Juan 4
1 Cuando Jesús supo que los fariseos oyeron que Jesús hacía más discípulos que Juan y los bautizaba
ಯೀಶುಃ ಸ್ವಯಂ ನಾಮಜ್ಜಯತ್ ಕೇವಲಂ ತಸ್ಯ ಶಿಷ್ಯಾ ಅಮಜ್ಜಯತ್ ಕಿನ್ತು ಯೋಹನೋಽಧಿಕಶಿಷ್ಯಾನ್ ಸ ಕರೋತಿ ಮಜ್ಜಯತಿ ಚ,
2 (aunque Jesús mismo no bautizaba, sino sus discípulos),
ಫಿರೂಶಿನ ಇಮಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಮಶೃಣ್ವನ್ ಇತಿ ಪ್ರಭುರವಗತ್ಯ
3 salió de Judea y volvió a Galilea.
ಯಿಹೂದೀಯದೇಶಂ ವಿಹಾಯ ಪುನ ರ್ಗಾಲೀಲಮ್ ಆಗತ್|
4 Y le era necesario pasar por Samaria.
ತತಃ ಶೋಮಿರೋಣಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಮದ್ಯೇನ ತೇನ ಗನ್ತವ್ಯೇ ಸತಿ
5 Entonces fue a una ciudad de Samaria llamada Sicar, cerca del campo que Jacob dio a su hijo José.
ಯಾಕೂಬ್ ನಿಜಪುತ್ರಾಯ ಯೂಷಫೇ ಯಾಂ ಭೂಮಿಮ್ ಅದದಾತ್ ತತ್ಸಮೀಪಸ್ಥಾಯಿ ಶೋಮಿರೋಣಪ್ರದೇಶಸ್ಯ ಸುಖಾರ್ ನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತಸ್ಯ ನಗರಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧಾವುಪಾಸ್ಥಾತ್|
6 Allí estaba [el] pozo de Jacob. Como a las 12 del mediodía, Jesús, cansado de la jornada, se sentó junto al pozo.
ತತ್ರ ಯಾಕೂಬಃ ಪ್ರಹಿರಾಸೀತ್; ತದಾ ದ್ವಿತೀಯಯಾಮವೇಲಾಯಾಂ ಜಾತಾಯಾಂ ಸ ಮಾರ್ಗೇ ಶ್ರಮಾಪನ್ನಸ್ತಸ್ಯ ಪ್ರಹೇಃ ಪಾರ್ಶ್ವೇ ಉಪಾವಿಶತ್|
7 Una mujer de Samaria llegó a sacar agua. Jesús le dijo: Dame de beber.
ಏತರ್ಹಿ ಕಾಚಿತ್ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಾ ಯೋಷಿತ್ ತೋಯೋತ್ತೋಲನಾರ್ಥಮ್ ತತ್ರಾಗಮತ್
8 Pues sus discípulos habían ido a la ciudad a comprar alimento.
ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಖಾದ್ಯದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಕ್ರೇತುಂ ನಗರಮ್ ಅಗಚ್ಛನ್|
9 Entonces la mujer samaritana le preguntó: ¿Cómo Tú, que eres judío, me pides de beber a mí, que soy samaritana? Porque [los] judíos no se tratan con [los] samaritanos.
ಯೀಶುಃ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಾಂ ತಾಂ ಯೋಷಿತಮ್ ವ್ಯಾಹಾರ್ಷೀತ್ ಮಹ್ಯಂ ಕಿಞ್ಚಿತ್ ಪಾನೀಯಂ ಪಾತುಂ ದೇಹಿ| ಕಿನ್ತು ಶೋಮಿರೋಣೀಯೈಃ ಸಾಕಂ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾ ನ ವ್ಯವಾಹರನ್ ತಸ್ಮಾದ್ಧೇತೋಃ ಸಾಕಥಯತ್ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಾ ಯೋಷಿತದಹಂ ತ್ವಂ ಯಿಹೂದೀಯೋಸಿ ಕಥಂ ಮತ್ತಃ ಪಾನೀಯಂ ಪಾತುಮ್ ಇಚ್ಛಸಿ?
