Lamentaciones 5
1 Acuérdate, oh Yavé, de lo que nos sucedió. Ve y mira nuestro oprobio.
Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
2 Nuestra heredad pasó a extraños, Nuestras casas a extranjeros.
Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
3 Somos huérfanos, sin padre. Nuestras madres son como viudas.
Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
4 Tenemos que pagar el agua que bebemos. Pagamos también nuestra leña.
Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
5 Los que nos siguen están sobre nuestras nucas. Trabajamos y no tenemos descanso.
Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
6 Tuvimos que someternos a Egipto y a Asiria Para tener suficiente pan.
Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
7 Nuestros antepasados pecaron, no existen. Nosotros cargamos sus iniquidades.
Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
8 Unos esclavos nos dominan. No hay uno que nos libre de su mano.
Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
9 Para conseguir nuestro pan arriesgamos nuestras vidas A causa de la espada en la región despoblada.
Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
10 Nuestra piel arde como un horno A causa de los ardores del hambre.
Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
11 Violaron a las mujeres en Sion, A las doncellas en los pueblos de Judá.
Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
12 Los magistrados fueron colgados de las manos, Y los ancianos no fueron respetados.
Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
13 Los jóvenes trabajan en la piedra del molino, Y los niños se tambalean bajo el peso de la leña.
Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
14 Los ancianos se fueron de la puerta. Los jóvenes abandonaron su música.
Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
15 Cesó la alegría de nuestros corazones. Nuestra danza se convirtió en duelo,
Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
16 La corona cayó de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, porque pecamos!
Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
17 A causa de esto nuestro corazón está enfermo. A causa de estas cosas se nublan nuestros ojos.
Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
18 Porque la Montaña Sion está desolada, Y las zorras se pasean por ella.
Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
19 Sin embargo Tú, oh Yavé, permaneces para siempre. Tu trono es de generación en generación.
Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
20 ¿Te olvidarás para siempre de nosotros? ¿Nos abandonarás tanto tiempo?
Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
21 Oh Yavé, devuélvenos a Ti, Y seremos restaurados. Renueva nuestros días para que sean como los de antaño.
Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
22 A menos que nos hayas desechado por completo, Y estés sumamente airado contra nosotros.
Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
