< Lamentaciones 3 >
1 Yo soy el hombre que fue afligido Con la vara de su furor.
Ko au ko e tangata kuo mamata ki he mamahi ʻi he meʻa tā ʻa hono houhau.
2 Me guió y condujo en oscuridad y no en luz.
Kuo ne tataki au mo ʻomi au ki he poʻuli, kae ʻikai ki he maama.
3 Ciertamente se apartó de mí. Contra mí vuelve su mano todo el día.
Ko e moʻoni kuo ne liliu kiate au, ʻoku ne liliu hono nima kiate au ʻi he ʻaho kotoa.
4 Consumió mi carne y mi piel, Quebró mis huesos.
Ko hoku kili mo hoku kakano kuo ne ngaohi ke motuʻa; kuo ne fesiʻi hoku ngaahi hui.
5 Me sitió Y me encerró en tribulación y angustia.
Kuo ne langaʻi meʻa kiate au, pea kuo ne takatakai au ʻaki ʻae kona mo e mamahi.
6 Me encerró a vivir en oscuridad Como los que murieron hace tiempo.
Kuo ne fokotuʻu au ʻi he ngaahi potu fakapoʻuli, ʻo hangē ko kinautolu naʻe pekia ʻi muʻa.
7 Me cercó con muros de modo que no puedo salir. Me cargó una cadena pesada.
Kuo ne ʻāʻi takatakai au pea ʻoku ʻikai te u faʻa hao kituʻa: kuo ne fakamamafa ʻa ʻeku haʻi ukamea.
8 Aun cuando clamo y grito, Cierra oídos a mi oración.
ʻO kau ka tangi foki mo kalanga, ʻoku ne taʻetokangaʻi ʻeku kole.
9 Con piedras labradas bloqueó mi camino Y torció mis senderos.
Kuo ne ʻāʻi hoku ngaahi hala ʻaki ʻae ngaahi maka kuo tā, kuo ne fakapikoʻi hoku ngaahi hala.
10 Él es para mí como oso que acecha, Como león agazapado en lugares secretos.
Naʻa ne hangē ha pea ʻoku toitoi kiate au, pea hangē ha laione ʻi he ngaahi potu lilo.
11 Él trastornó mis caminos. Me destrozó y me dejó desolado.
Kuo ne mimioʻi hoku ngaahi ʻaluʻanga, pea kuo ne haehae au fakaikiiki: kuo ne ngaohi au ke lala pe.
12 Entesó su arco, Y me puso como blanco de su flecha.
Kuo ne teke ʻa ʻene kaufana, pea kuo ne fokotuʻu au ko e fakaʻilonga ki he ngahau.
13 Él hizo que las flechas de su caja portátil para flechas Penetraran en mis órganos internos.
Kuo ne pule ki he ngaahi ngahau ʻo ʻene tangai ke ʻasi ki hoku ngaahi kongaloto.
14 Soy el escarnio para todo mi pueblo, El estribillo de burla todo el día.
Ko e manukiʻanga au ki hoku kakai; pea ko ʻenau tāʻanga ʻi he ʻaho kotoa pē.
15 Me llenó de amargura. Me dio a beber ajenjo.
Kuo ne fakafonu au ʻaki ʻae kona, kuo ne fakakonaʻi au ʻaki ʻae konaʻiʻī.
16 Quebró mis dientes con grava Y me pisoteó en la ceniza,
Kuo ne fesiʻi foki hoku kau nifo ʻaki ʻae kilikili, kuo ne pani au ʻaki ʻae efu.
17 Mi alma está lejos de la paz. Olvidé la felicidad.
Pea kuo ke hiki hoku laumālie ke mamaʻo mei he melino: naʻe ngalo ʻiate au ʻae monūʻia.
18 Y dije: Mi fuerza y mi esperanza En Yavé perecieron.
Pea ne u pehē, “Ko ʻeku mālohi mo ʻeku ʻamanaki kuo ʻauha meia Sihova;”
19 Recuerda mi aflicción y mi angustia, El ajenjo y la hiel.
ʻI heʻeku manatu ki hoku mahaki pea mo ʻeku mamahi, ʻae kona pea mo e ʻahu.
20 Ciertamente mi alma recuerda Y está abatida dentro de mí.
ʻOku kei manatu ki ai hoku laumālie, pea ʻoku angavaivai ia ʻiate au.
21 Esto le recuerdo a mi mente, Por tanto tengo esperanza:
Ko ia ʻoku ou fakamanatu ki hoku loto, pea ko ia ʻoku ou kei maʻu ai ʻae ʻamanaki.
22 Por causa de las misericordias de Yavé No estamos consumidos. Porque sus compasiones no fallan.
Ko e meʻa ʻi he ʻaloʻofa ʻa Sihova ʻoku ʻikai te tau ʻauha, koeʻuhi ʻoku ʻikai ke ngata ʻene manavaʻofa.