10 Jesús le respondió: Si conocieras el Don de Dios, y Quién es el que te dice: Dame de beber, tú le pedirías, y [Él] te daría agua viva.
ತತೋ ಯೀಶುರವದದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಯದ್ದಾನಂ ತತ್ಕೀದೃಕ್ ಪಾನೀಯಂ ಪಾತುಂ ಮಹ್ಯಂ ದೇಹಿ ಯ ಇತ್ಥಂ ತ್ವಾಂ ಯಾಚತೇ ಸ ವಾ ಕ ಇತಿ ಚೇದಜ್ಞಾಸ್ಯಥಾಸ್ತರ್ಹಿ ತಮಯಾಚಿಷ್ಯಥಾಃ ಸ ಚ ತುಭ್ಯಮಮೃತಂ ತೋಯಮದಾಸ್ಯತ್|
11 Le respondió: Señor, ni vasija tienes, y el pozo es hondo. ¿De dónde sacas el agua viva?
ತದಾ ಸಾ ಸೀಮನ್ತಿನೀ ಭಾಷಿತವತಿ, ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ಪ್ರಹಿರ್ಗಮ್ಭೀರೋ ಭವತೋ ನೀರೋತ್ತೋಲನಪಾತ್ರಂ ನಾಸ್ತೀ ಚ ತಸ್ಮಾತ್ ತದಮೃತಂ ಕೀಲಾಲಂ ಕುತಃ ಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯಸಿ?
12 ¿Eres Tú mayor que nuestro antepasado Jacob, quien nos dio este pozo, del cual él mismo bebió, y sus hijos y sus ganados?
ಯೋಸ್ಮಭ್ಯಮ್ ಇಮಮನ್ಧೂಂ ದದೌ, ಯಸ್ಯ ಚ ಪರಿಜನಾ ಗೋಮೇಷಾದಯಶ್ಚ ಸರ್ವ್ವೇಽಸ್ಯ ಪ್ರಹೇಃ ಪಾನೀಯಂ ಪಪುರೇತಾದೃಶೋ ಯೋಸ್ಮಾಕಂ ಪೂರ್ವ್ವಪುರುಷೋ ಯಾಕೂಬ್ ತಸ್ಮಾದಪಿ ಭವಾನ್ ಮಹಾನ್ ಕಿಂ?
13 Jesús respondió: Todo el que bebe de esta agua volverá a tener sed,
ತತೋ ಯೀಶುರಕಥಯದ್ ಇದಂ ಪಾನೀಯಂ ಸಃ ಪಿವತಿ ಸ ಪುನಸ್ತೃಷಾರ್ತ್ತೋ ಭವಿಷ್ಯತಿ,
15 La mujer le respondió: Señor, dame esa agua, para que no tenga sed ni venga aquí a sacarla.
ತದಾ ಸಾ ವನಿತಾಕಥಯತ್ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ತರ್ಹಿ ಮಮ ಪುನಃ ಪೀಪಾಸಾ ಯಥಾ ನ ಜಾಯತೇ ತೋಯೋತ್ತೋಲನಾಯ ಯಥಾತ್ರಾಗಮನಂ ನ ಭವತಿ ಚ ತದರ್ಥಂ ಮಹ್ಯಂ ತತ್ತೋಯಂ ದೇಹೀ|
16 Le dijo: Vé, llama a tu marido y vuelve acá.
ತತೋ ಯೀಶೂರವದದ್ಯಾಹಿ ತವ ಪತಿಮಾಹೂಯ ಸ್ಥಾನೇಽತ್ರಾಗಚ್ಛ|
17 La mujer respondió: No tengo marido. Jesús le dijo: Bien dijiste: No tengo marido,
ಸಾ ವಾಮಾವದತ್ ಮಮ ಪತಿರ್ನಾಸ್ತಿ| ಯೀಶುರವದತ್ ಮಮ ಪತಿರ್ನಾಸ್ತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಭದ್ರಮವೋಚಃ|
18 porque cinco maridos has tenido, y el que tienes ahora no es tu marido. Dijiste la verdad.
