< San Lucas 6 >
1 Un sábado, Él pasó por los sembrados. Los discípulos arrancaban espigas, las restregaban con las manos y comían.
អចរញ្ច បវ៌្វណោ ទ្វិតីយទិនាត៑ បរំ ប្រថមវិឝ្រាមវារេ ឝស្យក្ឞេត្រេណ យីឝោគ៌មនកាលេ តស្យ ឝិឞ្យាះ កណិឝំ ឆិត្ត្វា ករេឞុ មទ៌្ទយិត្វា ខាទិតុមារេភិរេ។
2 Y algunos de los fariseos dijeron: ¿Por qué hacen [ustedes] lo que no es lícito los sábados?
តស្មាត៑ កិយន្តះ ផិរូឝិនស្តានវទន៑ វិឝ្រាមវារេ យត៑ កម៌្ម ន កត៌្តវ្យំ តត៑ កុតះ កុរុថ?
3 Jesús les preguntó: ¿Ni siquiera leyeron lo que hizo David cuando él y sus hombres tuvieron hambre?
យីឝុះ ប្រត្យុវាច ទាយូទ៑ តស្យ សង្គិនឝ្ច ក្ឞុធាត៌្តាះ កិំ ចក្រុះ ស កថម៑ ឦឝ្វរស្យ មន្ទិរំ ប្រវិឝ្យ
4 Él entró en la Casa de Dios y tomó los Panes de la Presentación, de los cuales no es lícito comer sino solo a los sacerdotes. Comió y dio a los que estaban con él.
យេ ទឝ៌នីយាះ បូបា យាជកាន៑ វិនាន្យស្យ កស្យាប្យភោជនីយាស្តានានីយ ស្វយំ ពុភជេ សង្គិភ្យោបិ ទទៅ តត៑ កិំ យុឞ្មាភិះ កទាបិ នាបាឋិ?
5 El Hijo del Hombre es Señor del sábado.
បឝ្ចាត៑ ស តានវទត៑ មនុជសុតោ វិឝ្រាមវារស្យាបិ ប្រភុ រ្ភវតិ។
6 Otro sábado Él entró en la congregación a enseñar. Estaba allí un hombre que tenía [la] mano derecha paralizada.
អនន្តរម៑ អន្យវិឝ្រាមវារេ ស ភជនគេហំ ប្រវិឝ្យ សមុបទិឝតិ។ តទា តត្ស្ថានេ ឝុឞ្កទក្ឞិណករ ឯកះ បុមាន៑ ឧបតស្ថិវាន៑។
7 Los escribas y los fariseos lo observaban atentamente para ver si sanaba en sábado, a fin de hallar de qué acusarlo.
តស្មាទ៑ អធ្យាបកាះ ផិរូឝិនឝ្ច តស្មិន៑ ទោឞមារោបយិតុំ ស វិឝ្រាមវារេ តស្យ ស្វាស្ថ្យំ ករោតិ នវេតិ ប្រតីក្ឞិតុមារេភិរេ។
8 Pero Él sabía lo que pensaban y mandó al hombre que tenía la mano paralizada: Levántate. Ponte en medio. Y se puso en pie.
តទា យីឝុស្តេឞាំ ចិន្តាំ វិទិត្វា តំ ឝុឞ្កករំ បុមាំសំ ប្រោវាច, ត្វមុត្ថាយ មធ្យស្ថានេ តិឞ្ឋ។
9 Entonces Jesús les preguntó: ¿Es lícito en sábado hacer el bien o el mal? ¿Salvar una vida o quitarla?
តស្មាត៑ តស្មិន៑ ឧត្ថិតវតិ យីឝុស្តាន៑ វ្យាជហារ, យុឞ្មាន៑ ឥមាំ កថាំ ប្ឫច្ឆាមិ, វិឝ្រាមវារេ ហិតម៑ អហិតំ វា, ប្រាណរក្ឞណំ ប្រាណនាឝនំ វា, ឯតេឞាំ កិំ កម៌្មករណីយម៑?