23 Nuevas son cada mañana. Grande es tu fidelidad.
ʻOku foʻou ia ʻi he pongipongi kotoa pē, ʻoku lahi hoʻo angatonu.
24 Yavé es mi porción, dice mi alma, Por tanto espero en Él.
ʻOku pehē ʻe hoku laumālie, “Ko hoku tofiʻa ʻa Sihova: ko ia te u ʻamanaki lelei ʻiate ia.”
25 Bueno es Yavé para los que lo esperan, Para el alma que lo busca.
ʻOku lelei ʻa Sihova kiate kinautolu ʻoku tatali kiate ia, ki he laumālie ʻoku kumi kiate ia.
26 Bueno es esperar en silencio La salvación de Yavé.
ʻOku lelei ki he tangata ke ne ʻamanaki, pea ne tatali fakatatoka foki ki he fakamoʻui meia Sihova.
27 Bueno es para un hombre llevar El yugo desde su juventud,
ʻOku lelei ki he tangata ke ne fua ʻae haʻamo ʻi heʻene kei talavou.
28 Que se siente a solas y guarde silencio Puesto que Él se lo impuso.
ʻOku ne nofo tokotaha pe, pea ʻoku longo pe, koeʻuhi kuo ne fua ia ʻe ia pe.
29 Que ponga su boca en el polvo, Tal vez haya esperanza.
ʻOku ne ʻai hono ngutu ʻi he efu, ko e meʻa naʻa ʻoku kei ai ha ʻamanaki.
30 Que dé la mejilla al que lo abofetea, Y se harte de afrenta.
ʻOku ne tuku hono kouʻahe kiate ia ʻoku ne taaʻi ia: ʻoku ne pito ʻaupito ʻi he lauʻi kovi.
31 Porque ʼAdonay no desechará para siempre.
He koeʻuhi ʻe ʻikai liʻaki ke lauikuonga ʻe Sihova:
32 Aunque entristezca, Él tendrá compasión Según su abundante misericordia.
He kapau te ne fakamamahi, ka te ne manavaʻofa foki ʻo fakatatau ki hono lahi ʻo ʻene ngaahi ʻaloʻofa.
33 Porque no aflige voluntariamente, Ni entristece a los hijos de los hombres.
He ʻoku ʻikai te ne fie tautea, pe fakamamahi ʻae fānau ʻae tangata.
34 No aplasta bajo sus pies A todos los cautivos de la tierra.
Ke laiki ʻi hono lalo vaʻe ʻae ngaahi pōpula kotoa pē ʻo māmani,
35 No se aparta del justo juicio a un hombre En presencia de ʼElyón.
Ke fakatafe ʻae totonu ʻoe tangata ʻi he ʻao ʻoe fofonga ʻoe Fungani Māʻoniʻoni,
36 ʼAdonay no aprueba Pervertir la causa del hombre.
Ke kākaaʻi ʻae tangata ʻi hono fakamaauʻi ʻoku ʻikai lelei ai ʻa Sihova.
37 ¿Quién dice algo y ocurre, A menos que ʼAdonay lo ordene?
Ko hai ia ʻoku fakahā, pea ʻoku hoko ia, ʻo kapau ʻoku ʻikai ke fekau ʻe Sihova?
38 ¿No procede de la boca del ʼElyon Tanto lo bueno como lo malo?
ʻOku ʻikai ke ʻalu mei he fofonga ʻoe Fungani Māʻolunga ʻae lelei mo e kovi.
39 ¿Por qué se queja el hombre? Que se queje el hombre por el castigo de sus pecados.
Ko e hā ʻoku lāunga ai ʻae tangata moʻui, ʻae tangata koeʻuhi ko e tautea ʻo ʻene ngaahi angahala?
40 Examinemos y probemos nuestros caminos, Y regresemos a Yavé.
Ke tau kumi mo ʻahiʻahiʻi hotau ngaahi ʻaluʻanga, pea toe tafoki kia Sihova.
41 Levantamos nuestros corazones y manos Hacia ʼEL en el cielo y dijimos:
Ke tau hiki hake hotau loto mo hotau nima ki he ʻOtua ʻi he ngaahi langi.
42 Nosotros transgredimos y fuimos rebeldes. Tú no nos perdonaste.
“Kuo mau fai talangataʻa, pea kuo mau angatuʻu: ʻoku teʻeki ai te ke fakamolemole.
43 Te cubriste con furor, Y nos perseguiste. Nos mataste sin compasión.
“Kuo ke ʻuʻufi ʻaki ʻae houhau, pea fakatangaʻi ʻakimautolu: kuo ke tāmateʻi pea naʻe ʻikai te ke manavaʻofa.
44 Te cubriste con una nube muy espesa Para que no pasara la oración.
Kuo ke ʻufiʻufi koe ʻaki ʻae ʻao, ke ʻoua naʻa ʻasi atu ʻa ʻemau kole.
