San Lucas 1
1 Puesto que muchos han tratado de poner en orden un relato de las cosas completamente ciertas entre nosotros,
Kad već mnogi poduzeše sastaviti izvješće o događajima koji se ispuniše među nama -
2 como nos las transmitieron los que desde el principio fueron testigos oculares y servidores de la Palabra,
kako nam to predadoše oni koji od početka bijahu očevici i sluge Riječi -
3 a mí también me pareció bien, después de investigar con diligencia todas las cosas desde el principio, escribírtelas en orden, excelentísimo Teófilo,
pošto sam sve, od početka, pomno ispitao, naumih i ja tebi, vrli Teofile, sve po redu napisati
4 para que conozcas exactamente la verdad con respecto a las cosas en las cuales fuiste instruido.
da se tako osvjedočiš o pouzdanosti svega u čemu si poučen.
5 Hubo en los días de Herodes, rey de Judea, un sacerdote llamado Zacarías, de la clase de Abías. Su esposa Elisabet era de la descendencia de Aarón.
U dane Heroda, kralja judejskoga, bijaše neki svećenik imenom Zaharija iz razreda Abijina. Žena mu bijaše od kćeri Aronovih, a ime joj Elizabeta.
6 Ambos eran justos delante de Dios y vivían de manera irreprochable según todos los Mandamientos y Ordenanzas del Señor.
Oboje bijahu pravedni pred Bogom: živjeli su besprijekorno po svim zapovijedima i odredbama Gospodnjim.
7 No tenían hijos, porque Elisabet era estéril, y ambos de edad avanzada.
No nisu imali djeteta jer Elizabeta bijaše nerotkinja, a oboje već poodmakle dobi.
8 Aconteció que al ministrar él como sacerdote delante de Dios,
Dok je Zaharija jednom po redu svoga razreda obavljao svećeničku službu pred Bogom,
9 en el turno de su clase de oficio sacerdotal, cuando entró en el Santuario del Señor, le cayó en suerte ofrecer una ofrenda de incienso.
ždrijebom ga zapade po bogoslužnom običaju da uđe u Svetište Gospodnje i prinese kad.
10 Todo el pueblo hablaba con Dios afuera a la hora del incienso.
Za vrijeme kađenice sve je ono mnoštvo naroda vani molilo.
11 Entonces se le apareció en pie un ángel del Señor a [la] derecha del altar del incienso.
A njemu se ukaza anđeo Gospodnji. Stajao je s desne strane kadionoga žrtvenika.
12 Cuando Zacarías [lo] vio se perturbó y se llenó de temor.
Ugledavši ga, Zaharija se prepade i strah ga spopade.
13 Pero el ángel le dijo: No temas, Zacarías, porque fue oída tu conversación con Dios. Tu esposa Elisabet te dará a luz un hijo y lo llamarás Juan.
No anđeo mu reče: “Ne boj se, Zaharija! Uslišana ti je molitva: žena će ti Elizabeta roditi sina. Nadjenut ćeš mu ime Ivan.
14 Será para ti gozo y alegría, y muchos se regocijarán por su nacimiento,
Bit će ti radost i veselje i rođenje će njegovo mnoge obradovati.
15 porque será grande delante del Señor. No beberá vino ni licor, y será lleno del Espíritu Santo aun desde el vientre de su madre.
Bit će doista velik pred Gospodinom. Ni vina ni drugoga opojnog pića neće piti. Duha Svetoga bit će pun već od majčine utrobe.
16 Y muchos de los hijos de Israel volverán al Señor su Dios.
Mnoge će sinove Izraelove obratiti Gospodinu, Bogu njihovu.
17 Éste irá delante del Señor con [el ]espíritu y poder de Elías, para volver corazones de padres a hijos, y de desobedientes a [la ]prudencia de [los ]justos, a fin de preparar un pueblo dispuesto para [el] Señor.
Ići će pred njim u duhu i sili Ilijinoj da obrati srce otaca k sinovima i nepokorne k razumnosti pravednih te spremi Gospodinu narod pripravan.”
18 Zacarías preguntó al ángel: ¿Cómo será esto? Porque yo y mi esposa somos ancianos.
Nato Zaharija reče anđelu: “Po čemu ću ja to razaznati. Ta star sam i žena mi poodmakle dobi.”