10 Al mirar a todos alrededor, dijo: Extiende tu mano. El hombre lo hizo, y su mano fue restaurada.
បឝ្ចាត៑ ចតុទ៌ិក្ឞុ សវ៌្វាន៑ វិលោក្យ តំ មានវំ ពភាឞេ, និជករំ ប្រសារយ; តតស្តេន តថា ក្ឫត ឥតរករវត៑ តស្យ ហស្តះ ស្វស្ថោភវត៑។
11 Pero ellos se llenaron de ira y discutían qué hacer a Jesús.
តស្មាត៑ តេ ប្រចណ្ឌកោបាន្វិតា យីឝុំ កិំ ករិឞ្យន្តីតិ បរស្បរំ ប្រមន្ត្រិតាះ។
12 En aquellos días Él subió a la montaña para hablar con Dios, y pasó toda la noche en la conversación con Dios.
តតះ បរំ ស បវ៌្វតមារុហ្យេឝ្វរមុទ្ទិឝ្យ ប្រាត៌្ហយមានះ ក្ឫត្ស្នាំ រាត្រិំ យាបិតវាន៑។
13 Cuando amaneció llamó a sus discípulos y escogió a 12 de ellos, a quienes llamó apóstoles:
អថ ទិនេ សតិ ស សវ៌្វាន៑ ឝិឞ្យាន៑ អាហូតវាន៑ តេឞាំ មធ្យេ
14 a Simón, a quien llamó Pedro, a su hermano Andrés, también a Jacobo, Juan, Felipe, Bartolomé,
បិតរនាម្នា ខ្យាតះ ឝិមោន៑ តស្យ ភ្រាតា អាន្ទ្រិយឝ្ច យាកូព៑ យោហន៑ ច ផិលិប៑ ពត៌្ហលមយឝ្ច
15 Mateo, Tomás, Jacobo, [hijo] de Alfeo, Simón el Zelote,
មថិះ ថោមា អាល្ផីយស្យ បុត្រោ យាកូព៑ ជ្វលន្តនាម្នា ខ្យាតះ ឝិមោន្
16 Judas, [hijo] de Jacobo, y Judas Iscariote el traidor.
ច យាកូពោ ភ្រាតា យិហូទាឝ្ច តំ យះ បរករេឞុ សមប៌យិឞ្យតិ ស ឦឞ្ករីយោតីយយិហូទាឝ្ចៃតាន៑ ទ្វាទឝ ជនាន៑ មនោនីតាន៑ ក្ឫត្វា ស ជគ្រាហ តថា ប្រេរិត ឥតិ តេឞាំ នាម ចការ។
17 Bajó con ellos y se detuvo en un lugar plano. Una multitud de sus discípulos y del pueblo de Judea, Jerusalén y de la región costera de Tiro y Sidón,
តតះ បរំ ស តៃះ សហ បវ៌្វតាទវរុហ្យ ឧបត្យកាយាំ តស្ថៅ តតស្តស្យ ឝិឞ្យសង្ឃោ យិហូទាទេឝាទ៑ យិរូឝាលមឝ្ច សោរះ សីទោនឝ្ច ជលធេ រោធសោ ជននិហាឝ្ច ឯត្យ តស្យ កថាឝ្រវណាត៌្ហំ រោគមុក្ត្យត៌្ហញ្ច តស្យ សមីបេ តស្ថុះ។
18 acudió a oírlo y para que los sanara. Y los atormentados por espíritus impuros también eran sanados.
អមេធ្យភូតគ្រស្តាឝ្ច តន្និកដមាគត្យ ស្វាស្ថ្យំ ប្រាបុះ។
19 Toda la multitud procuraba tocarlo, porque salía poder de Él y sanaba a todos.
សវ៌្វេឞាំ ស្វាស្ថ្យករណប្រភាវស្យ ប្រកាឝិតត្វាត៑ សវ៌្វេ លោកា ឯត្យ តំ ស្ប្រឞ្ដុំ យេតិរេ។
20 Al levantar sus ojos hacia sus discípulos, decía: Inmensamente felices los pobres, porque de ustedes es el reino de Dios.
បឝ្ចាត៑ ស ឝិឞ្យាន៑ ប្រតិ ទ្ឫឞ្ដិំ កុត្វា ជគាទ, ហេ ទរិទ្រា យូយំ ធន្យា យត ឦឝ្វរីយេ រាជ្យេ វោៜធិការោស្តិ។
21 Inmensamente felices los que ahora tienen hambre, porque serán saciados. Inmensamente felices ustedes, los que ahora lloran, porque reirán.
ហេ អធុនា ក្ឞុធិតលោកា យូយំ ធន្យា យតោ យូយំ តប៌្ស្យថ; ហេ ឥហ រោទិនោ ជនា យូយំ ធន្យា យតោ យូយំ ហសិឞ្យថ។
22 Inmensamente felices serán cuando los hombres los aborrezcan, cuando los excluyan, insulten y rechacen su nombre por causa del Hijo del Hombre.