ಯತಸ್ತವ ಪಞ್ಚ ಪತಯೋಭವನ್ ಅಧುನಾ ತು ತ್ವಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯಸ್ತಿಷ್ಠತಿ ಸ ತವ ಭರ್ತ್ತಾ ನ ವಾಕ್ಯಮಿದಂ ಸತ್ಯಮವಾದಿಃ|
19 La mujer le dijo: Señor, me parece que Tú eres Profeta.
ತದಾ ಸಾ ಮಹಿಲಾ ಗದಿತವತಿ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ಭವಾನ್ ಏಕೋ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಾದೀತಿ ಬುದ್ಧಂ ಮಯಾ|
20 Nuestros antepasados adoraron en la montaña [de Samaria], y ustedes dicen que el lugar donde se debe adorar es Jerusalén.
ಅಸ್ಮಾಕಂ ಪಿತೃಲೋಕಾ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಶಿಲೋಚ್ಚಯೇಽಭಜನ್ತ, ಕಿನ್ತು ಭವದ್ಭಿರುಚ್ಯತೇ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರೇ ಭಜನಯೋಗ್ಯಂ ಸ್ಥಾನಮಾಸ್ತೇ|
21 Jesús le respondió: Mujer, créeme que viene una hora cuando ustedes no adorarán al Padre ni en esta montaña ni en Jerusalén.
ಯೀಶುರವೋಚತ್ ಹೇ ಯೋಷಿತ್ ಮಮ ವಾಕ್ಯೇ ವಿಶ್ವಸಿಹಿ ಯದಾ ಯೂಯಂ ಕೇವಲಶೈಲೇಽಸ್ಮಿನ್ ವಾ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ ನಗರೇ ಪಿತುರ್ಭಜನಂ ನ ಕರಿಷ್ಯಧ್ವೇ ಕಾಲ ಏತಾದೃಶ ಆಯಾತಿ|
22 Ustedes adoran lo que no saben. Nosotros adoramos lo que sabemos, porque la salvación viene de los judíos.
ಯೂಯಂ ಯಂ ಭಜಧ್ವೇ ತಂ ನ ಜಾನೀಥ, ಕಿನ್ತು ವಯಂ ಯಂ ಭಜಾಮಹೇ ತಂ ಜಾನೀಮಹೇ, ಯತೋ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯಾತ್ ಪರಿತ್ರಾಣಂ ಜಾಯತೇ|
23 Pero la hora viene y ya llegó, cuando los verdaderos adoradores adorarán al Padre en espíritu y verdad. Porque ciertamente el Padre busca que lo adoren así.
ಕಿನ್ತು ಯದಾ ಸತ್ಯಭಕ್ತಾ ಆತ್ಮನಾ ಸತ್ಯರೂಪೇಣ ಚ ಪಿತುರ್ಭಜನಂ ಕರಿಷ್ಯನ್ತೇ ಸಮಯ ಏತಾದೃಶ ಆಯಾತಿ, ವರಮ್ ಇದಾನೀಮಪಿ ವಿದ್ಯತೇ; ಯತ ಏತಾದೃಶೋ ಭತ್ಕಾನ್ ಪಿತಾ ಚೇಷ್ಟತೇ|