45 Nos volviste como excrementos y basura entre los pueblos.
Kuo ke ngaohi ʻakimautolu ko e efe mo e ʻotoʻota ʻi he lotolotonga ʻoe kakai.
46 Todos nuestros enemigos ensanchan sus bocas contra nosotros.
“Kuo mafaʻa ʻae ngutu ʻa homau kau fili kotoa pē kiate kimautolu.
47 Terror y trampa están sobre nosotros, Desolación y destrucción.
Kuo hoko mai ʻae manavahē mo e tauhele kiate kimautolu, ʻae lala mo e ʻauha.”
48 Mis ojos derraman manantiales de agua A causa de la destrucción de la hija de mi pueblo.
ʻOku tafe hifo hoku mata, hangē ko e ngaahi vaitafe, koeʻuhi ko e ʻauha ʻae ʻofefine ʻo hoku kakai.
49 Mis ojos manan sin cesar, sin alguna tregua.
“ʻOku tafe hifo ʻa hoku mata, pea ʻikai ʻosi, ʻoku ʻikai siʻi ke tuku.
50 Hasta que Yavé vea Y mire desde el cielo.
Ke ʻoua ke ʻafio mai ʻa Sihova, pea vakai mei he langi.
51 Mis ojos traen sufrimiento a mi alma A causa de las hijas de mi ciudad.
Ko hoku mata ʻoku ne ueʻi hoku loto, koeʻuhi ko e ngaahi ʻofefine kotoa pē ʻo ʻeku kolo.
52 Como a un pájaro me cazaron Los que sin causa son mis enemigos.
“Naʻe tuli fakamamahi au ʻe hoku kau fili hangē ha manupuna, taʻehanoʻuhinga.
53 Me echaron en la cisterna Y pusieron una piedra sobre mí.
Kuo nau motuhi ʻeku moʻui ʻi he fale fakapōpula, pea kuo lī ha maka kiate au.
54 Las aguas fluyeron sobre mi cabeza. Yo dije: ¡Estoy muerto!
naʻe melemo hoku ʻulu ʻi he ngaahi vai; pea ne u toki pehē, ‘Kuo motuhi au.’
55 De lo más hondo de la fosa, oh Yavé, Invoqué tu Nombre.
“ʻE Sihova ne u ui ki ho huafa mei he fale fakapōpula taumamaʻo.
56 Oíste mi voz: No cierres tu oído A mi suspiro, a mi clamor.
Kuo ke fanongo ki hoku leʻo; ʻoua naʻa ke fufū ho fofonga ki heʻeku mānava, ki heʻeku tangi.
57 Tú te acercaste cuando te invoqué, Dijiste: ¡No temas!
Naʻa ke ʻunuʻunu mai ʻo ofi ʻi he ʻaho ko ia ne u ui kiate koe: naʻa ke pehē, “ʻOua naʻa manavahē.”
58 Oh ʼAdonay, Tú defendiste la causa de mi vida. Tú redimiste mi vida.
“ʻE Sihova kuo ke langomakiʻi hoku laumālie; kuo ke huhuʻi ʻeku moʻui.
59 Tú viste, oh Yavé, mi opresión. Juzga mi causa.
ʻE Sihova kuo ke ʻafioʻi ki he kovi kuo fai kiate au, fakamaau ʻe koe ʻeku meʻa.
60 Tú viste toda su venganza, Todos sus planes contra mí.
Kuo ke ʻafio ki heʻenau lili kotoa pē, mo ʻenau ngaahi filioʻi kiate au.
61 Tú oíste, oh Yavé, Todos sus reproches contra mí.
“ʻE ʻEiki kuo ke fanongo ki heʻenau taukae, pea mo ʻenau ngaahi filioʻi kiate au;
62 Los labios de mis asaltantes y su murmuración Están contra mí todo el día.
ʻae loungutu ʻonautolu naʻe tuʻu hake kiate au, pea mo ʻenau fakatupu meʻa kiate au ʻi he ʻaho kotoa pē.
63 Observa su sentarse y levantarse. Yo soy su estribillo de burla.
Vakai ki heʻenau nofo hifo mo ʻenau tuʻu hake; ko au ko ʻenau taʻanga.
64 Tú, oh Yavé, les recompensarás Según la obra de sus manos.
“ʻE ʻEiki ke ke tuku kiate kinautolu ha totongi, ʻo fakatatau ki he ngāue ʻa honau nima.
65 Les darás dureza de corazón. Tu maldición estará sobre ellos.
Tuku kiate kinautolu ʻae mamahi ʻoe loto, ʻa hoʻo malaʻia kiate kinautolu.
66 Oh Yavé, persíguelos en tu furor Y destrúyelos de debajo de los cielos, oh Yavé.
Fakatanga mo fakaʻauha ʻakinautolu ʻi he houhau mei he lalo langi ʻa Sihova.