យទា លោកា មនុឞ្យសូនោ រ្នាមហេតោ រ្យុឞ្មាន៑ ឫតីយិឞ្យន្តេ ប្ឫថក៑ ក្ឫត្វា និន្ទិឞ្យន្តិ, អធមានិវ យុឞ្មាន៑ ស្វសមីបាទ៑ ទូរីករិឞ្យន្តិ ច តទា យូយំ ធន្យាះ។
23 Ese día regocíjense y salten, porque su recompensa será grande en el cielo, pues sus antepasados trataban así a los profetas.
ស្វគ៌េ យុឞ្មាកំ យថេឞ្ដំ ផលំ ភវិឞ្យតិ, ឯតទត៌្ហំ តស្មិន៑ ទិនេ ប្រោល្លសត អានន្ទេន ន្ឫត្យត ច, តេឞាំ បូវ៌្វបុរុឞាឝ្ច ភវិឞ្យទ្វាទិនះ ប្រតិ តថៃវ វ្យវាហរន៑។
24 Pero ¡ay de ustedes los ricos, porque [ya] tienen su consuelo!
កិន្តុ ហា ហា ធនវន្តោ យូយំ សុខំ ប្រាប្នុត។ ហន្ត បរិត្ឫប្តា យូយំ ក្ឞុធិតា ភវិឞ្យថ;
25 ¡Ay de ustedes, los que están saciados, porque tendrán hambre! ¡Ay de los que ahora ríen, porque lamentarán y llorarán!
ឥហ ហសន្តោ យូយំ វត យុឞ្មាភិះ ឝោចិតវ្យំ រោទិតវ្យញ្ច។
26 ¡Ay, cuando todos los hombres digan bien de ustedes, porque así hacían sus antepasados con los falsos profetas!
សវ៌្វៃលាកៃ រ្យុឞ្មាកំ សុខ្យាតៅ ក្ឫតាយាំ យុឞ្មាកំ ទុគ៌តិ រ្ភវិឞ្យតិ យុឞ្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞា ម្ឫឞាភវិឞ្យទ្វាទិនះ ប្រតិ តទ្វត៑ ក្ឫតវន្តះ។
27 Pero a ustedes quienes me oyen [les] digo: Amen a sus enemigos, hagan bien a los que los aborrecen,
ហេ ឝ្រោតារោ យុឞ្មភ្យមហំ កថយាមិ, យូយំ ឝត្រុឞុ ប្រីយធ្វំ យេ ច យុឞ្មាន៑ ទ្វិឞន្តិ តេឞាមបិ ហិតំ កុរុត។
28 bendigan a los que los maldicen, hablen con Dios a favor de los que los maltratan.
យេ ច យុឞ្មាន៑ ឝបន្តិ តេភ្យ អាឝិឞំ ទត្ត យេ ច យុឞ្មាន៑ អវមន្យន្តេ តេឞាំ មង្គលំ ប្រាត៌្ហយធ្វំ។
29 Al que te golpea en la mejilla, preséntale también la otra, y al que te quita la ropa externa, no [le] retengas la interna.
យទិ កឝ្ចិត៑ តវ កបោលេ ចបេដាឃាតំ ករោតិ តហ៌ិ តំ ប្រតិ កបោលម៑ អន្យំ បរាវត៌្ត្យ សម្មុខីកុរុ បុនឝ្ច យទិ កឝ្ចិត៑ តវ គាត្រីយវស្ត្រំ ហរតិ តហ៌ិ តំ បរិធេយវស្ត្រម៑ អបិ គ្រហីតុំ មា វារយ។
30 A todo el que te pide dale, y al que te quite lo tuyo no [le] reclames.
យស្ត្វាំ យាចតេ តស្មៃ ទេហិ, យឝ្ច តវ សម្បត្តិំ ហរតិ តំ មា យាចស្វ។
31 Traten a los demás como desean que los traten a ustedes.
បរេភ្យះ ស្វាន៑ ប្រតិ យថាចរណម៑ អបេក្ឞធ្វេ បរាន៑ ប្រតិ យូយមបិ តថាចរត។
32 Pues si aman a los que los aman, ¿qué mérito tienen? ¡Aun los pecadores aman a los que los aman!
យេ ជនា យុឞ្មាសុ ប្រីយន្តេ កេវលំ តេឞុ ប្រីយមាណេឞុ យុឞ្មាកំ កិំ ផលំ? បាបិលោកា អបិ ស្វេឞុ ប្រីយមាណេឞុ ប្រីយន្តេ។
33 Cuando hagan bien a los que les hacen bien, ¿qué mérito tienen? Los pecadores hacen lo mismo.
យទិ ហិតការិណ ឯវ ហិតំ កុរុថ តហ៌ិ យុឞ្មាកំ កិំ ផលំ? បាបិលោកា អបិ តថា កុវ៌្វន្តិ។
34 Cuando presten a aquellos de quienes esperan recibir, ¿qué mérito tienen? Los pecadores también se prestan entre ellos para recibir la misma cantidad.
