< Jonás 3 >
1 La Palabra de Yavé vino por segunda vez a Jonás:
Nangngeg ni Jonas ti sao ni Yahweh iti maikadua a gundaway, kinunana,
2 Levántate y vé a Nínive, la gran ciudad, y proclama en ella el mensaje que Yo te daré.
“Agrubbuatka, mapanka idiay Nineve, ti dakkel a siudad ket iwaragawagmo sadiay ti mensahe nga imbilinko kenka.”
3 Entonces Jonás se levantó y fue a Nínive, conforme a la Palabra de Yavé. Nínive era una ciudad muy grande de tres días de camino.
Nagrubbuat ngarud ni Jonas ket napan idiay Nineve kas panagtulnog iti sao ni Yahweh. Ita, ti Nineve ket nalawa unay a siudad, maysa a lugar a daliasaten iti tallo nga aldaw.
4 Jonás entró en la ciudad. Caminó un día y proclamaba: Quedan 40 días y Nínive será destruida.
Rinugian ni Jonas a serreken ti siudad ket kalpasan ti maysa nga aldaw a pannagnana, nagpukkaw ket kinunana, “Uppat a pulo nga aldaw manipud ita, madadaelto ti Nineve.”
5 Los hombres de Nínive creyeron a ʼElohim, proclamaron ayuno y se cubrieron de tela áspera, desde el mayor hasta el menor.
Namati iti Dios dagiti tattao ti Nineve ket inwaragawagda ti panagayunar. Nagkawesda amin iti nakersang a lupot, manipud iti katatan-okan agingga iti kanunumoan kadakuada.
6 Cuando la noticia llegó al rey de Nínive, éste se levantó de su trono, se despojó de su manto, se cubrió de tela áspera y se sentó sobre ceniza.
Nakadanon a dagus ti damag iti ari ti Nineve. Timmakder isuna iti tronona, inussobna ti pagan-anayna, nagkawes iti nakersang a lupot ket nagtugaw iti dapo.
7 Proclamó y anunció en Nínive, por mandato del rey y de sus grandes: ¡Que hombres y animales, bueyes y ovejas, no coman alguna cosa! ¡Que no se les dé alimento, ni beban agua!
Nangiwaragawag isuna iti pakaammo a nagkuna, “Babaen iti turay ti ari ken dagiti opisialna iti Nineve, awan kadagiti tattao wenno ayup, wenno kadagiti taraken ti mangraman iti aniaman a banag ditoy Nineve. Saanyo ida a palubosan a mangan wenno uminom ti danum.
8 ¡Cúbranse de tela áspera tanto hombres como animales! ¡Clamen a ʼElohim fuertemente, y cambien de mente cada uno con respecto a su mal camino y al robo que hay en sus manos!
Ngem masapul nga agabbong iti nakersang a lupot dagiti tao ken ayup ket masapul nga ipukkawda ti umawag iti Dios. Masapul a tallikudan ti tunggal maysa ti dakes a kababalinna ken ti kinaranggas dagiti imana.
9 ¿Quién sabe si ʼElohim desistirá y cambiará de parecer, se apartará del furor de su ira y no perezcamos?
Siasino ti makaammo? Mabalin a maasi ti Dios ket baliwanna ti pangeddengna ket saanen nga agpungtot tapno saantayo a matay.”
10 ʼElohim vio lo que hicieron, cómo regresaron de su mal camino, y desistió del mal que dijo que les haría, y no lo hizo.
Nakita ti Dios ti inaramidda, a tinallikodanda dagiti dakes a kababalinda. Isu a binaliwan ti Dios ti pangngeddengna maipanggep iti panangdusa nga imbagana nga aramidenna kadakuada ket saannan nga inaramid daytoy.