þig um sannleiksgildi þess sem þú hefur heyrt hjá öðrum.
5 Hubo en los días de Herodes, rey de Judea, un sacerdote llamado Zacarías, de la clase de Abías. Su esposa Elisabet era de la descendencia de Aarón.
Frásaga mín hefst á prestinum Sakaría, sem var uppi á dögum Heródesar konungs í Júdeu. Sakaría var úr flokki Abía, en það var einn af mörgum flokkum musterisþjónanna. Elísabet, kona hans, var einnig af gyðinglegri prestaætt; afkomandi Arons.
6 Ambos eran justos delante de Dios y vivían de manera irreprochable según todos los Mandamientos y Ordenanzas del Señor.
Þau hjón voru bæði guðrækin og leituðust við að halda boðorð Guðs óaðfinnanlega.
7 No tenían hijos, porque Elisabet era estéril, y ambos de edad avanzada.
Þau voru barnlaus – Elísabet gat ekki átt börn – og auk þess orðin roskin.
8 Aconteció que al ministrar él como sacerdote delante de Dios,
Dag nokkurn þegar Sakaría var að sinna störfum sínum í musterinu – flokkur hans var einmitt á vakt þá vikuna – féll það í hlut hans að fara inn í musterið og brenna reykelsi frammi fyrir Drottni.
9 en el turno de su clase de oficio sacerdotal, cuando entró en el Santuario del Señor, le cayó en suerte ofrecer una ofrenda de incienso.
10 Todo el pueblo hablaba con Dios afuera a la hora del incienso.
Eins og ávallt er reykelsisfórnin fór fram, stóð fjöldi fólks fyrir utan musterið á bæn.
11 Entonces se le apareció en pie un ángel del Señor a [la] derecha del altar del incienso.
Allt í einu sá Sakaría engil standa hægra megin við reykelsisaltarið. Honum varð hverft við og hann varð mjög hræddur.
12 Cuando Zacarías [lo] vio se perturbó y se llenó de temor.
13 Pero el ángel le dijo: No temas, Zacarías, porque fue oída tu conversación con Dios. Tu esposa Elisabet te dará a luz un hijo y lo llamarás Juan.
Engillinn sagði: „Sakaría, vertu óhræddur! Ég kem til að segja þér að Guð hefur heyrt bæn þína. Konan þín, hún Elísabet, mun fæða þér son! Þú skalt láta hann heita Jóhannes.
14 Será para ti gozo y alegría, y muchos se regocijarán por su nacimiento,
Fæðing hans mun verða ykkur báðum mikið gleðiefni og margir munu samgleðjast ykkur,
15 porque será grande delante del Señor. No beberá vino ni licor, y será lleno del Espíritu Santo aun desde el vientre de su madre.
því hann á eftir að verða einn af hetjum Guðs. Hann má aldrei snerta vín né sterka drykki, en þess í stað mun hann fyllast heilögum anda, meira að segja áður en hann fæðist!
16 Y muchos de los hijos de Israel volverán al Señor su Dios.
Hann mun snúa mörgum Gyðingum til Drottins, Guðs þeirra.
17 Éste irá delante del Señor con [el ]espíritu y poder de Elías, para volver corazones de padres a hijos, y de desobedientes a [la ]prudencia de [los ]justos, a fin de preparar un pueblo dispuesto para [el] Señor.
Hann verður mikilmenni og máttugur eins og Elía, hinn forni spámaður. Hann mun koma á undan Kristi, búa fólkið undir komu hans og kenna því að elska Drottin eins og forfeður þess gerðu, og lifa sem trúað fólk.“
18 Zacarías preguntó al ángel: ¿Cómo será esto? Porque yo y mi esposa somos ancianos.
Þá sagði Sakaría við engilinn: „Já, en þetta er útilokað! Ég er orðinn gamall og konan mín líka.“
19 Y el ángel le respondió: Yo soy Gabriel, el que está en la presencia de Dios, y fui enviado para hablar contigo y anunciarte estas Buenas Noticias.
Engillinn svaraði: „Ég er Gabríel! Ég stend frammi fyrir hásæti Guðs, sem sendi mig til að flytja þér þessar góðu fréttir
20 Por cierto, quedarás mudo y no podrás hablar hasta el día cuando sucedan estas cosas, por cuanto no creíste mis palabras, las cuales se cumplirán a su debido tiempo.