យេភ្យ ឫណបរិឝោធស្យ ប្រាប្តិប្រត្យាឝាស្តេ កេវលំ តេឞុ ឫណេ សមប៌ិតេ យុឞ្មាកំ កិំ ផលំ? បុនះ ប្រាប្ត្យាឝយា បាបីលោកា អបិ បាបិជនេឞុ ឫណម៑ អប៌យន្តិ។
35 Pero amen a sus enemigos y hagan bien. Presten sin esperar algo [a cambio] y su galardón será grande. Serán hijos del Altísimo, porque Él es bondadoso con los ingratos y perversos.
អតោ យូយំ រិបុឞ្វបិ ប្រីយធ្វំ, បរហិតំ កុរុត ច; បុនះ ប្រាប្ត្យាឝាំ ត្យក្ត្វា ឫណមប៌យត, តថា ក្ឫតេ យុឞ្មាកំ មហាផលំ ភវិឞ្យតិ, យូយញ្ច សវ៌្វប្រធានស្យ សន្តានា ឥតិ ខ្យាតិំ ប្រាប្ស្យថ, យតោ យុឞ្មាកំ បិតា ក្ឫតឃ្នានាំ ទុវ៌្ដត្តានាញ្ច ហិតមាចរតិ។
36 Sean misericordiosos como su Padre es misericordioso.
អត ឯវ ស យថា ទយាលុ រ្យូយមបិ តាទ្ឫឝា ទយាលវោ ភវត។
37 No juzguen, y que de ningún modo sean juzgados. No condenen, y que de ningún modo sean condenados. Perdonen y serán perdonados.
អបរញ្ច បរាន៑ ទោឞិណោ មា កុរុត តស្មាទ៑ យូយំ ទោឞីក្ឫតា ន ភវិឞ្យថ; អទណ្ឌ្យាន៑ មា ទណ្ឌយត តស្មាទ៑ យូយមបិ ទណ្ឌំ ន ប្រាប្ស្យថ; បរេឞាំ ទោឞាន៑ ក្ឞមធ្វំ តស្មាទ៑ យុឞ្មាកមបិ ទោឞាះ ក្ឞមិឞ្យន្តេ។
38 Den y recibirán: Medida buena, apretada, sacudida y rebosada darán en su regazo. Porque con [la] medida que miden se les medirá.
ទានានិទត្ត តស្មាទ៑ យូយំ ទានានិ ប្រាប្ស្យថ, វរញ្ច លោកាះ បរិមាណបាត្រំ ប្រទលយ្យ សញ្ចាល្យ ប្រោញ្ចាល្យ បរិបូយ៌្យ យុឞ្មាកំ ក្រោឌេឞុ សមប៌យិឞ្យន្តិ; យូយំ យេន បរិមាណេន បរិមាថ តេនៃវ បរិមាណេន យុឞ្មត្ក្ឫតេ បរិមាស្យតេ។
39 También les dijo una parábola: ¿Puede un ciego guiar a otro ciego? ¿No se caerán ambos en un hoyo?
អថ ស តេភ្យោ ទ្ឫឞ្ដាន្តកថាមកថយត៑, អន្ធោ ជនះ កិមន្ធំ បន្ថានំ ទឝ៌យិតុំ ឝក្នោតិ? តស្មាទ៑ ឧភាវបិ កិំ គត៌្តេ ន បតិឞ្យតះ?
40 Un discípulo no es superior a su maestro, pero aquél que recibe el adiestramiento será como su maestro.
គុរោះ ឝិឞ្យោ ន ឝ្រេឞ្ឋះ កិន្តុ ឝិឞ្យេ សិទ្ធេ សតិ ស គុរុតុល្យោ ភវិតុំ ឝក្នោតិ។
41 ¿Por qué miras la concha de grano en el ojo de tu hermano, pero no notas la viga que está en tu propio ojo?
អបរញ្ច ត្វំ ស្វចក្ឞុឞិ នាសាម៑ អទ្ឫឞ្ដ្វា តវ ភ្រាតុឝ្ចក្ឞុឞិ យត្ត្ឫណមស្តិ តទេវ កុតះ បឝ្យមិ?