19 Y el ángel le respondió: Yo soy Gabriel, el que está en la presencia de Dios, y fui enviado para hablar contigo y anunciarte estas Buenas Noticias.
Anđeo mu odgovori: “Ja sam Gabriel koji stojim pred Bogom. Poslan sam da govorim s tobom i da ti donesem ovu radosnu poruku.
20 Por cierto, quedarás mudo y no podrás hablar hasta el día cuando sucedan estas cosas, por cuanto no creíste mis palabras, las cuales se cumplirán a su debido tiempo.
I evo, budući da nisi povjerovao mojim riječima, koje će se ispuniti u svoje vrijeme, zanijemjet ćeš i nećeš moći govoriti do dana dok se to ne zbude.”
21 El pueblo esperaba a Zacarías y extrañaba que demoraba en el Santuario.
Narod je iščekivao Zahariju i čudio se što se toliko zadržao u Svetištu.
22 Cuando salió no podía hablarles. Comprendieron que había tenido una visión en el Santuario, porque les hablaba por señas y continuaba mudo.
Kad je napokon izašao, nije im mogao ništa reći pa zaključiše da je u Svetištu imao viđenje. Nastojao im se doduše izraziti znakovima, ali osta nijem.
23 Aconteció que al cumplirse los días de su ministerio, fue a su casa.
Kad se navršiše dani njegove službe, otiđe kući.
24 Después de estos días, su esposa Elisabet concibió. Se recluyó cinco meses y decía:
Nakon tih dana zatrudnje Elizabeta, njegova žena. Krila se pet mjeseci govoreći:
25 Así hizo conmigo [el] Señor en los días cuando me miró para quitarme una afrenta entre [los] hombres.
“Evo, to mi je učinio Gospodin u dane kad mu se svidje skinuti s mene sramotu među ljudima.”
26 El sexto mes Dios envió al ángel Gabriel a Nazaret de Galilea,
U šestome mjesecu posla Bog anđela Gabriela u galilejski grad imenom Nazaret
27 a una virgen comprometida con un hombre cuyo nombre era José, de la casa de David. El nombre de la virgen era María.
k djevici zaručenoj s mužem koji se zvao Josip iz doma Davidova; a djevica se zvala Marija.
28 Cuando entró adonde estaba ella, dijo: ¡Regocíjate, muy favorecida! ¡El Señor está contigo!
Anđeo uđe k njoj i reče: “Zdravo, milosti puna! Gospodin s tobom!”
29 Ella se turbó mucho por esta palabra y se preguntaba de qué clase sería esta salutación.
Na tu se riječ ona smete i stade razmišljati kakav bi to bio pozdrav.
30 Pero el ángel le dijo: ¡No temas, María, porque hallaste gracia ante Dios!
No anđeo joj reče: “Ne boj se, Marijo! Ta našla si milost u Boga.
31 Mira, concebirás y darás a luz un Hijo. Llamarás su Nombre Jesús.
Evo, začet ćeš i roditi sina i nadjenut ćeš mu ime Isus.
32 Éste será grande y será llamado Hijo del Altísimo. [El] Señor Dios le dará el trono de David su antepasado.
On će biti velik i zvat će se Sin Svevišnjega. Njemu će Gospodin Bog dati prijestolje Davida, oca njegova,
i kraljevat će nad domom Jakovljevim uvijeke i njegovu kraljevstvu neće biti kraja.” (aiōn g165)
34 Entonces María preguntó al ángel: ¿Cómo será esto? Porque no me he unido a un hombre.
Nato će Marija anđelu: “Kako će to biti kad ja muža ne poznajem?”
35 El ángel le respondió: [El] Espíritu Santo vendrá sobre ti, y [el] poder del Altísimo te hará sombra, por lo cual también el Santo Ser que nacerá será llamado Hijo de Dios.
Anđeo joj odgovori: “Duh Sveti sići će na te i sila će te Svevišnjega osjeniti. Zato će to čedo i biti sveto, Sin Božji.