En fyrst þú trúðir mér ekki, munt þú verða mállaus þangað til barnið er fætt. Ég ábyrgist að orð mín munu rætast á sínum tíma.“
21 El pueblo esperaba a Zacarías y extrañaba que demoraba en el Santuario.
Fólkið beið eftir Sakaría og undraðist hve honum dvaldist í musterinu.
22 Cuando salió no podía hablarles. Comprendieron que había tenido una visión en el Santuario, porque les hablaba por señas y continuaba mudo.
Þegar hann kom út, gat hann ekkert sagt, og fólkið skildi af látbragði hans að hann hlyti að hafa séð sýn inni í musterinu.
23 Aconteció que al cumplirse los días de su ministerio, fue a su casa.
Eftir þetta dvaldist hann í musterinu sinn tíma og fór síðan heim.
24 Después de estos días, su esposa Elisabet concibió. Se recluyó cinco meses y decía:
Stuttu síðar varð Elísabet kona hans þunguð en hún leyndi því fyrstu fimm mánuðina.
25 Así hizo conmigo [el] Señor en los días cuando me miró para quitarme una afrenta entre [los] hombres.
„En hvað Drottinn er góður að leysa mig undan þeirri skömm að geta ekki átt barn!“hrópaði hún.
26 El sexto mes Dios envió al ángel Gabriel a Nazaret de Galilea,
Mánuði síðar sendi Guð engilinn Gabríel til meyjar sem María hét og bjó í þorpinu Nasaret í Galíleu. Hún var trúlofuð manni að nafni Jósef og var hann af ætt Davíðs konungs.
27 a una virgen comprometida con un hombre cuyo nombre era José, de la casa de David. El nombre de la virgen era María.
28 Cuando entró adonde estaba ella, dijo: ¡Regocíjate, muy favorecida! ¡El Señor está contigo!
Gabríel birtist henni og sagði: „Sæl, þú hin útvalda! Drottinn er með þér!“
29 Ella se turbó mucho por esta palabra y se preguntaba de qué clase sería esta salutación.
María varð undrandi og reyndi að skilja hvað engillinn ætti við.
30 Pero el ángel le dijo: ¡No temas, María, porque hallaste gracia ante Dios!
„Vertu ekki hrædd, María, “sagði engillinn, „Guð ætlar að blessa þig ríkulega.
31 Mira, concebirás y darás a luz un Hijo. Llamarás su Nombre Jesús.
Innan skamms munt þú verða barnshafandi og eignast dreng, sem þú skalt nefna Jesú.
32 Éste será grande y será llamado Hijo del Altísimo. [El] Señor Dios le dará el trono de David su antepasado.
Hann mun verða mikill og kallast sonur Guðs. Drottinn Guð mun gefa honum hásæti Davíðs konungs, ættföður hans,
33 Reinará sobre la casa de Jacob por los siglos y su reino no tendrá fin. (aiōn )
og hann mun ríkja yfir Ísrael að eilífu. Á ríki hans mun enginn endir verða!“ (aiōn )
34 Entonces María preguntó al ángel: ¿Cómo será esto? Porque no me he unido a un hombre.
„Hvernig má það vera?“spurði María, „ég hef ekki karlmanns kennt.“
35 El ángel le respondió: [El] Espíritu Santo vendrá sobre ti, y [el] poder del Altísimo te hará sombra, por lo cual también el Santo Ser que nacerá será llamado Hijo de Dios.
Engillinn svaraði: „Heilagur andi mun koma yfir þig og kraftur Guðs mun umlykja þig, barnið þitt verður því heilagt sonur Guðs.
36 Y mira, tu parienta Elisabet también concibió un hijo en su vejez, y éste es [el] sexto mes para la estéril.
Nú eru sex mánuðir síðan Elísabet frænka þín óbyrjan, eins og fólk kallaði hana – varð þunguð í elli sinni!
37 Porque para Dios ninguna cosa es imposible.
Guði er ekkert um megn.“
38 Entonces María contestó: Aquí está la esclava del Señor. Que se haga conmigo según tu palabra. Y el ángel se retiró.
Og María sagði: „Ég vil hlýða og þjóna Drottni. Verði allt eins og þú sagðir.“Þá hvarf engillinn.