24 Dios es Espíritu. Los que lo adoran, deben adorarlo en espíritu y verdad.
ಈಶ್ವರ ಆತ್ಮಾ; ತತಸ್ತಸ್ಯ ಯೇ ಭಕ್ತಾಸ್ತೈಃ ಸ ಆತ್ಮನಾ ಸತ್ಯರೂಪೇಣ ಚ ಭಜನೀಯಃ|
25 La mujer le dijo: Sé que viene [el] Mesías, es decir, el Cristo. Cuando Él venga, nos declarará todas las cosas.
ತದಾ ಸಾ ಮಹಿಲಾವಾದೀತ್ ಖ್ರೀಷ್ಟನಾಮ್ನಾ ವಿಖ್ಯಾತೋಽಭಿಷಿಕ್ತಃ ಪುರುಷ ಆಗಮಿಷ್ಯತೀತಿ ಜಾನಾಮಿ ಸ ಚ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕಥಾ ಅಸ್ಮಾನ್ ಜ್ಞಾಪಯಿಷ್ಯತಿ|
26 Jesús le respondió: Yo soy, Quien habla contigo.
ತತೋ ಯೀಶುರವದತ್ ತ್ವಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕಥನಂ ಕರೋಮಿ ಯೋಽಹಮ್ ಅಹಮೇವ ಸ ಪುರುಷಃ|
27 En ese momento llegaron sus discípulos y se asombraron de que hablaba con una mujer, pero nadie le preguntó qué buscaba o qué hablaba con ella.
ಏತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ಶಿಷ್ಯಾ ಆಗತ್ಯ ತಥಾ ಸ್ತ್ರಿಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತಸ್ಯ ಕಥೋಪಕಥನೇ ಮಹಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಮ್ ಅಮನ್ಯನ್ತ ತಥಾಪಿ ಭವಾನ್ ಕಿಮಿಚ್ಛತಿ? ಯದ್ವಾ ಕಿಮರ್ಥಮ್ ಏತಯಾ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯತಿ? ಇತಿ ಕೋಪಿ ನಾಪೃಚ್ಛತ್|
28 Entonces la mujer dejó su cántaro, fue a la ciudad y dijo a la gente:
ತತಃ ಪರಂ ಸಾ ನಾರೀ ಕಲಶಂ ಸ್ಥಾಪಯಿತ್ವಾ ನಗರಮಧ್ಯಂ ಗತ್ವಾ ಲೋಕೇಭ್ಯೋಕಥಾಯದ್
29 ¡Vengan! ¡Vean a un Hombre que me dijo todo lo que he hecho! ¿No será Éste el Cristo?
ಅಹಂ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮಾಕರವಂ ತತ್ಸರ್ವ್ವಂ ಮಹ್ಯಮಕಥಯದ್ ಏತಾದೃಶಂ ಮಾನವಮೇಕಮ್ ಆಗತ್ಯ ಪಶ್ಯತ ರು ಕಿಮ್ ಅಭಿಷಿಕ್ತೋ ನ ಭವತಿ?
30 [Ellos] salieron de la ciudad y fueron hacia Él.
ತತಸ್ತೇ ನಗರಾದ್ ಬಹಿರಾಗತ್ಯ ತಾತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆಯನ್|
31 Entre tanto, los discípulos le rogaban: Maestro, come.
ಏತರ್ಹಿ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಸಾಧಯಿತ್ವಾ ತಂ ವ್ಯಾಹಾರ್ಷುಃ ಹೇ ಗುರೋ ಭವಾನ್ ಕಿಞ್ಚಿದ್ ಭೂಕ್ತಾಂ|
32 Pero Él les respondió: Yo tengo una comida para comer, de la cual ustedes no saben.
ತತಃ ಸೋವದದ್ ಯುಷ್ಮಾಭಿರ್ಯನ್ನ ಜ್ಞಾಯತೇ ತಾದೃಶಂ ಭಕ್ಷ್ಯಂ ಮಮಾಸ್ತೇ|
33 Entonces los discípulos se preguntaban unos a otros: ¿Alguien le trajo de comer?
ತದಾ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಪರಸ್ಪರಂ ಪ್ರಷ್ಟುಮ್ ಆರಮ್ಭನ್ತ, ಕಿಮಸ್ಮೈ ಕೋಪಿ ಕಿಮಪಿ ಭಕ್ಷ್ಯಮಾನೀಯ ದತ್ತವಾನ್?