42 ¿Cómo puedes decir a tu hermano: Hermano, deja que saque la concha de grano que está en tu ojo, y tú mismo no ves la viga que está en el tuyo? ¡Hipócrita, saca primero la viga de tu ojo, y entonces verás bien para sacar la concha de grano que está en el ojo de tu hermano!
ស្វចក្ឞុឞិ យា នាសា វិទ្យតេ តាម៑ អជ្ញាត្វា, ភ្រាតស្តវ នេត្រាត៑ ត្ឫណំ ពហិះ ករោមីតិ វាក្យំ ភ្រាតរំ កថំ វក្តុំ ឝក្នោឞិ? ហេ កបដិន៑ បូវ៌្វំ ស្វនយនាត៑ នាសាំ ពហិះ កុរុ តតោ ភ្រាតុឝ្ចក្ឞុឞស្ត្ឫណំ ពហិះ កត៌្តុំ សុទ្ឫឞ្ដិំ ប្រាប្ស្យសិ។
43 No hay árbol bueno que produzca fruto malo, ni árbol malo que produzca fruto bueno.
អន្យញ្ច ឧត្តមស្តរុះ កទាបិ ផលមនុត្តមំ ន ផលតិ, អនុត្តមតរុឝ្ច ផលមុត្តមំ ន ផលតិ ការណាទតះ ផលៃស្តរវោ ជ្ញាយន្តេ។
44 Cada árbol es conocido por su propio fruto. No recogen higos de espinos, ni cosechan uvas de una zarza.
កណ្ដកិបាទបាត៑ កោបិ ឧឌុម្ពរផលានិ ន បាតយតិ តថា ឝ្ឫគាលកោលិវ្ឫក្ឞាទបិ កោបិ ទ្រាក្ឞាផលំ ន បាតយតិ។
45 El hombre bueno del tesoro bueno del corazón saca lo bueno, y el malvado saca lo malvado, porque de [la] abundancia del corazón habla su boca.
តទ្វត៑ សាធុលោកោៜន្តះករណរូបាត៑ សុភាណ្ឌាគារាទ៑ ឧត្តមានិ ទ្រវ្យាណិ ពហិះ ករោតិ, ទុឞ្ដោ លោកឝ្ចាន្តះករណរូបាត៑ កុភាណ្ឌាគារាត៑ កុត្សិតានិ ទ្រវ្យាណិ និគ៌មយតិ យតោៜន្តះករណានាំ បូណ៌ភាវានុរូបាណិ វចាំសិ មុខាន្និគ៌ច្ឆន្តិ។
46 ¿Por qué me llaman: Señor, Señor, y no hacen lo que digo?
អបរញ្ច មមាជ្ញានុរូបំ នាចរិត្វា កុតោ មាំ ប្រភោ ប្រភោ ឥតិ វទថ?
47 Les mostraré a quién es semejante todo el que viene a Mí, oye [mis] Palabras y las practica.
យះ កឝ្ចិន៑ មម និកដម៑ អាគត្យ មម កថា និឝម្យ តទនុរូបំ កម៌្ម ករោតិ ស កស្យ សទ្ឫឝោ ភវតិ តទហំ យុឞ្មាន៑ ជ្ញាបយាមិ។
48 Es semejante a un hombre que edificó una casa. Excavó profundamente y puso un cimiento sobre la roca. Hubo una inundación, el torrente embistió contra aquella casa, pero no pudo sacudirla porque estaba bien fundada.
យោ ជនោ គភីរំ ខនិត្វា បាឞាណស្ថលេ ភិត្តិំ និម៌្មាយ ស្វគ្ឫហំ រចយតិ តេន សហ តស្យោបមា ភវតិ; យត អាប្លាវិជលមេត្យ តស្យ មូលេ វេគេន វហទបិ តទ្គេហំ លាឌយិតុំ ន ឝក្នោតិ យតស្តស្យ ភិត្តិះ បាឞាណោបរិ តិឞ្ឋតិ។
49 Pero el que oye y no practica, es semejante a un hombre que edificó una casa sin cimiento sobre la tierra, contra la cual irrumpió el torrente. Inmediatamente colapsó, y fue grande la ruina de aquella casa.
កិន្តុ យះ កឝ្ចិន៑ មម កថាះ ឝ្រុត្វា តទនុរូបំ នាចរតិ ស ភិត្តិំ វិនា ម្ឫទុបរិ គ្ឫហនិម៌្មាត្រា សមានោ ភវតិ; យត អាប្លាវិជលមាគត្យ វេគេន យទា វហតិ តទា តទ្គ្ឫហំ បតតិ តស្យ មហត៑ បតនំ ជាយតេ។