36 Y mira, tu parienta Elisabet también concibió un hijo en su vejez, y éste es [el] sexto mes para la estéril.
A evo tvoje rođakinje Elizabete: i ona u starosti svojoj zače sina. I njoj, nerotkinjom prozvanoj, ovo je već šesti mjesec.
37 Porque para Dios ninguna cosa es imposible.
Ta Bogu ništa nije nemoguće!”
38 Entonces María contestó: Aquí está la esclava del Señor. Que se haga conmigo según tu palabra. Y el ángel se retiró.
Nato Marija reče: “Evo službenice Gospodnje, neka mi bude po tvojoj riječi!” I anđeo otiđe od nje.
39 En aquellos días, María fue de prisa a una ciudad en la región montañosa de Judá.
Tih dana usta Marija i pohiti u Gorje, u grad Judin.
40 Entró en la casa de Zacarías y saludó a Elisabet.
Uđe u Zaharijinu kuću i pozdravi Elizabetu.
41 Aconteció que cuando Elisabet oyó el saludo de María, la criatura saltó en su vientre, y Elisabet fue llena del Espíritu Santo.
Čim Elizabeta začu Marijin pozdrav, zaigra joj čedo u utrobi. I napuni se Elizabeta Duha Svetoga
42 Y exclamó a gran voz: ¡Bendita tú entre [las] mujeres, y bendito el fruto de tu vientre!
i povika iz svega glasa: “Blagoslovljena ti među ženama i blagoslovljen plod utrobe tvoje!
43 ¿Por qué se me [concede] que venga a mí la madre de mi Señor?
Ta otkuda meni da mi dođe majka Gospodina mojega?
44 Porque mira, cuando la voz de tu saludo llegó a mis oídos, la criatura saltó de regocijo en mi vientre.
Gledaj samo! Tek što mi do ušiju doprije glas pozdrava tvojega, zaigra mi od radosti čedo u utrobi.
45 ¡Inmensamente feliz la que creyó que se cumplirán las cosas que se le dijeron de parte del Señor!
Blažena ti što povjerova da će se ispuniti što ti je rečeno od Gospodina!”
46 Entonces María exclamó: Mi alma engrandece al Señor,
Tada Marija reče: “Veliča duša moja Gospodina,
47 Y mi espíritu se regocija en Dios mi Salvador.
klikće duh moj u Bogu, mome Spasitelju,
48 Porque miró la humilde condición de su esclava, Pues ciertamente desde ahora Todas las generaciones me llamarán inmensamente feliz.
što pogleda na neznatnost službenice svoje: odsad će me, evo, svi naraštaji zvati blaženom.
49 Porque me concedió grandes cosas el Poderoso. ¡Santo es su Nombre!
Jer velika mi djela učini Svesilni, sveto je ime njegovo!
50 Su misericordia es de generación a generación Para los que le temen.
Od koljena do koljena dobrota je njegova nad onima što se njega boje.
51 Hizo proeza con su brazo. Esparció a los soberbios en la intención de su corazón.
Iskaza snagu mišice svoje, rasprši oholice umišljene.
52 Derribó de [sus] tronos a los poderosos, Y exaltó a los humildes.
Silne zbaci s prijestolja, a uzvisi neznatne.
53 A los que tienen hambre colmó de bienes, Y a los ricos envió vacíos.
Gladne napuni dobrima, a bogate otpusti prazne.
54 Al recordar [su] misericordia Ayudó a Israel su esclavo,
Prihvati Izraela, slugu svoga, kako obeća ocima našim:
spomenuti se dobrote svoje prema Abrahamu i potomstvu njegovu dovijeka.” (aiōn g165)
56 María permaneció con ella como tres meses, y regresó a su casa.
Marija osta s Elizabetom oko tri mjeseca, a onda se vrati kući.
57 Entonces se le cumplió a Elisabet el tiempo del parto y dio a luz un hijo.
Elizabeti se međutim navršilo vrijeme da rodi. I porodi sina.
58 Sus vecinos y parientes oyeron que [el] Señor engrandeció su misericordia, y se gozaban con ella.
Kad su njezini susjedi i rođaci čuli da joj Gospodin obilno iskaza dobrotu, radovahu se s njome.