34 Jesús les respondió: Mi comida es que haga la voluntad del que me envió y cumpla su obra.
ಯೀಶುರವೋಚತ್ ಮತ್ಪ್ರೇರಕಸ್ಯಾಭಿಮತಾನುರೂಪಕರಣಂ ತಸ್ಯೈವ ಕರ್ಮ್ಮಸಿದ್ಧಿಕಾರಣಞ್ಚ ಮಮ ಭಕ್ಷ್ಯಂ|
35 ¿No dicen ustedes: Aún faltan cuatro meses para la cosecha? Ciertamente Yo les digo: Levanten su mirada y vean los campos blancos para la cosecha.
ಮಾಸಚತುಷ್ಟಯೇ ಜಾತೇ ಶಸ್ಯಕರ್ತ್ತನಸಮಯೋ ಭವಿಷ್ಯತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಕಿಂ ನೋದ್ಯತೇ? ಕಿನ್ತ್ವಹಂ ವದಾಮಿ, ಶಿರ ಉತ್ತೋಲ್ಯ ಕ್ಷೇತ್ರಾಣಿ ಪ್ರತಿ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ಪಶ್ಯತ, ಇದಾನೀಂ ಕರ್ತ್ತನಯೋಗ್ಯಾನಿ ಶುಕ್ಲವರ್ಣಾನ್ಯಭವನ್|
36 El que cosecha recibe salario y recoge fruto para vida eterna. Así el que siembra y el que cosecha se regocijan juntamente. (aiōnios g166)
ಯಶ್ಛಿನತ್ತಿ ಸ ವೇತನಂ ಲಭತೇ ಅನನ್ತಾಯುಃಸ್ವರೂಪಂ ಶಸ್ಯಂ ಸ ಗೃಹ್ಲಾತಿ ಚ, ತೇನೈವ ವಪ್ತಾ ಛೇತ್ತಾ ಚ ಯುಗಪದ್ ಆನನ್ದತಃ| (aiōnios g166)
37 En esto es verdadero el dicho: Uno es el que siembra y otro el que cosecha.
ಇತ್ಥಂ ಸತಿ ವಪತ್ಯೇಕಶ್ಛಿನತ್ಯನ್ಯ ಇತಿ ವಚನಂ ಸಿದ್ಧ್ಯತಿ|
38 Yo los envié a cosechar lo que ustedes no sembraron. Otros labraron, y ustedes entraron en su labor.
ಯತ್ರ ಯೂಯಂ ನ ಪರ್ಯ್ಯಶ್ರಾಮ್ಯತ ತಾದೃಶಂ ಶಸ್ಯಂ ಛೇತ್ತುಂ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರೈರಯಮ್ ಅನ್ಯೇ ಜನಾಃಪರ್ಯ್ಯಶ್ರಾಮ್ಯನ್ ಯೂಯಂ ತೇಷಾಂ ಶ್ರಗಸ್ಯ ಫಲಮ್ ಅಲಭಧ್ವಮ್|
39 Y muchos de los samaritanos de aquella ciudad creyeron en [Jesús] a causa del testimonio de la mujer, quien decía: ¡Me dijo todo lo que he hecho!
ಯಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ಯದ್ಯತ್ ಕರ್ಮ್ಮಾಕಾರ್ಷಂ ತತ್ಸರ್ವ್ವಂ ಸ ಮಹ್ಯಮ್ ಅಕಥಯತ್ ತಸ್ಯಾ ವನಿತಾಯಾ ಇದಂ ಸಾಕ್ಷ್ಯವಾಕ್ಯಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತನ್ನಗರನಿವಾಸಿನೋ ಬಹವಃ ಶೋಮಿರೋಣೀಯಲೋಕಾ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|
40 Entonces los samaritanos fueron a Jesús y le rogaban que se quedara con ellos. Y Él se quedó allí dos días.
ತಥಾ ಚ ತಸ್ಯಾನ್ತಿಕೇ ಸಮುಪಸ್ಥಾಯ ಸ್ವೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ಕತಿಚಿದ್ ದಿನಾನಿ ಸ್ಥಾತುಂ ತಸ್ಮಿನ್ ವಿನಯಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವಾನ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ ದಿನದ್ವಯಂ ತತ್ಸ್ಥಾನೇ ನ್ಯವಷ್ಟತ್
41 Y muchos más creyeron por la Palabra de Él,
ತತಸ್ತಸ್ಯೋಪದೇಶೇನ ಬಹವೋಽಪರೇ ವಿಶ್ವಸ್ಯ
42 y le decían a la mujer: Ya no creemos por lo que dices, sino porque nosotros mismos [lo] oímos. Entendimos que verdaderamente Éste es el Salvador del mundo.
ತಾಂ ಯೋಷಾಮವದನ್ ಕೇವಲಂ ತವ ವಾಕ್ಯೇನ ಪ್ರತೀಮ ಇತಿ ನ, ಕಿನ್ತು ಸ ಜಗತೋಽಭಿಷಿಕ್ತಸ್ತ್ರಾತೇತಿ ತಸ್ಯ ಕಥಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ವಯಂ ಸ್ವಯಮೇವಾಜ್ಞಾಸಮಹಿ|
43 Después de dos días [Jesús] salió de allí hacia Galilea,
ಸ್ವದೇಶೇ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಕ್ತುಃ ಸತ್ಕಾರೋ ನಾಸ್ತೀತಿ ಯದ್ಯಪಿ ಯೀಶುಃ ಪ್ರಮಾಣಂ ದತ್ವಾಕಥಯತ್
44 aunque Él mismo testificó que un profeta no es respetado en su propia patria.
ತಥಾಪಿ ದಿವಸದ್ವಯಾತ್ ಪರಂ ಸ ತಸ್ಮಾತ್ ಸ್ಥಾನಾದ್ ಗಾಲೀಲಂ ಗತವಾನ್|
45 Cuando [Jesús] llegó a Galilea fue bien recibido por los galileos, pues ellos vieron lo que Él hizo durante la fiesta en Jerusalén.
ಅನನ್ತರಂ ಯೇ ಗಾಲೀಲೀ ಲಿಯಲೋಕಾ ಉತ್ಸವೇ ಗತಾ ಉತ್ಸವಸಮಯೇ ಯಿರೂಶಲಮ್ ನಗರೇ ತಸ್ಯ ಸರ್ವ್ವಾಃ ಕ್ರಿಯಾ ಅಪಶ್ಯನ್ ತೇ ಗಾಲೀಲಮ್ ಆಗತಂ ತಮ್ ಆಗೃಹ್ಲನ್|
46 Volvió a Caná de Galilea, donde había convertido el agua en vino. Y un funcionario real, quien tenía un hijo enfermo, estaba en Cafarnaúm.
ತತಃ ಪರಮ್ ಯೀಶು ರ್ಯಸ್ಮಿನ್ ಕಾನ್ನಾನಗರೇ ಜಲಂ ದ್ರಾಕ್ಷಾರಸಮ್ ಆಕರೋತ್ ತತ್ ಸ್ಥಾನಂ ಪುನರಗಾತ್| ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಸಮಯೇ ಕಸ್ಯಚಿದ್ ರಾಜಸಭಾಸ್ತಾರಸ್ಯ ಪುತ್ರಃ ಕಫರ್ನಾಹೂಮಪುರೀ ರೋಗಗ್ರಸ್ತ ಆಸೀತ್|
47 Cuando el [funcionario] oyó que Jesús llegó de Judea a Galilea, fue a Él y le rogaba que bajara y sanara a su hijo, quien ya iba a morir.