39 En aquellos días, María fue de prisa a una ciudad en la región montañosa de Judá.
Nokkrum dögum síðar fór María til fjallaþorpsins í Júdeu þar sem Sakaría bjó og heimsótti Elísabetu.
40 Entró en la casa de Zacarías y saludó a Elisabet.
41 Aconteció que cuando Elisabet oyó el saludo de María, la criatura saltó en su vientre, y Elisabet fue llena del Espíritu Santo.
Þegar María heilsaði, tók barn Elísabetar viðbragð í kviði hennar og hún fylltist heilögum anda.
42 Y exclamó a gran voz: ¡Bendita tú entre [las] mujeres, y bendito el fruto de tu vientre!
Hún hrópaði upp í gleði sinni og sagði við Maríu: „Guð hefur blessað þig umfram allar aðrar konur, og barni þínu er ætluð hin æðsta blessun hans.
43 ¿Por qué se me [concede] que venga a mí la madre de mi Señor?
Hvílíkur heiður fyrir mig að móðir Drottins míns skuli heimsækja mig.
44 Porque mira, cuando la voz de tu saludo llegó a mis oídos, la criatura saltó de regocijo en mi vientre.
Um leið og þú komst inn og heilsaðir mér tók barnið mitt viðbragð af gleði!
45 ¡Inmensamente feliz la que creyó que se cumplirán las cosas que se le dijeron de parte del Señor!
Þú trúðir að Guð mundi standa við orð sín og þess vegna hefur hann ríkulega blessað þig.“
46 Entonces María exclamó: Mi alma engrandece al Señor,
Og María sagði: „Ó, ég lofa Drottin!
47 Y mi espíritu se regocija en Dios mi Salvador.
Ég gleðst í Guði, frelsara mínum.
48 Porque miró la humilde condición de su esclava, Pues ciertamente desde ahora Todas las generaciones me llamarán inmensamente feliz.
Hann mundi eftir lítilmótlegri ambátt sinni og héðan í frá munu allar kynslóðir tala um hvernig Guð blessaði mig.
49 Porque me concedió grandes cosas el Poderoso. ¡Santo es su Nombre!
Hann, hinn voldugi og heilagi, hefur gert mikla hluti fyrir mig.
50 Su misericordia es de generación a generación Para los que le temen.
Miskunn hans við þá sem trúa á hann, varir frá kynslóð til kynslóðar.
51 Hizo proeza con su brazo. Esparció a los soberbios en la intención de su corazón.
Hann hefur unnið stórvirki með mætti sínum og tvístrað hinum stoltu og drambsömu.
52 Derribó de [sus] tronos a los poderosos, Y exaltó a los humildes.
Hann hefur steypt höfðingjum úr hásætum og upphafið auðmjúka.
53 A los que tienen hambre colmó de bienes, Y a los ricos envió vacíos.
Hann hefur mettað hungraða gæðum og látið ríka fara tómhenta frá sér.
54 Al recordar [su] misericordia Ayudó a Israel su esclavo,
Hann hefur hjálpað þjóni sínum, Ísrael, og ekki gleymt loforðum sínum.
55 Como habló a nuestros antepasados, A Abraham y a su descendencia para siempre. (aiōn )
Hann lofaði feðrum okkar – Abraham og afkomendum hans – að sýna þeim miskunn að eilífu.“ (aiōn )
56 María permaneció con ella como tres meses, y regresó a su casa.
Eftir þetta dvaldist María hjá Elísabetu í þrjá mánuði, en að því búnu hélt hún heim.
57 Entonces se le cumplió a Elisabet el tiempo del parto y dio a luz un hijo.
Þegar meðgöngutíma Elísabetar lauk, fæddi hún son.
58 Sus vecinos y parientes oyeron que [el] Señor engrandeció su misericordia, y se gozaban con ella.
Vinir og ættingjar fréttu fljótt hve góður Drottinn hafði verið Elísabetu og samglöddust henni.