59 Sucedió que al octavo día fueron a circuncidar al niño, y lo llamaban Zacarías, con el nombre de su padre.
Osmoga se dana okupe da obrežu dječaka. Htjedoše ga prozvati imenom njegova oca - Zaharija,
60 Pero intervino su madre: ¡No, se llamará Juan!
no mati se njegova usprotivi: “Nipošto, nego zvat će se Ivan!”
61 Y le dijeron: Nadie hay de tu familia que tenga ese nombre.
Rekoše joj na to: “Ta nikoga nema od tvoje rodbine koji bi se tako zvao.”
62 Por señas le preguntaban a su padre cómo deseaba llamarlo.
Tada znakovima upitaju oca kojim ga imenom želi prozvati.
63 Entonces él pidió una tablilla y escribió: Juan es su nombre. Y todos se asombraron.
On zaiska pločicu i napisa “Ivan mu je ime!” Svi se začude,
64 Al instante fue abierta su boca, y su lengua hablaba y bendecía a Dios.
a njemu se umah otvoriše usta i jezik te progovori blagoslivljajući Boga.
65 Hubo un temor en todos los que vivían alrededor de ellos, y en toda la región montañosa de Judea se comentaban todas estas cosas.
Strah obuze sve njihove susjede, a po svem su se Gorju judejskom razglašavali svi ti događaji.
66 Todos los que [las] oían [las] tenían en su corazón y decían: ¿Quién, pues, será este niño? Porque [la] mano del Señor ciertamente estaba con él.
I koji su god čuli, razmišljahu o tome pitajući se: “Što li će biti od ovoga djeteta?” Uistinu, ruka Gospodnja bijaše s njime.
67 Y su padre Zacarías fue lleno del Espíritu Santo y profetizó:
A Zaharija, otac njegov, napuni se Duha Svetoga i stade prorokovati:
68 Bendito el Señor Dios de Israel, Quien visitó y redimió a su pueblo.
“Blagoslovljen Gospodin Bog Izraelov, što pohodi i otkupi narod svoj!
69 Nos levantó un Cuerno de salvación En [la] casa de David su esclavo.
Podiže nam snagu spasenja u domu Davida, sluge svojega,
kao što obeća na usta svetih proroka svojih odvijeka: (aiōn g165)
71 Salvación de nuestros enemigos Y de [la] mano de todos los que nos aborrecen,
spasiti nas od neprijatelja naših i od ruke sviju koji nas mrze;
72 Para tener misericordia con nuestros antepasados Y recordar su santo Pacto.
iskazati dobrotu ocima našim i sjetiti se svetog Saveza svojega,
73 El juramento que hizo a nuestro antepasado Abraham
zakletve kojom se zakle Abrahamu, ocu našemu: da će nam dati
74 De librarnos de mano de [los] enemigos, Y concedernos que le sirvamos sin temor
te mu, izbavljeni iz ruku neprijatelja, služimo bez straha
75 En santidad y justicia delante de Él Todos nuestros días.
u svetosti i pravednosti pred njim u sve dane svoje.
76 ¡Y tú, niño, serás llamado profeta del Altísimo! Porque irás delante del Señor Para preparar sus caminos
A ti, dijete, prorok ćeš se Svevišnjega zvati jer ćeš ići pred Gospodinom da mu pripraviš putove,
77 Y dar conocimiento de salvación Y perdón de pecados a su pueblo,
da pružiš spoznaju spasenja narodu njegovu po otpuštenju grijeha njihovih,
78 A causa de [la] entrañable misericordia de nuestro Dios Con la cual la Aurora nos visitará desde [lo] alto,
darom premilosrdnog srca Boga našega po kojem će nas pohoditi Mlado sunce s visine
79 A fin de dar luz a los que viven en oscuridad y sombra de muerte, Y guiar nuestros pies hacia [el] camino de paz.
da obasja one što sjede u tmini i sjeni smrtnoj, da upravi noge naše na put mira.”
80 Y el niño crecía y se fortalecía en espíritu, y estuvo en los lugares despoblados hasta [el] día de su manifestación a Israel.
Dječak je međutim rastao i duhom jačao. Boravio je u pustinji sve do dana svoga javnog nastupa pred Izraelom.