ಸ ಯೇಹೂದೀಯದೇಶಾದ್ ಯೀಶೋ ರ್ಗಾಲೀಲಾಗಮನವಾರ್ತ್ತಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಗತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥ್ಯ ವ್ಯಾಹೃತವಾನ್ ಮಮ ಪುತ್ರಸ್ಯ ಪ್ರಾಯೇಣ ಕಾಲ ಆಸನ್ನಃ ಭವಾನ್ ಆಗತ್ಯ ತಂ ಸ್ವಸ್ಥಂ ಕರೋತು|
48 Jesús le dijo: Ustedes, si no ven señales y prodigios, de ningún modo creerán.
ತದಾ ಯೀಶುರಕಥಯದ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಂ ಕರ್ಮ್ಮ ಚಿತ್ರಂ ಚಿಹ್ನಂ ಚ ನ ದೃಷ್ಟಾ ಯೂಯಂ ನ ಪ್ರತ್ಯೇಷ್ಯಥ|
49 El funcionario real le dijo: Señor, baja antes que muera mi hijito.
ತತಃ ಸ ಸಭಾಸದವದತ್ ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ಮಮ ಪುತ್ರೇ ನ ಮೃತೇ ಭವಾನಾಗಚ್ಛತು|
50 Jesús le contestó: ¡Vé, tu hijo vive! El hombre creyó la Palabra que Jesús le dijo, y se fue.
ಯೀಶುಸ್ತಮವದದ್ ಗಚ್ಛ ತವ ಪುತ್ರೋಽಜೀವೀತ್ ತದಾ ಯೀಶುನೋಕ್ತವಾಕ್ಯೇ ಸ ವಿಶ್ವಸ್ಯ ಗತವಾನ್|
51 Mientras bajaba, sus esclavos salieron a encontrarlo y dijeron: ¡Tu niño vive!
ಗಮನಕಾಲೇ ಮಾರ್ಗಮಧ್ಯೇ ದಾಸಾಸ್ತಂ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಪ್ರಾಪ್ಯಾವದನ್ ಭವತಃ ಪುತ್ರೋಽಜೀವೀತ್|
52 Les preguntó a qué hora comenzó a mejorar, y le contestaron: Ayer a la una de la tarde se le quitó la fiebre.
ತತಃ ಕಂ ಕಾಲಮಾರಭ್ಯ ರೋಗಪ್ರತೀಕಾರಾರಮ್ಭೋ ಜಾತಾ ಇತಿ ಪೃಷ್ಟೇ ತೈರುಕ್ತಂ ಹ್ಯಃ ಸಾರ್ದ್ಧದಣ್ಡದ್ವಯಾಧಿಕದ್ವಿತೀಯಯಾಮೇ ತಸ್ಯ ಜ್ವರತ್ಯಾಗೋಽಭವತ್|
53 Entonces el padre recordó que a esa hora Jesús le dijo: ¡Tu hijo vive! [Como resultado ]él y toda su casa creyeron en Jesús.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಕ್ಷಣೇ ಪ್ರೋಕ್ತವಾನ್ ತವ ಪುತ್ರೋಽಜೀವೀತ್ ಪಿತಾ ತದ್ಬುದ್ಧ್ವಾ ಸಪರಿವಾರೋ ವ್ಯಶ್ವಸೀತ್|
54 Ésta fue la segunda señal que [Jesús] hizo después de ir de Judea a Galilea.
ಯಿಹೂದೀಯದೇಶಾದ್ ಆಗತ್ಯ ಗಾಲೀಲಿ ಯೀಶುರೇತದ್ ದ್ವಿತೀಯಮ್ ಆಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಕರೋತ್|