59 Sucedió que al octavo día fueron a circuncidar al niño, y lo llamaban Zacarías, con el nombre de su padre.
Þegar barnið var átta daga gamalt komu þeir til að vera viðstaddir umskurnina. Allir gerðu ráð fyrir að drengurinn yrði látinn heita Sakaría eftir föður sínum,
60 Pero intervino su madre: ¡No, se llamará Juan!
en Elísabet sagði: „Nei, hann á að heita Jóhannes.“
61 Y le dijeron: Nadie hay de tu familia que tenga ese nombre.
„Hvers vegna?“spurði fólkið undrandi, „það er enginn með því nafni í allri fjölskyldunni!“
62 Por señas le preguntaban a su padre cómo deseaba llamarlo.
Faðir barnsins var síðan spurður með bendingum hvað barnið ætti að heita.
63 Entonces él pidió una tablilla y escribió: Juan es su nombre. Y todos se asombraron.
Hann bað um spjald og skrifaði á það, öllum til mikillar furðu: „Nafn hans er Jóhannes.“
64 Al instante fue abierta su boca, y su lengua hablaba y bendecía a Dios.
Á sama andartaki fékk hann málið og lofaði Guð.
65 Hubo un temor en todos los que vivían alrededor de ellos, y en toda la región montañosa de Judea se comentaban todas estas cosas.
Nágrannarnir urðu undrandi og fréttin um þetta barst um alla fjallabyggð Júdeu.
66 Todos los que [las] oían [las] tenían en su corazón y decían: ¿Quién, pues, será este niño? Porque [la] mano del Señor ciertamente estaba con él.
Þeir sem heyrðu þetta, veltu því vandlega fyrir sér og sögðu: „Hvað skyldi verða úr þessu barni? Hönd Drottins er greinilega með því á sérstakan hátt.“
67 Y su padre Zacarías fue lleno del Espíritu Santo y profetizó:
Sakaría, faðir drengsins, fylltist heilögum anda og spáði:
68 Bendito el Señor Dios de Israel, Quien visitó y redimió a su pueblo.
„Lofaður sé Drottinn, Guð Ísraels, því hann hefur vitjað þjóðar sinnar til að bjarga henni.
69 Nos levantó un Cuerno de salvación En [la] casa de David su esclavo.
Hann gefur okkur máttugan frelsara af ætt Davíðs konungs, þjóns síns,
70 Como habló por boca de sus santos profetas, desde tiempo antiguo: (aiōn )
eins og hinir heilögu spámenn höfðu sagt fyrir, (aiōn )
71 Salvación de nuestros enemigos Y de [la] mano de todos los que nos aborrecen,
til að frelsa okkur undan óvinum okkar og öllum þeim sem hata okkur.
72 Para tener misericordia con nuestros antepasados Y recordar su santo Pacto.
Hann sýndi forfeðrum okkar miskunn og minntist síns heilaga loforðs, sem hann gaf Abraham, að frelsa okkur frá óvinum okkar,
73 El juramento que hizo a nuestro antepasado Abraham
74 De librarnos de mano de [los] enemigos, Y concedernos que le sirvamos sin temor
75 En santidad y justicia delante de Él Todos nuestros días.
helga okkur og gera okkur hæf til að dvelja hjá sér að eilífu.
76 ¡Y tú, niño, serás llamado profeta del Altísimo! Porque irás delante del Señor Para preparar sus caminos
Þú, sonur minn, verður kallaður spámaður almáttugs Guðs, því þú munt ryðja Kristi veg.
77 Y dar conocimiento de salvación Y perdón de pecados a su pueblo,
Þú munt veita fólkinu þekkingu á hjálpræðinu og fyrirgefningu syndanna.
78 A causa de [la] entrañable misericordia de nuestro Dios Con la cual la Aurora nos visitará desde [lo] alto,
Þessu mun kærleikur Guðs og miskunn koma til leiðar, hann sendir okkur ljós sitt.
79 A fin de dar luz a los que viven en oscuridad y sombra de muerte, Y guiar nuestros pies hacia [el] camino de paz.
Það mun lýsa þeim er sitja í myrkri og skugga dauðans, og leiða okkur á friðarveg.“
80 Y el niño crecía y se fortalecía en espíritu, y estuvo en los lugares despoblados hasta [el] día de su manifestación a Israel.
Og drengurinn óx og Guð styrkti hann. Þegar hann hafði aldur til, fór hann út í óbyggðina og dvaldist þar þangað til hann hóf starf sitt meðal þjóðarinnar.